قم، ۱۳۵۸_ پیام به نیروهای ارتشی و مردم (پایان دادن به غائلۀ پاوه)

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏۲۴ شهر رمضان ۹۹ / ۲۷ مرداد ۵۸‏

‏‏ از اطراف ایران، گروههای مختلف ارتش و پاسداران و مردم غیرتمند تقاضا کرده اند‏‎ ‎‏که من دستور بدهم به سوی پاوه رفته و غائله را ختم کنند. من از آنان تشکر می کنم؛ و به‏‎ ‎‏دولت و ارتش و ژاندارمری اخطار می کنم اگر با توپها و تانکها و قوای مجهز تا 24‏‎ ‎‏ساعت دیگر حرکت به سوی پاوه نشود، من همه را مسئول می دانم.‏

‏‏من به عنوان ریاست کل قوا به رئیس ستاد ارتش دستور می دهم که فوراً با تجهیز‏‎ ‎‏کامل عازم منطقه شوند؛ و به تمام پادگانهای ارتش و ژاندارمری دستور می دهم که‏‎ ‎‏ـ بی انتظارِ دستور دیگر و بدون فوت وقت ـ با تمام تجهیزات به سوی پاوه حرکت کنند؛‏‎ ‎‏و به دولت دستور می دهم وسایل حرکت پاسداران را فوراً فراهم کنند.‏

تا دستور ثانوی، من مسئول این کشتار وحشیانه را قوای انتظامی می دانم. و در‏‎ ‎‏صورتی که تخلف از این دستور نمایند، با آنان عمل انقلابی می کنم. مکرر از منطقه‏‎ ‎‏اطلاع می دهند که دولت و ارتش کاری انجام نداده اند. من اگر تا ۲۴ ساعت دیگر عمل‏‎ ‎‏مثبت انجام نگیرد، سران ارتش و ژاندارمری را مسئول می دانم. والسلام.‏

‏‏روح الله الموسوی الخمینی‏

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۲۸۵

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم به ارتش در تعقیب و دستگیری اشرار کردستان

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۲۸۶

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای احمد مطهری به سمت قاضی دادگاه های انقلاب خراسان

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۲۸۷

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع معلمان کشور (مکتب توحیدی ـ نقش معلم و مادر)

اهم بیانات:

در مکتبهای توحید، مردم را تربیت می کنند و آنها را از ظلمات خارج می کنند و هدایت به‏‎ ‎‏جانب نور می کنند. تمام مکتبهایی که مکتب غیر توحیدی هستند، مکتبهای مادی هستند‏‎ ‎‏و این مکتبهای مادی یا مردم را از عالم نور برمی گردانند به سوی عالم ظلمت و دعوت‏‎ ‎‏می کنند به مادیگری و ماده و از عالم نور منصرف و منحرفشان می کنند؛ یا آنها را همان‏‎ ‎‏دعوت به ماده می کنند و دیگر آن طرفش را کار ندارند. نسبت به عالم نور و ارجاع‏‎ ‎‏مردم به عالم نور بیطرف هستند و ـ علی_' ایّ حال ـ هر دو مکتب، چه آن مکتبهای ضد‏‎ ‎‏توحیدی و چه آن مکتبهایی که نسبت به توحید کاری ندارند، بیطرفند نسبت به توحید.‏‎ ‎‏اینها کارهایی که می کنند، تعلیم و تعلمهایی که دارند، تعلیم و تعلمهایی است که مربوط‏‎ ‎‏به ماده است و مردم را در مادیات و در ظلمات مُنْغَمِر‏‎ می کنند، و از توحید و از نور‏‎ ‎‏آنها را باز می دارند. ‏

نقش معلم در جامعه، نقش انبیاست. انبیا هم معلم بشر هستند. نقش بسیار‏‎ ‎‏حساس و مهمی است؛ و مسئولیت بسیار زیاد دارد. نقش مهمی است که همان نقش‏‎ ‎‏تربیت است که «إخراج مِنَ الظلمات إلی النور» آنهایی که ‏‏الله ُ وَلیُّ الَّذیِنَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ‏‎ ‎‏الظُّلُماتِ إلَی النُّورِ

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۲۸۸ -۲۹۵

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع نمایندگان مجلس خبرگان (توطئه احزاب ـ آزادی و دموکراسی)

اهم بیانات:

‏‏ما می خواستیم و آقایان می خواستند که بعد از انقلاب هم خیلی با ملایمت رفتار‏‎ ‎‏کنند، آزاد کردند، مرزها را باز گذاشتند، آزاد کردند همه را، قلمها را آزاد کردند،‏‎ ‎‏گفتارها را آزاد کردند، احزاب را آزاد کردند، به خیال اینکه اینها یک مردمی هستند که‏‎ ‎‏لااقل اگر مسلمان نیستند؛ آدم هستند. برای یک مملکتی که برای خود اینها ملت زحمت‏‎ ‎‏کشیده است، لااقل این قدر ادراک دارند که اگر دوباره اوضاع برگردد، برای همه بد‏‎ ‎‏است. لکن معلوم شد خیر، قضیۀ این حرفها نیست و اینها عمّال خارجیها هستند حالا یا‏‎ ‎‏عمّال امریکا هستند، یا عمّال جاهای دیگر هستند، حالا برای ملت ماهیت اینها، ماهیت‏‎ ‎‏این نویسنده ها، ماهیت این احزاب، ماهیت این الفاظ فریبندۀ بیمعنا، برای ملت حالا‏‎ ‎‏روشن شد.‏

آزادی به آن معنا که اینها‏‎ ‎‏بخواهند، خرابکاری بکنند این آزادی نخواهد داده شد. آزادی در حدودی که قوانین‏‎ ‎‏اقتضا می کرد؛ در حدودی که اسلام به ما اجازه می دهد. اسلام اجازه نمی دهد که ما‏‎ ‎‏آزاد بگذاریم که هرکس هر غلطی بخواهد بکند؛ هر توطئه ای می خواهد بکند؛ هر کاری‏‎ ‎‏می خواهد بکند که بکشد به خاک و خون.‏

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۲۹۶ - ۳۰۵

***

جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (وحدت مسلمین ـ نظم در نیروهای مسلح)

اهم بیانات:

این اخوت ایمانی که خدای تبارک و تعالی امر به اخوت کرده است و عقد اخوت بین‏‎ ‎‏مؤمنین انداخته است، انحصار به مؤمنین ایران ندارد. انحصار به مؤمنین یک کشور‏‎ ‎‏ندارد. این عقد اخوت بین تمام مؤمنین دنیاست. تمام ممالک اسلام باید با هم مثل برادر‏‎ ‎‏باشند و اگر ممالک اسلامی مثل برادر با هم باشند و توده هایی که در هر کشوری زندگی‏‎ ‎‏می کنند با توده های کشور دیگر مثل برادر نظر داشته باشند، اینها بر همۀ قدرتهای عالم‏‎ ‎‏مسلط خواهند شد.

اگر بخواهید اسلام را پیش ببرید و اگر بخواهید مملکت خودتان را از دست ابرقدرتها‏‎ ‎‏و چپاولگریهای بین المللی نجات بدهید، باید همۀ مقرراتی که تحت عمل هر یک‏‎ ‎‏هست، آن مقررات عمل بشود و هیچ نهادی با نهاد دیگر معارضه نکند و تمام برادر‏‎ ‎‏باشند و با برادری با هم رفتار بکنند. و من امیدوارم که تمام برادرهای ما در اطراف ایران،‏‎ ‎‏چه برادرهای اهل سنت و چه برادرهای اهل تشیع و تمام کسانی که در این ملت هستند از‏‎ ‎‏اقلیتهای مذهبی، همه با هم مجتمع باشند و همه مثل برادر با هم رفتار کنند تا اینکه، این‏‎ ‎‏مملکت به پیش برود و احکام اسلام در او جاری بشود و رفاه همۀ مسلمانها و همۀ کسانی‏‎ ‎‏که در کشور اسلامی سکونت دارند حاصل بشود

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۱۳۰ - ۱۳۶

***

جماران، ۱۳۶۰_ سخنرانی در جمع فرماندهان سپاه، معلمان و ... (توصیه ها و تذکرات)

اهم بیانات:

‎‏شما در مقابل همۀ قدرتها ایستاده اید. تمام قدرتهایی که شرق و غرب، در شرق و غرب‏‎ ‎‏زندگی می کنند، شرقی یا غربی هستند و تمام وابستگان آنها امروز با این جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی به اعتبار اینکه برنامۀ این جمهوری، اسلام است و اسلام برای جلوگیری از همۀ‏‎ ‎‏ظلمها و ستمها و تعدیها و چپاولها آمده است، تمام اینها با ملت ما مخالف اند. و شما در‏‎ ‎‏مقابل همۀ آنها ایستاده اید و مشت خودتان را گره کرده اید و از اول گفتید: «نه شرقی و نه‏‎ ‎‏غربی»، نه به طرف شرق ما می رویم و نه به طرف غرب، ما استقلال داریم، آزادی،‏‎ ‎‏آن طوری که در اسلام است داریم و جمهوری اسلامی را می خواهیم. و بحمدالله ،‏‎ ‎‏تاکنون موفق بوده اید و اساس ظلم و ستم را از کشور خودتان زدوده اید و آنهایی ‏‏[‏‏را‏‏]‏‏ که‏‎ ‎‏اساس بودند برای ستمکاری و چپاولگری. با دست توانای شما و با قدرت اسلامی شما،‏‎ ‎‏همه رخت بر بستند و اگر تفاله هایی هم باشند، آنها هم خواهند رفت.‏

ما وظیفه داریم که این اسلامی که الآن‏‎ ‎‏به ما رسیده حفظش کنیم تا آن فرد آخری هم که ـ خدای نخواسته ـ کشته می شود،‏‎ ‎‏موظف برای حفظ اسلام، برای دفاع از ملت، دفاع از کیان اسلامی، دفاع از کشور‏‎ ‎‏اسلامی تا آن آخر زن و مرد، بچه و بزرگ مکلف اند که دفاع کنند. مسئله دفاع یک امر‏‎ ‎‏عمومی است برای همه؛ هر کس قدرت دارد دفاع کند. به هر مقدار که قدرت دارد دفاع‏‎ ‎‏کند از کشور اسلام، باید دفاع کند. اسلام و احکام اسلام آن قدر اهمیت دارد که پیغمبرها‏‎ ‎‏برای احکام خدا و برای خدا خودشان را فدا کردند و در اسلام، از صدر اسلام به بعد،‏‎ ‎‏بزرگان اسلام خودشان را فدا کردند برای اسلام.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۱۰۷ - ۱۱۹

***

جماران، ۱۳۶۴_ سخنرانی در جمع مدیر عامل و معاونان صدا و سیما (انتقاد از برنامه های خبری)

اهم بیانات:

از این وضع رادیو ـ تلویزیون‏‎ ‎‏خوشم نمی آید. واقع آن است که آن قدر که پابرهنه ها به رادیو ـ تلویزیون حق دارند، ما‏‎ ‎‏نداریم. این یک واقعیت است و تعارف نیست؛ واقع این است که آنها این نظام را درست‏‎ ‎‏کرده اند و این نهضت را به وجود آوردند؛ همین جمعیت هستند که پیروزیها را به دست‏‎ ‎‏آوردند؛ از قشر بالا کسی در این مسئله حقی ندارد. البته ما هم در اصل مطلب شرکت‏‎ ‎‏داشته ایم، اما حق با آنهاست. من مدتهاست که وقتی می بینم رادیو ـ تلویزیون را هر وقتی‏‎ ‎‏بازش می کنم از من اسم می برد، خوشم نمی آید. ما باید به مردم ارزش بدهیم، استقلال‏‎ ‎‏دهیم و خودمان کنار بایستیم و روی خیر و شرّ کارها نظارت کنیم. ولی اینکه تمام کارها‏‎ ‎‏دست ما باشد، رادیو ـ تلویزیون دست ماها باشد، اما آن بیچاره ها که کار می کنند هیچ‏‎ ‎‏چیز دستشان نباشد، ولی ما که هیچ کاره هستیم دست ما باشد، به نظر من این صحیح‏‎ ‎‏نیست. من گفته ام که آن چیزهایی که مربوط به من است گفته نشود، من با آقایان کاری‏‎ ‎‏ندارم. البته در بعضی مواردی که لازم می شود چیزی گفته شود ـ که آن هم با تشخیص‏‎ ‎‏خود من است ـ در رادیو گفته و یا در تلویزیون ‏‏[‏‏نشان داده‏‏]‏‏ شود مضایقه ندارم.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۳۴۶ - ۳۴۷

***

 

. انتهای پیام /*