طلیعه

‏‏طلیعه ‏

‏‏ ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏ ‏

‏ 

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏ ‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

‏‏ ‏

‏‏من خوف این را دارم که مطالبى که آقاى حجازى ‏‎[1]‎‏ فرمودند درباره من، باورم بیاید. من خوف این را دارم که با این فرمایشات ایشان و امثال ایشان براى من یک غرور و انحطاطى پیش بیاید. من به خداى تبارک و تعالى پناه مى برم از غرور. من اگر خودم را براى خودم نسبت به سایر انسانها یک مرتبتى قائل باشم، این انحطاط فکرى است و انحطاط روحى. من در عین حال که از آقاى حجازى تقدیر مى کنم که ناطق برومندى است و متعهد، لکن گله مى کنم که در حضور من مسائلى که ممکن است من باورم بیاید فرمودند من چند کلمه اى که مى خواهم در حضور آقایان عرض کنم از باب اینکه امر شده است به تذکر؛‏‏ فَإِنَّ الذِّکْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ.‏‎[2]‎‏ تصادف خوبى است که امروز که آقایان در اینجا تشریف دارند و با هم مواجه هستیم مواجه با ملت هستیم، تمام ملت خلاصه در وجود شما آقایان است، تصادف خوبى است که با روز عید مبارکى ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏مصادف شده است، و از آن بهتر این است که روز گشایش مجلس اسلامى در روزى است که عدالت در عالم متولد شده است، روزى است که امیرالمؤمنین- سلام الله علیه- به دنیا آمدند که مظهر همه عدالتها و اعجوبه عالم هستند و از صدر عالم تا ابد بجز رسول اکرم کسى به فضیلت او نیست. این را ما به فال نیک مى گیریم و این فکر را مى کنیم که آقایان که در یک روزى که مظهر عدالت خدا، پرتو عدالت انسانى در آن روز متولد شده است، و شما مجلس را در آن روز افتتاح مى کنید بدانید که باید همان رشته را، همان رشته على- علیه السلام- را پیروى کنید. من در بعضى مجالس زمان رضاخان رفته ام در مجلس به عنوان تماشاگرى و مجالس دیگرى هم که از آن زمان تا اخیر بوده است شنیده ام.‏

‏‏آنجایى که من دیده ام، مجلس، مجلس شورا نبوده است، مجلس مبارزه بین افراد در آمال خودشان بود؛ جنگ و نزاع بود. حتى بعض اشخاص که اشخاص صحیحى بودند و در خارج از مجلس حدود را حفظ مى کردند، در مجلس که وارد مى شدند مثل اینکه ملزم مى شدند به اینکه نظیر آنهاى دیگرى که به طور غیر اسلامى رفتار مى کردند، گاهى هم بعضى از آنها منحرف بشوند. مجلس شوراى اسلامى مجلس مشورت است، مجلسى است که باید متفکرین، آقایان، مسائلى که مایحتاج ملت است و کشور است در میان بگذارند و با هم مشورت کنند. مباحثه کنند فقط آن چیزهایى که مربوط به ملت است و به اسلام.‏

‏‏مجلس شوراى اسلامى که شما آقایان وکیل هستید از طرف ملت براى خدمت در آن بنگاه، باید آنکه دلخواه ملت است در آنجا طرح بشود. و آنچه دلخواه اسلام است بحث و مشورت بشود. و به ترتیبى که مقرر است تصویب بشود و همه چیزش ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏اسلامى باشد. اغراض شخصیه را باید همه ما کنار بگذاریم. فرضاً که من با شما خداى نخواسته، یک حساب و خرده دارم، این در مجلس نباید، در مجلسى که مجلس اسلامى است نباید این خرده حسابها را آنجا به آن رسید. مجلس شوراى اسلامى در یک محفظه سربسته نیست که اگر خداى نخواسته انحرافى در آن پیدا شد همان اجزاى خود مجلس بفهمند، این سرباز است و رادیو و تلویزیون این را منتشر مى کند، همه ایران مى بینند و مى شنوند، و خارج از ایران هم تا آنجایى که موج اینها مى رود، آنها هم مى شنوند و مى فهمند که چه شده است. اگر بنا باشد که خداى نخواسته از اول صف آرایى بشود براى جنگ اعصاب، و آن مجالسى که درزمان طاغوت بود، آن مجالس، باز محتوایش تکرار بشود، این مجلس اسلامى نیست، و آقایان به وظیفه شرعى و الهى خودشان عمل نکرده اند.‏

‏‏من امیدوارم که آقایان بدون اینکه جهات نفسیت را در نظر داشته باشند، و بدون اینکه اغراض خودشان را و مخالفتهاى شخصى که با اشخاص دارند در نظر داشته باشند، به آن چیزى که وکیل او، به آن چیزى که در آن چیز وکیل هستند، اندیشه کنند و مباحثه کنند و شور کنند. شورى که در محیطى واقع شد که اسلامى است و اخلاق اسلامى است منتهى به جنگ نمى شود، منتهى به آن مسائلى که در آن مجلسها و بعضى از آن مجلسها واقع مى شد که انصافاً شرم آور است نمى شود. باید همان طورى که تا حالا تحولات زیادى پیدا شده است در این ملت، شما که وکیل از جانب ملت هستید، و عصاره فضایل ملت هستید، باید در آنجا همان معنایى که مأمور او شدید از طرف ملت، همان معانى باشد.‏

