نجف اشرف، ۱۳۴۹_ نامه به فضلا و محصلین حوزه های علمیه (هجوم سرمایه داران امریکایی به ایران)
اهم نامه:
حوادث اخیر ایران که قتل مرحوم سعیدی مترتب بر آنهاست، موجب کمال تأثر است. این تنها مرحوم سعیدی نیست که با این وضع اسف انگیز در گوشۀ زندان از پای درمی آید بلکه چه بسا افراد مظلوم و بیگناه به جرم حقگویی در سیاهچالهای زندان، مورد ضرب و شَتْم و شکنجه های وحشیانه و رفتار غیرانسانی قرار می گیرند.این خوان یغما که مدتهاست مورد هجوم چپی و راستی قرار گرفته و گاهی با صراحت تقسیم گردیده، اکنون با عناوین دیگر با کمال عوام فریبی نقشه کشی شده و مورد تقسیم قرار گرفته است.
ملت ایران بداند که اگر خداوند متعال به این دستگاه خودباخته در مقابل اجانب، و جبار در مقابل ملتها مهلت دهد این آخرین چوب حراج نیست که به مخازن زیرزمینی و روی زمینی این کشور زده شده است؛ باید منتظر بالاتر باشند، اگر بالاتری باشد!
اینجانب کراراً خطر دولت اسرائیل و عمال آن را به ملت گوشزد کردم که باید مقاومت منفی کنند و از معاملات با آنها احتراز جویند. اکنون راه را برای مصیبت بزرگتری باز کرده اند و ملت را به اسارت سرمایه داران می خواهند درآورند. بر رجال دینی و سیاسی و جوانان مدارس دینی و دانشگاه و بر همۀ طبقات لازم است که قبل از اجرا شدن این واقعه و نتایج مرگبار آن اعتراض کنند؛ به دنیا برسانند که این قراردادها مخالف رأی ملت است.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۲۷۷ - ۲۷۹
***
نجف اشرف، ۱۳۵۲_ پیام به ملت ایران و اظهار تأسف از سرکوب مردم
اهم بیانات:
تأسف از آنکه در عصری که ملتها یکی پس از دیگری از زیر یوغ استعمار خارج می شوند و استقلال و آزادی خود را به دست می آورند، ملت بزرگ مُسْلِم ایران با گماشته شدن یکی از مرتجع ترین افراد و یکی از عمال بی چون و چرای استعمار و سایه افکندن وحشتناکترین استبداد وحشیانه بر سرتاسر کشور، از تمام شئون آزادی محروم و با جمیع مظاهر استبداد و ارتجاع دست به گریبان هستند.
مخالفت دانشگاههای سرتاسر ایران ـ به حَسَب اعتراف شاه ـ و مخالفت علمای اعلام و طبقۀ محصلین و طبقات مختلف ملت با همۀ فشارها و قلدریها، طلیعۀ به دست آوردن آزادی و رهایی از قید استعمار است. شرکت نکردن ملت غیور در حزب فرمایشی و انتخابات خائنانه، نمونۀ بیداری و پیروزی است.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۱۰۰ - ۱۰۲
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع گروهی از کارگران (اهمیت تنظیم قانون اساسی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۹، ص ۴۳ - ۴۴
***
جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع روحانیون و ائمه جماعات (تبیین وظایف روحانیت در اسلام)
اهم بیانات:
ائمۀ جماعت باید این مساجد را محکم نگه دارند، و خطبا باید منابر را محکم نگه دارند، و فقه را در حوزه های علمیه مثل قم و مشهد و امثال اینها و همین طور نجف باید فقاهت را حفظ کنند. حوزه ها باید حوزۀ فقاهت باشد. این حوزه های فقاهت بوده است که هزار و چند صد سال این اسلام را نگه داشته. این مشیْ ای بوده است که از زمان قدیم، از زمان ائمۀ هدی تا زمان ما، مشیْ ای بوده است که علمای ما داشته اند و آن حفظ فقاهت. نباید حالا شما فکر کنید که حالا که باید [در] امور سیاست هم ما دخالت بکنیم، پس به فقاهت کار نداشته باشیم. خیر، باید حوزه های فقاهت به فقه خودشان به همان ترتیبی که سابق بود هیچ تخطی نکنند.
اگر یکوقت مثلاً یک جمعیتی یا یک فردی، یک حکومتی پایش را کج گذاشت، همه اعتراض کنند و نگذارند که واقع بشود. یا یک افراد غیرصحیحی را چنانچه در مأموریتهایی گذاشتند و آقایان و علمای بلاد می دانند که این فاسد است خودشان نروند سراغش، اطلاع بدهند به آنجاهایی که باید اینها را تغییر بدهند، و از آنها بخواهند که تغییر بدهند. اگر خودشان بروند، ولو یک آدم فاسدی را خود آقایان بفرستند یا بروند و آن فاسد را از آنجا بیرون کنند، این موجب وَهم می شود برای اهل علم. اینها باید ارشاد کنند دولت را. ارشاد کنند به اینکه این مأموری که اینجا فرستادی اشتباه بوده است و دولت را وادار کنند، مجلس را وادار کنند تا اینکه اصلاح بشود. خودشان اگر بخواهند مستقیماً دخالت بکنند، موجب این می شود که در بین مردم موهوم بشوند، و شما حفظ حیثیت خودتان برایتان واجب است. هر مؤمنی حفظ عِرض خودش برایش واجب است، لکن علما بیشتر مأمورند به این امور.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۸ - ۲۱
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به رئیس جمهور سوریه (تسلیت فاجعه هفتم تیر)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۰
***
جماران، ۱۳۶۰_ حکم عفو جمعی از محکومان دادگاه ها به رئیس دیوان عالی کشور
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۱
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به آقای لئونید برژنف (تسلیت فاجعه هفتم تیر)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۲
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به رئیس شورای دولتی لهستان (تسلیت فاجعه هفتم تیر)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۳
***
جماران، ۱۳۶۰_ پیام تشکر به کفیل ریاست جمهوری بنگلادش (تبریک حلول ماه رمضان)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۴۴
***
.
انتهای پیام /*