پرتال امام خمینی(س): یادداشت ۲۹۰/
در صحیفه امام خمینی کلمه ایثار۵۹ بار و کلمه شهادت ۸۶۷ بار تکرار شده است. ایثار و شهادت از جمله مفاهیم والایی هستند که ویژۀ قیام ها و انقلاب های مکتبی و الهی است. انقلاب اسلامی ایران که سرشار از مفاهیم غنی و متعالی فرهنگ اسلام است، به واژه های ایثار و شهادت حیات تازه بخشید؛ بهترین تعبیر از این واژه ها را در کلام و گفتار امام خمینی باید جستجو کرد که می فرماید: مقام شهادت، خود اوج بندگی و سیر و سلوک در عالم معنویت است. و در فرازی دیگر در این باره می فرمایند: یکی از فرق های مکتب اسلام، مکتب توحید، با مکتب های انحرافی، مکتب های الحادی، این است که رجال این مکتب، شهادت را برای خودشان فوز عظیم می‏دانند: یَا لَیتَنِی کُنتُ مَعَهُم فَأَفُوزَ فَوزاً عظیماً. از شهادت استقبال می‏کنند، چون قائل هستند به اینکه، ما بعد این عالم طبیعت، عالم های بالاتر و نورانی تر از این عالم است. مؤمن در این عالم در زندان است، و بعد از شهادت از زندان بیرون می‏رود. این یکی از فرق هایی است که بین مکتب ما، مکتب توحید، با سایر مکتب هاست. جوانهای ما شهادت را طالبند. علمای متعهد ما برای شهادت پیشقدم می‏شوند. آنهایی که به خدا اعتقاد ندارند و به روز جزا، آنها باید بترسند از موت؛ آنها از شهادت باید بترسند. ما و شاگردان مکتب توحید از شهادت نمی‏هراسیم؛ نمی‏ترسیم‏. (صحیفه امام، ج‏۷، ص۱۸۲) در ادامه گزیده ای از سخنان امام خمینی(س) در بیان مفهوم ایثار و شهادت و اهداف شهدا و ایثارگران را در آستانه عاشورا و تاسوعای حسینی برای خوانندگان گرامی هفته نامه حریم امام تدوین شده که از نظر می گذرد:
- شهادت در راه خداوند زندگی افتخارآمیز ابدی و چراغ هدایت برای ملتهاست. ملتهای مسلمان باید از فداکاری مجاهدین ما در راه استقلال و آزادی و اهداف مقدسه اسلام بزرگ الگو بگیرند؛ و با پیوستن به هم سد استعمار و استثمار را بشکنند. (ج ۱۰، ص۴۲۰)
- شهادتْ عزتِ ابدی است، حیات ابدی است. (ج ۷، ص ۲۴۱)
- من شهادت در راه حق و اهداف الهی را افتخار جاودانی می دانم. (ج ۵، ص۷۸)
- شهادت فوز عظیم است. (ج ۷، ص۱۹۰) شما که برای اسلام بپاخاسته اید و جان و مال نثار می کنید، در صف شهدای کربلا هستید؛ چرا که پیرو مکتب آنانید. (ج ۴، ص۱۵۵)
- من به جوانان عزیز و غیوری که جان خود را نثار راه دوست کرده اند، حسرت می برم. (ج ۵، ص۷۸)
- این مطلب برای خداست و ما هم از خدا هستیم؛ إنَّا للَّهِ، و به سوی او هم می رویم. (همان، ج۱۰،ص۱۰)
- من به جوانان عزیز و غیوری که جان خود را نثار راه دوست ‎ ‎ کرده اند، حسرت می برم. (ج ۵، ص۷۸)
- [شهادت] همیشه نفع دارد؛ همیشه از خسارت محفوظ است. (ج۵، ص۳۵)
- برای شهید هفت خصلت است که اوّلی آن عبارت است از اینکه اول قطره ای که از خون او به زمین بریزد تمام گناهانی که کرده است آمرزیده می شود. (ج ۱۳، ص۵۱۴)
- شهید نظر می کند به وجه اللَّه و این نظر به وجه اللَّه راحت است برای هر نبی و هر شهید. (ج ۱۳، ص۵۱۴)
- شهدا زنده هستند و در پیش خدای تبارک و تعالی: عِندَ ‎رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَنند. (ج ۱۴، ص۲۵۸)
- [شهیدان]سند ایمان و تعهدشان را به اسلام در دست دارند، و قبور شهدا و اجساد و ابدان معلولان، زبان گویایی است که به عظمت روح جاوید آنان شهادت می دهد. (ج ۱۶، ص۲۷)