‏‏ملت یک ملت اسلامى است و اسلام را مى خواهد و احکام اسلام ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏را مى خواهد. شما وکیل نیستید که بروید آنجا بنشینید و حسابهایى که خودتان با هم دارید صاف کنید. اگر یک همچو کارى بشود، این انحراف است و غصب است آن محل براى شما. شما باید- ان شاءالله همین طور هم هست- شما باید در آنجا معلم اخلاق باشید از براى همه کشور؛ براى اینکه مطالب شما به همه کشور بسط پیدا مى کند. وقتى که همه مردم در تمام کشور دیدند که این وکلایشان با راستى و صداقت در خدمت کشور هستند و در خدمت اسلام هستند، و مناظره هایى که مى کنند مناظره هاى اسلامى است، و بحث و تفتیشى که مى کنند بحث و تفتیش اسلامى است، این یک تعلیمى مى شود به همه افرادى که در این کشور هستند، و به آنجایى که این موجها مى رسد در خارج کشور.‏

‏‏ما باید همه قشرها را تربیت کنیم. شماها باید در مجلس که مى روید علاوه بر اینکه، مسائلى که طرح مى شود که مورد احتیاج ملت است، باید آنها را در آن طرح کنید، با سلاح اخلاق اسلامى وارد بشوید، و با آن سلاح مردم را تربیت کنید که وقتى چند سال از مجلس گذشت، در مردم آثار گفتگوهاى شما و مناظرات شما پیدا باشد. از مجلس منعکس مى شود کارهاى شما. علاوه بر اینکه خداى تبارک و تعالى حاضر است در همه جا و ناظر است در همه جا، و پرونده هاى همه شما پیش اوست و همه عالَم. علاوه بر اینکه باید ملاحظه کنید که در حضور خداى تبارک و تعالى هستید، هر نَفسى که مى کشید در حضور او هست، و هر کلمه اى که ادا مى کنید در محضر مبارک خداى تبارک و تعالى هست. و در محضر خداى تبارک وتعالى، برخلاف دستور او جرم عظیمى است، و باید ناظر بدانید خدا را بر اعمال خودتان، باید شما دیگران را هم تربیت کنید. همه اشخاصى که در هر مرکزى هستند‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏باید آن مرکز را به صورت یک تعلیمگاه درآورند. همان طورى که در صدر اسلام آنکه رئیس دولت بود، و آنکه سردار بود، سردار لشکر بود، با اعمال خودشان مردم را تربیت مى کردند، با حرفهاى خودشان، با کردار خودشان مردم را تربیت مى کردند، باید ما که دعوى این را داریم که مسلمان هستیم و تابع اولیاى اسلام هستیم، باید ما هم با کردار و رفتار خودمان تربیت کنیم مردم را.‏

‏‏اگر خداى نخواسته، انحرافى در مجلس پیدا بشود، چون منعکس مى شود به همه جا، ممکن است که انحراف در سطح گسترده اى پیدا بشود و مسئولیت بزرگ باشد. چنانچه انحرافاتى را شما به واسطه اعمال و افعالتان از ملت سلب کنید، اجر بسیار بزرگى را دارید، اجر انبیا را دارید. از الآن بناى بر این نگذارید که ما یک جبهه کذا و یک جبهه کذا، از اول بناى مبارزه باشد، مبارزه نیست، مباحثه است، مباحثه، مباحثه نرم اسلامى. مى خواهید هر کدام مسائلى که دارید به دیگرى بگویید با برهان، با بیان، البته باید بگویید اما مبارزه ندارید با هم. و همه براى اسلام هستید و خدمتگزار اسلام هستید و مى خواهید براى اسلام خدمت بکنید.‏

‏‏از حالا بنا نگذارید به اینکه یک جبهه بندى بکنید، یک دسته این طرف، یک دسته آن طرف و همان کارهایى که در مجالس سابق مى کردند، و همان دعواها و نزاعهایى که به انحطاط مى کشید خودشان و ملت را. و من نمى دانم آیا در مجالس خارج از این کشور یک همچو نزاعها و داد و قالها و بدگوییهایى بوده است که تقلید کردند اینها از آنها یا نه ابتکار بوده، این را من اطلاع ندارم؛ لکن على اىّ حال، چه تقلید از دیگران بوده، و چه ابتکار خودشان بوده است، یک امر بسیار مشوّه بدى بود که تلخى او در ذائقه باید بماند تا آخر. و من امیدوارم که کارهاى شما آن تلخیها را از ذائقه ها‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏بزداید.‏

‏‏و یک مطلبى که باز مى خواهم عرض بکنم که دنباله همین است، این است که الآن کشور ما اول عملش و اول کارش است.‏

‏‏بحمدالله تا حالا تمام آن چیزهایى که یک حکومت لازم دارد، محقق شده است، لکن باز اول کار است. در این اول کار یک ویژگى اى هست که بعدها آن ویژگى دیگر ممکن است نباشد.‏

‏‏حالایى که از خارج و داخل به کشور ما هجوم مى شود، در داخل با طرحهاى مختلف قلمهاى مختلف، مجله هاى مختلف و گویندگان مختلف و اشخاصى که شلوغ مى کنند در این مملکت، ابتلا هست، و از خارج هم که با قدرتهاى بزرگ، محل ابتلاى ما هست، ما اگر بخواهیم براى کشورمان، براى اسلام پیروزى حاصل بشود، باید کارشکنى نکنیم از هم. باید همه یکصدا باشیم. قضیه هدایت مسأله اى است، قضیه کارشکنى مسأله دیگر، هدایت باید کرد.‏

