در فرانسه مصاحبه با خبرنگاران از موارد ممنوعه برای امام خمینی(س) بود. در روز دوم اقامت امام در فرانسه از طرف ژیسکاردستن، رئیس جمهور فرانسه، پیام آوردند که اگر بخواهید در فرانسه بمانید حق صحبت کردن علیه دستگاه شاه را ندارید؛ حق مصاحبه هم ندارید. امام بلافاصله دکتر حبیبی را صدا کرد تا به آنها بگوید که: ما فکر می کردیم فرانسه کشور آزادی است. فکر نمی کردیم که شما هم مانند عراق دست نشانده آمریکا باشید! و دکتر حبیبی مقرر شد جواب تند امام را با ادبیات سیاسی رایج به اطلاع دولت فرانسه برساند. اما گفتگوی امام با روزنامه فیگارو در ۲۲ مهر ۵۷ موجب شکسته شدن ممنوعیت مصاحبه با خبرنگاران شد. سید احمد خمینی در این باره می گوید: از طریق آقای قطب زاده به مدیر روزنامه فیگارو که از عوامل موثر در حکومت فرانسه و از نزدیکان دولت ژیسکاردستن بود پیغام دادیم، اگر ممنوعیت مصاحبه لغو شود، آن روزنامه می تواند اولین مصاحبه با امام خمینی در پاریس را به خود اختصاص دهد؛ مدیر فیگارو به من پیغام داد که جریان دیدار را تحت عنوان «مذاکره» در روزنامه چاپ می کنیم. امام فرمودند: مذاکره یا مصاحبه چه فرقی می کند؟! ما مطلبمان را می گوئیم ... به دنبال چاپ این مصاحبه، مدیران مطبوعات دیگر فرانسه صدای اعتراضشان بلند شد که چرا دولت مصاحبه روزنامه های مرتبط با خود را اجازه می دهد، اما سایرین ممنوع از مصاحبه اند؟! همین امر موجب شد که عملا ممنوعیت مصاحبه در فرانسه با امام لغو شود و به این ترتیب مصاحبه های متعدد امام آغاز شد که نقش بسیار زیادی در تبیین اهداف امام و مقابله با تبلیغات سوء رسانه های غربی داشت. (کوثر؛ ج ۱، ص ۵۳۹) در فاصله نیم ساعت از شهر پاریس، دنیای دیگری مستقر شده است. آیت الله خمینی که نامش نشانه ای از مخالفت با شاه است، در محوطه کوچکی از حومه پاریس اقامت گزیده است. گشتیهای ژاندارمری و اتومبیلهای مجهز به رادار و پلیس شخصی، نزدیک بودن محل اقامت او را نشان می دهد. دور منزل می گردیم و جمعیتی پدیدار می شود، جمعیتی در حال احترام که تشکیل شده اند از عده ای مذهبی و زحمتکشان و دانشجویان ایرانی که از آلمان، تونس و انگلستان آمده اند. هنگام ورود، کفشها را در می آوریم، مثل اینکه وارد یک مسجد بشویم. در یک اتاق کوچک، آیت اللَّه خمینی روی یک تشک نشسته است. اطراف او کاغذها و مقداری کتاب پراکنده است. به هر حال، آیت اللَّه خمینی ملبس به لباس خاکستری و عمامه سیاه، بدون اینکه صدایش را بلند کند با وقار با ما صحبت می کند ...
برای مطالعه ادامه این مطلب به صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۲ رجوع کنید.
.
انتهای پیام /*