- اسلام از این شهدا زیاد داشته است؛ و صدر اسلام، پیغمبر اکرم شاهد شهدای بسیار بزرگ بوده است... اسلام همیشه از این فداییها داشته است. و قرآن کریم، که به همه ما و به همه بشر حق دارد، سزاوار است که ما در راه او فداکاری کنیم. (ج ۹، ص ۴۳۶)
- از شهدا که نمی‏شود چیزی گفت. شهدا شمع محفل دوستانند. شهدا در قهقهۀ مستانه‏ شان و در شادی وصولشان عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقونَاند؛ و از «نفوس مطمئنه‏ای» هستند که مورد خطاب فَادْخُلِی فِی عِبادِی وادْخُلیِ جَنَّتِی پروردگارند. اینجا صحبت عشق است و عشق؛ و قلم در ترسیمش برخود می‏شکافد. (ج۲۱، ص۱۴۷)
- خون پاک صدها هنرمند فرزانه در جبهه‏های عشق و شهادت و شرف و عزتْ سرمایۀ زوال‏ناپذیر آنگونه هنری است که باید، به تناسب عظمت و زیبایی انقلاب اسلامی، همیشه مشام جان زیبا‏پسندِ طالبانِ جمال حق را معطر کند. (ج۲۱، ص۱۴۵)
- بارالها، این چه سعادت عظیمی است که نصیب بندگان خاص خود فرمودی که ما از آن محرومیم. (ج ۱۷، ص۱۳۵)
- اگر بخواهیم ارزش عمل این شهیدان و جانبازان راه خدا را و فداکاری آنان و حجم پیامد این شهادتها و جان نثاریها را بشماریم، شاید ناچار باشیم به عجز خود اعتراف کنیم، تا چه رسد به مراتب معنوی و مسائل انسانی و الهی آن، که بی شک عاجز و وامانده می باشیم. (ج ۱۷، ص۳۰۳)
- [شهدا] یکشبه ره صد ساله را پیمودند و آنچه عارفان و شاعران عارف پیشه در سالیان دراز آرزوی آن را می کردند، اینان ناگهان به دست آوردند و عشق به لقاء اللَّه را از حد شعار به عمل رسانده و آرزوی شهادت را با کردار در جبهه های دفاع از اسلام عزیز به ثبت رساندند و این تحول عظیم معنوی با این سرعت بی سابقه را جز به عنایت پروردگار مهربان و عاشق پرور نتوان توجیه کرد. (ج ۱۷، ص۳۰۵)
- هنگامی که عکسهای متعدد این شهیدان نورس نورانی را می نگرم و ارزشهای انسانی و مقامات الهی آنان، که خود از آنها به مرحله هایی دور هستم غبطه می خورم و ... آن شجاعتها و شهامتهای فوق تصور را از آنان مشاهده می کنم احساس حقارت [می کنم]. ج ۱۷، ص۳۰۵
- [خداوند] شهدای ما را به رحمتهایی که برای خاصان درگاهش اختصاص داده است مفتخر فرماید. (ج ۱۷، ص۳۰۷)
- [خداوندا] شهدای عزیزمان را در خوان ضیافت معنوی خود از جلوه های خاص خویش ارزانی بخش. (ج ۱۸، ص۷۵)
- شرف بزرگِ شهدای در راه حق، «حیات عند الرّب» و ورود در «ضیافه اللَّه» است. این حیات و این ضیافت را با قلم های شکسته ای مثل قلم من نمی توان توصیف و تحلیل کرد، این حیات و این روزی غیر از زندگی در بهشت و روزی در آن است. این لقاء اللَّه و ضیافه اللَّه می باشد. (ج ۱۸، ص۳۲۵)
- چه مژده ای برای شهیدان در راه مرام حسین- علیه السلام اللَّه- که همان سبیل اللَّه است، از این بالاتر که در جنتی که آن بزرگوار شهید فی سبیل اللَّه وارد می شود و در ضیافتی که آن حضرت حاضرند، به این شهیدان اجازه دخول دهند که آن غیر از ضیافتهای بهشتی است و آنچه در وهم من و تو و شما نیاید، آن بُوَد... (ج ۱۸، ص۳۲۶)
- رحمت خداوند منان بر شهدای عظیم الشأن و درود بر شهدای زنده که پشتوانه اسلام بوده و هستند... ج ۱۸، ص۳۲۶