‏‏مرکز همه قانونها و قدرتها مجلس است. مجلس هدایت مى کند همه را و باید بکند، اما بناى بر این نباشد که مجلس دولت را ضعیف کند. و بناى بر این هم نباشد که دولت مجلس را ضعیف کند. تضعیف هر یک، تضعیف خودش هم هست. اگر رئیس دولت؛ رئیس جمهور تضعیف کند مجلس را، خودش قبل از مجلس سقوط مى کند. و اگر مجلس تضعیف کند دولت و رئیس جمهور و آنهایى که اجرا مى خواهند بکنند، این خودشان هم تضعیف مى شوند و امروز صلاح نیست. چنانچه در یکوقتى هم یک همچو مطلبى واقع بشود، آن هم یک جرم است. امروز این مسأله، جرم بسیار بزرگ است. براى اینکه، در آن مواقعى که مملکت ما ابتلا به این مصایب ندارد، خوب یک کار خلاف است، اما کار خلافى نیست که مملکت ما را تهدید به نابودى و شکست ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏بکند. اما امروز که مملکت ما وضعش اینطورى است، و نمى توانند آنهایى که عمال خارجى هستند و خود خارجیها نمى توانند ببینند که در ظرف یک سال و دو سه ماه، چند ماه، تمام کارهایى که در چندین سال انجام نگرفته، اینجا انجام گرفت، این را نمى توانند ببینند. اینها از اول هى خیال مى کردند که خوب، به خودشان وعده مى دادند که اصلًا جمهورى اسلامى، این پا نمى گیرد. اصلش با او مخالفت مى کردند: «جمهورى، نه، لازم نیست اسلامى باشد، جمهورى ملى باشد». ما از این ملیها هیچى ندیدیم جز خرابکارى. اگر یک نفرشان آدمى بود که صحیحى بود، اسلامى بود که صحیح بود، ما ندیدیم چیزى از اینها.‏

‏‏باید همه ما اسلامى پیش برویم. با برنامه اسلامى پیش برویم.‏

‏‏پیروزى ما مرهون اسلام است، نه مرهون من است و نه مرهون شما و نه مرهون هیچ قوه اى، مرهون اسلام است. اسلام به ما این پیروزى را داده است. این یک نعمتى است که خداى تبارک و تعالى به ما اعطا کرده است، و این نعمت را چنانچه شکرگزارى نکنیم ممکن است که یکوقتى خداى نخواسته از ما بگیرند.‏

‏‏شکرگزارى اش به این است که همان طورى که در اول همه دستها بلند شد که ما اسلام را مى خواهیم، و جمهورى اسلامى را مى خواهیم، خداى تبارک و تعالى، عنایت فرمود و اعطا کرد. اگر ما از حالا این دستها را کنار بزنیم، یکى از این طرف برود و یکى از آن طرف برود، و یکى یک چیزى بگوید و یکى یک چیز دیگرى بگوید و جبهه بندى بشود، و دولت با مجلس، و مجلس با دولت و همه با هم به هم بریزند، ممکن است که عنایت خدا به واسطه کفران نعمت برداشته بشود، و ما انحطاط همه چیز پیدا بکنیم، و کشورمان باز برگردد به حال سابق، به همان ظلمها و همان ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏ستمهایى که همه دیدید و همه دیدیم. شکرگزارى به این است که شماهایى که وکیل ملت هستید کارشکنى براى دولت نکنید، هدایت کنید. هر جایى که پا را کنار مى گذارد هدایتش بکنید.‏

‏‏دولت هم هر کس مى شود و هر کس هست، و نخست وزیر هم هر کس هست، دولت هم هر کس هست، آنها هم کارشکنى براى مجلس نکنند. آنها قوه مجریه هستند، همه روى قانون عمل بکنند.‏

‏‏این قانونى که ملت برایش رأى داده است. همین رأى نداده است که توى طاقچه بگذارید و کارى به آن نداشته باشید، بروید مشغول کار خودتان بشوید. این قانون باید دست همه باشد و همه حدود را قانون معیّن بکند. قانون براى مجلس حدود معین کرده است، تخلف از این حدود نشود. براى رئیس جمهور تحدید کرده، حدود قرار داده، او هم تخلف نکند. براى نخست وزیر و امثال اینها و دولتها حدود معیّن کرده. آنها هم نباید خارج بشوند. هر که خارج بشود از حدود، باید این را تنبه بدهند، هدایت کنند آن را.‏

