امام خمینی در همه ایامی که به حرم سیدالشهدا سلام الله علیه مشرف می شدند از پایین پای حضرت نمی رفتند حتی یک بار هم این اتفاق نیفتاد.
در فرودگاه هزاران نفر از برادران به استقبال من آمده بودند. به سوی منزل امام حرکت کردیم. ایشان مرا به گرمی در آغوش گرفت و روبوسی کرد. سپس در حالی که دست مرا در دست داشت خطاب به خبرنگاران فرمود: همگی استقبال از اسقف کاپوچی را مشاهده کردید. شما از دروغ هایی که مغرضین و دشمنان انقلاب اسلامی ایران پخش کرده اند تا چهره این انقلاب را دگرگون نشان دهند، اشباع شده اید.
پس از پایان عملیات مرصاد، چند تن از فرماندهان سپاه برای ارائه گزارش عملیات به حضور امام رسیدند. خاطره سردار رشید از این دیدار شنیدنی است.
با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ به وسیله امام در بیست و هفتم تیر ماه سال ۶۷، جنگ تحمیلی علیه ایران به طور رسمی پایان گرفت هر چند که متجاوزان باز هم آرام ننشستند.
عباسعلی عمید زنجانی در خاطره ای در خصوص کلاس درس امام خمینی(س) گفته است: وقتی درس امام به مسجد سلماسی منتقل شد روزهای اول امام روی زمین مینشستند. کم کم جمعیت زیاد شد به طوری که طلاب روی پله های مسجد و در بیرون مسجد هم می ایستادند. از امام خواهش شد که روی یک منبر دوپله تشریف ببرند تا طلاب بیشتر بتوانند استفاده کنند. ایشان قبول کردند. روز اولی که امام به منبر تشریف بردند. روز پرخاطره ای در زندگی تحصیلی من بود. آن روز امام در آغاز درس با تذکر این نکته که یک _ دو پله بالاتر نشستن، برای آدم شخصیت نمی آورد و نباید موجب کبریایی انسان بشود به یک بحث مفصل اخلاقی کشانده شدند و صحنۀ درس اصول به درس اخلاق و عرفان تبدیل شد.