- با چه بیان و قلم از جوانانی که به عشق خداوند و شوق لقاء اللَّه در سبقت در دفاع از حق و اسلام عزیز سر از پای نمی شناسند و تنها سرمایه بزرگ خود را که جان است فدای هدف مقدسی می کنند که انبیا و اولیای بزرگ خدا، همچون سید مظلومان و سرور فداکاران، نمودند و ندای هَیَهات مِنَّا الذِّلَةُ آن بزرگمرد تاریخ را با قول و عمل خود در سراسر کشور بلکه جهان سر می دهند، می توان تجلیل نمود... (ج ۱۸، ص۳۳۲)
- عزیزان من، شما پیروز و منصورید چه در راه حق تعالی به نصرت ظاهری برسید و چه شهید و معلول و اسیر شوید. حق تعالی با شماست. (ج۱۹، ص۱۴۹)
- چه غافلند دنیاپرستان و بیخبران که ارزش شهادت را در صحیفه های طبیعت جستجو می کنند و وصف آن را در سروده ها و حماسه ها و شعرها می جویند و در کشف آن از هنرِ تخیل و کتابِ تعقل مدد می خواهند. و حاشا که حل این معما جز به عشق میسر نگردد، که بر ملت ما آسان شده است. (ج۲۰، ص۱۹۶)
- به شهیدان باید گفت: اتَیکُمُ اللَّهُ مَا لَم یُؤتِ أَحَداً مِنَ العالمینَ.... (ج۲۰، ص۱۹۷)
- ملتی که سالار شهیدان را پیشوا و ایثار و فداکاری را سلاح و شهادت را سبب جاودانگی خود می داند از چه می ترسد و با چه کسی جز خدا معامله می کند؟... (ج۲۰، ص۱۹۸)
- صلوات و سلام خدا و رسول خدا بر ارواح طیبه شهیدان خصوصاً شهدای عزیز حوزه ها و روحانیت. درود بر حاملان امانت وحی و رسالت پاسداران شهیدی که ارکان عظمت و افتخار انقلاب اسلامی را بر دوش تعهد سرخ و خونین خویش حمل نموده اند. (ج۲۱، ص۲۷۳)
- آنان که حلقه ذکر عارفان و دعای سحر مناجاتیان حوزه ها و روحانیت را درک کرده اند در خلسه حضورشان آرزویی جز شهادت ندیده اند و آنان از عطایای حضرت حق در میهمانی خلوص و تقرب جز عطیه شهادت نخواسته اند. البته همه مشتاقان و طالبان هم به مراد شهادت نرسیده اند. یکی چون من عمری در ظلمات حصارها و حجابها مانده است و در خانه عمل و زندگی جز ورق و کتاب منیت نمی یابد و دیگری در اول شب یلدای زندگی سینه سیاه هوسها را دریده است و با سپیده سحر عشق عقد وصال و شهادت بسته است... (ج۲۱، ص۲۷۴)
- در هر نهضت و انقلاب الهی و مردمی، علمای اسلام اولین کسانی بوده اند که بر تارک جبین شان خون و شهادت نقش بسته است. کدام انقلاب مردمی- اسلامی را سراغ کنیم که در آن حوزه و روحانیت پیش کسوت شهادت نبوده اند و بر بالای دار نرفته اند و اجساد مطهرشان بر سنگفرش های حوادث خونین به شهادت نایستاده است؟ (ج۲۱، ص۲۷۵)
- ملت شریف ایران همچون برادران اسلامی صدر اسلام و عصر وحی با فقدان سازوبرگ جنگی و با دست تهی، لکن با قدرت ایمان و ایثار خون و فداکاری در راه اسلام و سبقت به شهادت در راه هدف به پیروزی رسید و دشمنان مستبد و مستعمر و مستثمر را از صحنه خارج و در زباله دانی تاریخ دفن کرد. این اسلام و عقیده بود که ما را پیروز کرد. ملتها و دولتها اگر بخواهند به پیروزی و هدفهای اسلامی به تمام ابعادش که سعادت بشر است برسند، باید اعتصام به حبل اللَّه کنند، از اختلافات و تفرقه بپرهیزند و فرمان حق تعالی را وَ اعْتَصموا بِحبْلِ اللَّه جمیعاً و لا تَفَرَّقوا «۱» را اطاعت نمایند... (ج ۷، ص۱۷۰)