‏‏و شماها هم من امید این را دارم که چهره هاى نورانى که در مقابل من واقع شده اند، بدانند که در پیشگاه خداى تبارک و تعالى هم هستید و باید براى اسلام و براى احکام اسلام- که به ما منت گذاشته است و همه پیروزیهاى ما به واسطه اوست- خدمت بکنیم، و با کمال قدرت خدمت بکنیم. خوف این معنا را نداشته باشید که اگر در مجلس شما یک مطلبى را بگویید، پیش روشنفکرها این خوب نیست. شما نماز هم اگر بخوانید بعضى از این روشنفکرها پیششان خوب نیست. شما اگر دعا هم بخوانید بعضى از اینها پیششان خوب نیست. من نمى گویم همه روشنفکرها؛ روشنفکر خوب در همه طبقات هست. اما آنهایى که از اوّلى که این جمهورى اسلامى خواست پایش را بگذارد توى ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏این مملکت مخالفت کردند، و آنهایى که به اسم خدمت به خلق مى خواهند نگذارند این جمهورى اسلامى تحقق پیدا بکند. شما خوف هیچ کس را نداشته باشید؛ نه خوف چپیها را داشته باشید، نه خوف راستیها را داشته باشید. شما- در مسائل قانون اساسى است و اسلام و قانون اساسى هم تابع اسلام است- باید به اسلام فکر بکنید، نباید فکر کنید که حالا که در فلان کشور کذا چه جور واقع شده ما هم خوب است که التقاطى باشیم؛ یک قدرى بگوییم خدا، یک قدرى هم بگوییم چیز دیگر. مستقیم باشید و با استقامت کارتان را پیش ببرید، پشتیبان شما خداست. از هیچ چیز، از هیچ قوه نترسید. من نمى گویم که شما بر همه قوه ها غلبه مى توانید بکنید. ما که چیزى نداریم، همه چیز ما دست دشمنهاى ماست.‏

‏‏من عرض مى کنم که وقتى بنا شد که ما به تکلیفمان عمل بکنیم، و ما آن راهى را که خداى تبارک و تعالى پیش پاى ما گذاشته است آن راه را برویم، براى ما شکست هیچى نیست. براى اینکه از دو حال خارج نیست: یا این است که ما پیش مى بریم که شکست هیچ نیست، و یا این است که نه، مى آیند و ما را عقب مى زنند، ما تکلیفمان را عمل کرده ایم، چه شکستى است؟‏

‏‏سیدالشهدا هم شکست خورد در کربلا، اما شکست نبود این.‏

‏‏کشته شد و زنده کرد یک عالَمى را. امیرالمؤمنین هم در جنگها، در جنگ صفین شکست خورد، لکن شکست نبود این. او به خدمت اسلام بود و براى خدا کار مى کرد. کسى که براى خدا کار بکند، هیچ وقت شکست تویش نیست، بُرد همیشه با آنهاست. شما خوف این را نداشته باشید که اگر یک چیزى برخلاف مثلًا مسلک مارکسیسم بگویید، بگویند که اینها چه عقب مانده هستند، خود‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏آنها عقب مانده اند. همانهایى که ادعاى- نمى دانم- کمونیستى و کذا مى کنند، خود آنها از همه قلدرتر و از همه دیکتاتورترند، و ملتهایشان را همه به بند کشیده اند. آزادى در آن ممالک نیست براى کسى. همان طورى که در ممالک غربى هم آزادى نیست در کار، صحبت آزادى، حرف آزادى است. اگر آزادى باشد، این سیاههاى بیچاره چه کرده اند که اینطور تحت فشارند؟ در هیچ جاى دنیا شما خیال نکنید که این طرحهایى که مى دهند، و این بساطى که درست مى کنند، یک واقعیتى باشد و بخواهند روى او رفتار بکنند. این مجلسهاى کذا که در دنیا درست شده است، و به دست قدرتمندها درست شده است، و لهذا حق وِتو دارند، همه اش آن قدرتمندها، اینها همه بازى است براى بلعیدن ماها، این یک مانور سیاسى است که با آن ماها را اغفال کنند و ماها را ببلعند. شما نباید گول از اینها بخورید و تحت تأثیر نه شرقیها واقع بشوید و نه غربیها وارد بشوید. شما آنطورى که اسلام مقرر فرموده است عمل بکنید. اگر هر کس هم هر چه به شما مى گوید اعتنا به او نکنید. اسلام مدنظر شما باشد. و این را بدانید که آنهایى که با این مجلس مخالفند، و آنهایى که با این انقلاب مخالفند، و آنهایى که با اسلام مخالفند، هر کارى بکنید آنها به مخالفت خودشان ادامه مى دهند، منتها یکوقتى با یک بهانه است، بعد یک بهانه دیگر پیدا مى کنند.‏

‏‏شما توجه داشته باشید که به اسلام خدمت کنید و به کشور خودتان خدمت کنید. شما وکیل مردمى هستید که همه اسلام را مى خواهند، و همه کشور خودشان را مى خواهند. و شما باید براى این ملت خدمت بکنید، به آن چیزى که شما را وکیل کرده است خدمت بکنید. اگر انحراف پیدا کنید برخلاف ملت، خیانت ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏کرده اید به وکالتى که دارید. و من امیدوارم که ان شاءالله شما با کمال قدرت، با کمال عزت و عظمت، این نهضت را به پیش ببرید.‏

‏‏و مجلس، یک مجلس اسلامى اخلاقى همه چیز تمام باشد، و شما معلم اخلاق جامعه باشید، و همه جامعه هم پشتیبان شما باشد. و همه تان یک هویت بین دولت و ملت و ارتش و مردم و همه یک هویت باشید، همه اعضاى یک انسان باشید. همه در خدمت انسان کامل؛ که رسول اکرم است باشید، و همه به منزله اعضاى او باشید براى خدمت؛ و اگر اینطور شد، پیروزى نصیبمان هست. و اگر خداى نخواسته، انحرافات پیدا شود و اغراض شخصیه پیش بیاید، و نمى دانم مسندها بحث بشود، و مقامها طرح بشود و امثال اینها، این اولًا انحطاط اخلاقى زیاد است، و انحطاط در پیشگاه خداست، و ثانیاً خوف این است که نتوانید این بار را به منزل برسانید. خداوند ان شاءالله همه شما را تأیید کند، و همه ما را و همه مسلمین را تأیید کند. و همه را از شر شیطان بزرگ و آنهایى که دنباله او هستند حفظ کند. و ما را از شر نفس اماره بالسوء حفظ کند.‏

