پیغمبر اسلام برای اینکه مردم تربیت نمی شدند غصه می خورد به طوری که خدای تبارک و تعالی او را تسلیت می داد
نگذارید اصلاح حال خودتان از زمان جوانی به زمان پیری بیفتد.
این جنگها همه بین انانیتهاست، جنگهای عالم همه اش جنگهای انانیت است.
یکی از خصلتهای ذاتی تشیع، از آغاز تا کنون، مقاومت و قیام در برابر دیکتاتوری و ظلم است که در تمامی تاریخ شیعه به چشم می خورد
شیعه باید این طوری باشد؛ مشایعت کند علی را
فاطمه- سلام اللَّه علیها بعد از پدرش 75 روز زنده بودند در این دنیا، بودند و حزن و شدت برایشان غلبه داشت و جبرئیل امین می آمد خدمت ایشان و به ایشان تعزیت عرض می کرد و مسائلی از آینده نقل می کرد...
تا ائمه هُدی - سلام اللَّه علیهم- بودند، آنها بودند و بعد فُقَها؛ آنهایی که متعهدند، آنهایی که اسلامشناس اند، آنهایی که زهد دارند؛ زاهدند، آنهایی که اعراض از دنیا دارند، آنهایی که توجه به زَرق و بَرق دنیا ندارند، آنهایی که دلسوزند برای ملت، آنهایی که ملت را مثل فرزندهای خودشان می دانند؛ آنها را تعیین کردند برای پاسداری از این امّت.
به طور کلّی این امّت را به خود وانگذاشتند که متحیر باشند، برای آنها امام تعیین کردند...
صحیفه امام، ج11، ص 22
آیین انقلاب اسلامی، گزیده ای از اندیشه و آرای امام خمینی «س»، ج1، ص 126
بدان ای عزیز که عظمت هر کلام و کتابی یا به عظمت متکلّم و کاتب آن است، و یا به عظمت مطالب و مقاصد آن است، و یا به عظمت نتایج و ثمرات آن است...
معلوم می شود که طغیان و طاغوت بودن از اموری است که در رأس امور است و برای طاغوت زدایی باید تعلیم «کتاب» و «حکمت» و تَعلّم «کتاب» و «حکمت» کرد و «تزکیه» کرد....
سیره انبیا برای این بوده است که در مقابل طاغوت محکم می ایستادند...
اگر دعوت به عمل صالح شده است، اگر دعوت به تهذیب نفس شده است، اگر دعوت به معارف شده است، تمام برگشتش به این است که آن نقطه اصلی را که در فطرت همه انسانها هست، حجاب را ازش بردارند تا انسان برسد به او...
«اصلِ دین، افیون است»! دین را اینها اینطور تبلیغات کردند. و مع الاسف در خود ایران و در جوانهای ما هم تأثیر گذاشت و گذاشته و در بعضی از این روشنفکرهای ما هم باز اثرش هست. اینها از همان تفاله هایند.
تمام مقاصد انبیا، برگشتش به یک کلمه است و آن «معرفة الله». تمام، مقدمه این است.
صحیفه امام، ج20، ص 16
آیین انقلاب اسلامی، گزیده ای از اندیشه و آرای امام خمینی «س»، ج1، ص 59
کسی که یک نفر را بکشد، یک جان را از بین ببرد، جان او هم به اندازه اوست ... او [را] به اندازه یک نفر که کشته شد ما قصاص می توانیم بکنیم.
اگر توانستیم که از این صراط به طور سلامت عبور بکنیم، سعادتمندیم
این دنیا دنیایی است که عبور از آن باید بکنیم ما