- در این هنگام دست قدرت الهی از آستین عدالت بیرون آمد و در پرتو «اللَّه اکبر» متبلور شد و ملت ایران را از ضعف به قدرت، ... و از رخوت به حرکت متحول نمود و سیل خروشان انسانهای الهی که شهادت را سعادت، و ایثار خون را بزرگترین عبادت می دانستند، دیوار دیومنشان ... را چنان در هم کوفتند که نه از تاک نشان ماند و نه از تاکنشان. (ج ۱۲، ص۱۳۷)
- یک ملتی آن طور متحول شده است که در راه خدا همه چیز خودش را ایثار می کند و با آغوش باز دنبال مرگ می رود. این در طول تاریخ اگر نمونه ای داشته باشد در صدر اسلام است، بعد از آن نمونه ای ندارد. مثل شما جوانها نمونه ای نیست. (ج ۱۳، ص۴۴۰)
- شما با این اخلاص و ایثار، جمهوری اسلامی را بیمه کردید. فتحهایی که نصیب شما شده است، خصوصاً در فتح مبین، گر چه با هیچ معیاری نمی توان آن را سنجید و هیچ زبانی نمی تواند از آن توصیف کند، لکن آنچه که بالاتر از همه اینهاست، این صداقت شما و این اخلاص شما در بارگاه حق تعالی است. (ج ۱۶، ص۱۹۷)
- شما که جان نثاری و ایثار می کنید و با ایده شهادت به میدانهای جنگ می روید و از اسلام دفاع می کنید و از مکتب دفاع می کنید و کشورهایی را که [چشم ] طمع به این کشور دوخته اند مأیوس می کنید، همه اینها ارزشمند و بسیار ارزشمند[است]. (ج ۱۶، ص۱۹۸)
- آن اخلاص و محبت شما و آن ایثار در راه خدا، بالاترین ارزش است برای شما. آن ایثار و اخلاص است که حتی در ترازوی عالم غیب هم نمی شود که سنجش بشود... (ج ۱۶، ص۱۹۸)
- شهادت در راه خداوند چیزی نیست که بتوان آن را با سنجش های بشری و انگیزه های عادی ارزیابی کرد. و شهید در راه حق و هدف الهی را نتوان با دیدگاه امکانی به مقام والای آن پی برد؛ که ارزش عظیم آن معیاری الهی و مقام والای این دیدی ربوبی لازم دارد؛ و نه تنها دست ما خاک نشینان از آن و این کوتاه است، که افلاکیان نیز از راه یافتن به کنه آن عاجزند؛ چه که آنها از مختصات انسان کامل است، و ملکوتیان با آن مقام اسرارآمیز فاصله ها دارند. قلم اینجا رسید و سر بشکست. و ما بازماندگان و عقب افتادگان در آرزوی آن و این باید روز شماری کنیم، و حسرت شهادت و شهید و شهیدپروران این چنانی را، که با ایثار ثمره حیات خود عاشقانه به این شهیدان شاهد افتخار می کنند، به گور بریم؛ و از شجاعتهای بی نظیر شهیدان و دوستان اسیر و مفقودشان و آسیب دیدگان و اشتیاق زاید الوصف اینان برای بازگشت به میدان شهادت احساس خجلت و حقارت کنیم ... (ج ۱۸، ص۷۴)
- چه افتخاری بالاتر از اینکه ما در تداوم انقلابمان ذخیره های عظیمی همچون شما عزیزان را داریم که حضورتان در جامعه در تمامی صحنه های اسلامی و انقلابی و مردمی یادآور رشادتها و فداکاریها و اخلاص رادمردانی است که به برکت خونهای پاک آنان انقلاب و جمهوری اسلامی ایران بارور گردید؛ و با شهادت و ایثار و جانبازی و اسارت آنان، از پانزدهم خرداد تا کنون، بر تارک نهضتمان نام مجد و آزادی و شرف پایدار ماند. شما، گواهان صادق و یادگاران عزمها و اراده های استوار و آهنین، نمونه ترین بندگان مخلص حقید، که مراتب انقیاد و تعبد خویش را به درگاه اقدس حق تعالی با نثار خون و جان به اثبات رسانیدند... (ج ۲۰، ص۳۷)
- شجاعت دلیر مردان و شیرزنان جهادیمان در جهادمان علیه کفر و بیداد زبانزد خاص و عام است. وسعت دامنه گذشت و ایثار مردان و زنان جهاد، جنگ و صلح، بزرگ و کوچک، فقیر و غنی این مرز و بوم را فراگرفته است. (ج ۲۱، ص۲۰۴)

. انتهای پیام /*