‏‏والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته ‏

‏‏ ‏

‏‏صحیفه امام؛ ج 12، ص 343- 351‏

‏‏ ‏

‏‏4/ 3/ 59‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

‏‏ ‏

‏‏با عنایات خداوند متعال- جل و علا- و تأیید حضرت بقیةالله- ارواحنا لمقدمه الفداء- مجلس مقدس شوراى اسلامى دومین دوره را آغاز نمود. و این در حالى است که بحمدالله و له الشکر‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏جمهورى اسلامى با برخوردارى کامل از پشتیبانى ملت عزیزِ حاضر در صحنه، مشکلات انقلاب را یکى پس از دیگرى تا حد زیادى پشت سر گذاشته، و پایه هاى مبارک آن استقرار یافته، و قلوب مؤمنین و مستضعفان جهان را به خود جلب کرده است و موج پر عظمت اسلام، ملتهاى محروم و تحت ستم سراسر عالم را تکان داده؛ و به رغم پیش بینیها و آرزوهاى ابرقدرتها و وابستگان بیوطن آنان، به راه پرافتخار خود ادامه مى دهد؛ و بى هراس از چنگ و دندان ابرقدرتها و هیاهوى رسانه هاى گروهى وابسته به شرق و غرب، چون سیل خروشان، حشیشها و تفاله ها را بیرون رانده و خود بر جاى مانده است.‏‏ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفاءً وَ أَمَّا ما یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ.‏‎[3]‎‏ و به خواست قادر متعال، در مدت کوتاهِ پس از پیروزى انقلاب، در ابعاد فرهنگى و سیاسى و اجتماعى و اقتصادى و نظامى از قدرتمندترین کشورهاى اسلامى است. و ما این توفیقات و پیروزیها را از سرچشمه قدرت مطلقه و برکات اسلام بزرگ و ایمان به خداى قادر و پیروى از احکام مقدس اسلام مى دانیم؛ و خود را ناچیز دانسته، و مفتخریم که عنایات خاصه خداى متعال- جل جلاله- شامل حال این ملت تحت ستم گردیده، و آن را از گرداب مهالک نجات بخشیده است. و امیدواریم با ادامه تعهد ملت به اسلام و کوشش تمام ارگانهاى جمهورى اسلامى، شمول این عنایات بر ملت و کشور اسلامى برقرار و دائمى باشد؛ و از دعاى خیر ولى الله الأعظم- عجل الله تعالى فرجه- برخوردار باشیم. در اینجا لازم است از کوششها و مجاهدات نمایندگان محترم مجلس اول تشکر و قدردانى نمایم؛ که با همه مشکلات و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏کارشکنیها و ناهماهنگیها به کارهاى مهمى موفق، و از خط و صراط مستقیم اسلامى منحرف نشدند؛ و در مقابل منحرفان استقامت نموده، و کار بسیار مهم خود را، آن هم در دوره اول مجلس و جوّ اغتشاش و آشوب، که در انقلاب مستقل عظیمى مثل انقلاب ایران قابل اجتناب نبود، با افتخار و سرافرازى به پایان رساندند. باید این مجلس را از این جهت که در حال غلیان انقلاب و نابسامانیهاى لازم آن و نفوذ افراد منحرف بازیگر در کارهاى کلیدى و کسب به ناحق مقامات بلندپایه و نیز تازه کار بودن و کم تجربگى در مسائل بسیار پیچیده، توانست با زحمت و پشتکار و تعهد به جمهورى اسلامى و با حرکت به سوى اسلامى شدن قوانین و حرکت به نفع مستضعفان موفقیت چشمگیرى به دست آورد، مجلسى نمونه به حساب آوریم. و براى شهداى مظلومى که در راه اسلام داده است از مقام مقدس ربوبى رحمت تقاضا نموده، و به بازماندگان محترمشان تسلیت عرض کنیم.‏‏ جَزَاهُمُ الله عَن الاسلامِ خَیراً.‏

‏‏و اما دوره دوم مجلس جمهورى اسلامى در آغاز گشوده شدن، برخوردار از پشتیبانى بیدریغ عموم ملت انقلابى و متعهد به اسلام و جمهورى اسلامى است. و نمایندگان محترم آن ناظر نشیب و فرازها و برخوردار از تجربه ها و اندوخته هاى چهار ساله نمایندگان محترم مجلس اول، و آشنا به بسیارى از پیچ و خمها و توطئه ها و بازیهاى به اصطلاح سیاسى بوده و مى باشند؛ و شاهد فداکاریها و جانبازیها و از خود گذشتگیهاى ملت معظم از اول انقلاب تاکنون بوده اند، چه در زمان ستمشاهى و شهادت دسته جمعى زن و مرد و صغیر و کبیر ملت شجاع؛ و چه پس از پیروزى و خیانتها و جنایتهاى گروهکها و گروههاى منافق متظاهر به اسلام و ملیت و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏طرفدارى از توده ها و کشتار بیرحمانه مظلومان و طبقات ضعیف و ستمکش؛ و چه شاهد تحمیل جنگ از سوى ابرقدرتهاى شرق و غرب و وابستگان مرتجع آنان، که حرث و نسل این ملت عدالت طلب و اسلامجو را به آتش کشیده و به نابودى سپرده اند، و جوانان عزیز را که مدافع آرمانهاى اسلام و قرآن کریم بوده و هستند با سلاحهاى پیشرفته شرق و غرب و سلاحهاى شیمیایى به شهادت رسانده اند. حال که شاهد همه این جریانات بوده اند، باید دقیقاً توجه کنند که مسئولیت بسیار عظیم و سرنوشت سازى را به عهده گرفته اند، که به پایان رساندن آن به طور شایسته و خداپسند جز با «جهاد اکبر» میسر نخواهد شد.‏

‏‏اینجانب از خداوند متعال، در این ماه پر برکت شعبان المعظم که شاهد ولادت با سعادت منجى بشر و عدالت گستر شرق و غرب و فریادرس مظلومان و مستضعفان جهان، حضرت بقیةالله الأعظم- ارواحنا لتراب مقدمه الفداء- بوده است، عاجزانه خواستارم که نمایندگان و قاطبه ملت مظلوم ایران را در مسئولیتهایى که در این عصر پرآشوب و فتنه زا، که مى توان گفت حکومت جنگل بر آن غلبه دارد، به دوش گرفته اند به طور شایسته از عهده برآیند و در این جهاد بزرگ موفق شوند؛ و با افتخار و سرافرازى به محضر مبارک حق تعالى وارد شوند.‏

‏‏اینک تذکراتى برادرانه و مخلصانه به حضرات نمایندگان محترم- حفظهم الله تعالى و ایّدهم- عرضه مى دارم باشد که نافع شود.‏‏ وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْرى تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِینَ.‏‎[4]‎

‏‏1. [آن ] که در رأس همه تذکرات است و با رسیدن به آن، همه ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏چیز اصلاح مى شود و سعادت فراگیر مى گردد، آن است که به قلوب محجوب و منکوس خود برسانیم که عالَم، از اعلا علّییّن تا اسفل سافلین، جلوه حق- جل و علا- و در قبضه قدرت اوست؛ و هیچ موجودى، از روحانیون ملأ اعلى و انبیاى معظم و اولیاى مکرم، تا اشقیا و هر جا بروید، از خود چیزى ندارند؛ بلکه چیزى نیست جز آنکه به جلوه او نورانى و هست شود. و این تذکر همان است که موجب اطمینان قلوب مى شود که ‏‏ أَلا بِذِکْرِ الله تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ.‏‎[5]‎‏ و با این باور است که خوفها از غیر او از دلها رخت ببندند؛ و امیدها و رجاها بجز به او از قلوب زایل شوند. بارالها، ما گر چه محجوبیم و در سلاسلِ جهنمِ نفسْ مقید، تو به وسیله اولیایت دست ما گیر و ما را از خود و شرّ خود برهان؛ تا جز تو نبینیم و جز از تو خوف نداشته باشیم و امید به کس نبندیم. خدایا!، ما این پیروزیها را در جبهه ها و در پشت جبهه ها و در ارگانهاى ملى و دولتى از تو مى دانیم. و اگر نبود عنایت خاص و پرتو رحمت تو بر این ملت ضعیف، که چنگ و دندانها از اطراف عالَم به او نشان مى دهند و توطئه هاى شرق و غرب براى براندازى اسلام و جمهورى اسلامى به هم پیوند خورده اند و سازمانهاى عریض و طویلِ حقوق بشر و امنیت جهانى با رسانه هاى گروهى چپ و راست یک صدا به مقابله با آن برخاسته اند و دولتهاى به اصطلاح اسلامى با پیوند با اسرائیلِ غاصب و ارباب غاصبتر آن امریکا در براندازى آن مجهز شده اند، در همان نفسهاى اول سرکوب شده بود. این عنایت بزرگ تو است که مجلس، ملت و دولت ما چون سدى عظیم و خلل ناپذیر ایستاده و فریاد اسلام را به جهانیان رسانده، و مستضعفان را در کنار کاخ سفید و کرملین و در گوشه و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏کنار زمین به حرکت و فریاد در آورده است. و امید آن است که مسلمانان و مستضعفان جهان بپا خیزند، و داد خود را از مستکبران بگیرند، و مقدمات فرج آل محمد- صلى الله علیه و آله- را فراهم نمایند.‏

‏‏2. چنانچه این انقلاب اسلامى یک انقلاب عادى نیست و متکى به هیچ یک از دو قطب شرق و غرب نمى باشد، از این جهت، ویژگیهاى خاص خود را داشته و دارد. و با پیمودن صراط مستقیمِ «لاشرقیه و لاغربیه» در مقابل هر دو قطب ایستاده است و از هیچیک از قدرتهاى افسانه اى نهراسیده است که همین موجب پیروزیهاى معجزه آسایش گردید؛ گر چه موجب توطئه ها و آتش افروزیهاى فراوان علیه خودش هم شد لکن در هیچ مرحله اى عقبگرد نکرد.‏

‏‏مجلس جوشیده از این ملت انقلابى نیز یک مجلس عادى نیست؛ که یک پدیده خاصِ به خود با ویژگیهاى خاص است.‏

‏‏امروز به جرأت مى توان ادعا کرد که در زیر این آسمان کبود تنها مجلسى است که متکى به آراى توده میلیونى مردم است که با رأى مستقل و مستقیم مردم به دور از اعمال نفوذ خانها و سرمایه دارها و مالکها و سلطه ها و بست و بندهاى به اصطلاح سیاسى و فعالیتهاى انحرافى، به وجود آمده، و از قلدریهاى رژیم شاهنشاهى و وابستگان به آن خالص بوده است. قهراً مسئولیتهایى که چنین مجلسى دارد بسیار بزرگ است: مسئولیت مقابله با سیاست بازیهاى غرب و جناح سرمایه دارى آن، و دیکتاتورى شرق و قطب کمونیستى آن. این مجلسى است که باید سیاست «نه شرقى و نه غربى» را در جهان دو قطبى اجرا کند؛ و احکام سیاسى و اجتماعى و اقتصادى و فرهنگى اسلام را که به طاق فراموشى ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏سپرده شده بود و قرنها منزوى بود به صحنه آورد و چنین مجلسى است که قدرت روحى مافوق عادى و قدرت تشخیص مسائل پیچیده جهان و قدرت تصمیم گیریهاى قاطع بى گرایش به دو قطب الحادى و سرمایه دارى را لازم دارد. قدرتى که اگر همه جهان در مقابل آن به سوى باطل روند، بى وحشت به سوى حق رود. قدرتى که جوّسازیها و شایعه پردازیها را به هیچ شمارد. چنین مجلسى در کمیسیونهاى مختلفش کارشناسان و متخصصان متعهد و زبردست لازم دارد. هر چند براى مشورت در هر رشته خصوصاً در سیاست خارجى و نیز سیاست اقتصادى که امروز از اهمّ امور است از اشخاص کاردان دعوت کنند و چون مقصد همه ان شاءالله پیشرفت احکام اسلام و خدمت به بندگان خداى متعال است، باید از اینکه از خارج مجلس استمداد مى کنند خوشوقت باشند.‏

‏‏3. مجلس محترم دوره اول گر چه کارهاى بسیار ارزنده اى انجام داد و با کوشش و مشکلات فراوان از عهده وظایف خود به در آمد لکن تراکم مشکلات پس از انقلاب و خیانتهاى رژیم سابق آنچنان زیاد بود که قهراً بسیارى از مشکلات به عهده مجلس حاضر است. از آن جمله حل مسائل بسیار مهم اقتصادى و مبارزه با تورم و حل مسأله مسکن و زمین است و رسیدگى هر چه بیشتر به امور محرومان و قشرهاى کم درآمد و از آن جمله افراد محترمى مى باشند که در دستگاههاى دولتى با حقوق محدود مشغول خدمت هستند. این کارمندان زحمتکش اکثر قریب به اتفاقشان درآمد دیگرى ندارند و به حقیقت از قشر محروم هستند. چنانچه حل مسائل کشاورزى که از مهمات امور کشور است به عهده دولت با پشتیبانى مجلس است. و در تمام این امور آنچه لازم است بدون مسامحه عمل شود موافق بودن قوانین مربوط به این امور و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏سایر امور کشور با قوانین مقدس اسلام اعم از احکام اولیه یا احکام ثانویه است؛ که اگر جزئى انحرافى خداى نخواسته در این مجلس از شرع اسلام پیدا شود سنت سیئه اى خواهد شد که دنبال آن سنتهاى سیئه دیگر خواهد آمد؛ و وزر و گناه آن و گناه هر کس که به آن عمل کند به گردن آنان است. و اگر ان شاءالله فعالیتهاى نمایندگان محترم در جانب هر چه بهتر کردن کشور و رفاه حال محرومین با موازین اسلامى باشد، اجر آن مثل اجر هر کس [که ] به آن عمل کند براى سنت گذاران است. کسى گمان نکند که به نفع محرومین و خدمت به آنان اگر به طور غیر مشروع هم باشد مانع ندارد. که این یک انحراف و خیانت به اسلام و جمهورى اسلامى بلکه به محرومین است که از مال حرام و غصب و با ظلم به دیگران آنان را مبتلا به آتش جهنم کنند. اینجانب گمان ندارم که در کشورى که همه چیز خود را براى اسلام و اجراى قوانین اسلامى فدا کرده چنین مسائلى واقع شود. و حضرات نمایندگان محترم کوشش نمایند که امر مخالف با شرع و قانون اساسى به تصویب نرسد؛ که علاوه بر آنکه رأى برضد قوانین الهى دادن خود گناه است، بى شک شوراى محترم نگهبان آن را رد مى کند و موجب عقب افتادن کارها مى شود.‏

‏‏4. مى دانید و مى دانیم که مجلس شوراى اسلامى داراى وظایف بزرگ و ظریف مى باشد؛ چرا که در کشورى که مردم براى اسلام و حکومت اسلامى و اجراى قوانین نورانى قرآن کریم و قطع ظلم و ستم به هر نحو و از هر نوع باشد قیام کرده اند و شما را به مجلس فرستاده اند، مجلسى که منعکس کننده اقوال و احوال و طرز روحیه و افکارتان است و از آنجا که همه اینها به صورتى وسیع در سراسر کشور و نیز در بسیارى از کشورهایى که موج ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏رادیو- تلویزیون به آنجا مى رسد و گاهى در تمام دنیا به واسطه رسانه هاى گروهى جهان منتشر مى شود، لازم دانستم به حکم وظیفه و اخوت اسلامى به بعضى از آنها اشاره کنم. و این امورى است که اسلام و اخلاق اسلامى و ارزشهاى انسانى و ملتهاى متعهد اسلام از آنان خصوصاً و از همگان عموماً توقع دارند.‏

‏‏الف) کیفیت برخورد با یکدیگر در محیط مجلس و مباحثات بین مخالف و موافق؛ از نمایندگان متوقع است که مراعات آداب اسلامى در محاورات بشود؛ و انگیزه آن یافتن حق و راه حل باشد و این امور در محیط دوستى و صفا چون بحثهاى علمى در محیط مدارس فقاهتى که مقصود، یافتن واقعیت نه تحمیل عقیده است، آقایان را بهتر و آسانتر به حقیقت مى رساند و مجادلات با حال غضب و عصبانیت انسان را از واقع دور مى کند و چون مقصود از بحثها یافتن طریق هر چه بهتر براى خدمت به اسلام و کشور و ملت است و از عبادات و مقربات الهى محسوب است، حقاً لازم است از آنچه مخالف رضاى خداوند متعال است اجتناب شود و محیط مجلس طورى باشد که علاوه بر یافتن راه صحیح براى شنوندگان، آموزنده اخلاق اسلامى و آداب انسانى باشد، که این خود یک عبادت دیگر است. و اگر خداى نخواسته در این محیط مقدس مقصود کسى اعمال غرض و تحمیل عقیده و احیاناً تسویه حساب باشد که قهراً به هتک یک مسلمان و رد و بدل الفاظ غیر مناسب منجر مى شود علاوه بر آنکه از مسیر حق دور مى شود و برخلاف آنچه وظیفه وکیل است مى باشد گاهى اشاعه فحشا در یک محیط بسیار وسیع است که معصیتى عظیم است. اینجانب امیدوارم خداوند توفیق دهد که همان سان که جوانهاى عزیز رزمنده، سنگرها را به مسجد و معبد تبدیل کردند، حضرات وکلا،‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏مجلس را معبدى کنند منزه از اعمال و اقوال زمان طاغوت، تا مجلسى نمونه شود؛ باشد که مجالس دیگر کشورهاى اسلامى از آن تبعیت کنند.‏

‏‏ب) کیفیت برخورد با دولت و وزرا و سایر کارمندان؛ شک نیست که مجلس به همه امور کشور نظارت دارد؛ و حق نمایندگان است که از هر انحراف و خلافى که از وزرا و ادارات مى بینند به حکم قانونى جلوگیرى کنند و دولت را تا حد استیضاح بکشانند.‏

‏‏لکن فرقهاست بین نظارت و استیضاح، و بین عیبجویى و انتقامگیرى. و این فرق را همه کس پس از رجوع به وجدان خویش مى فهمد. انسان با کمى تفکر در حال خود تشخیص مى دهد که احضار دولت یا وزیر براى خدا و مصالح اسلام و کشور است و در آن جز هدایت و جلوگیرى از انحراف و حفظ مصالح ملت چیز دیگرى دخالت ندارد؛ یا از معیارهاى غیرالهى، چون حُب و بغض، دوستى و دشمنى، هواهاى نفسانى چون خودنمایى، عرض اندام و از این قبیل مکاید نفسانى و شیطانى، برخوردار است. و محک تشخیص معیار الهى از شیطانى آن است که پس از مراجعه، به خود بیاید که آنچه که او مى خواهد نفْس عمل است گرچه این کار را دیگرى انجام دهد؛ و یا آنچه را که بدان سبب، شخصى را احضار کرده است، اگر از دوستان عزیز او سر مى زد، با او همان مى کرد که با این انجام مى دهد. و این است معناى روابط و ضوابط و صراط مستقیم که از ارزشهاى انسانى برخوردار است.‏

‏‏خداوند قادر ما را بر آن هدایت فرماید و از ما دستگیرى کند.‏

‏‏مرحله اى دیگر: به فرض آنکه هیچ مقصدى جز حقجویى و جلوگیرى از انحراف نباشد، در کیفیت اداى وظیفه و بیان اشکال مى توان معیار الهى و نفسانى را تشخیص داد. معیار الهى آن است ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏که اثبات مدعا مبنى بر استدلال و شواهد متقن باشد، و از کلمات نیشدار و اهانت آمیز و کردار ناروا مبرّا باشد. و در غیر این صورت، باید دانست که دست شیطان و نفس امّاره بالسوء در کار است و گوینده بازیچه هواى نفس است.‏

‏‏نمایندگان محترم و خواهران و برادران گرامى، مسأله بسیار مهم است. آبرو و حیثیت یک مسلمان یا یک انسان در کار است.‏

‏‏چه بسا با یک انحراف شما یک انسان آبرومند در جامعه ساقط شود و شرف یک مؤمن خدشه دار گردد. اگر انحرافى دیدید، نخست بدون سر و صدا دنبال تحقیق روید. پس از آنکه مسلّماً معلوم شد، قبل از کشیده شدن به مجلس با طرف به گفتگو بنشینید، و مسأله را حتى الامکان با خود او حل کنید. اگر در این مرحله توفیق حاصل نشد، در کمیسیون مربوط او را بخواهید، و با کمک دوستان فیصله دهید. و اگر فیصله نشد و شخص مذکور مى خواهد برخلاف مصالح اسلام و کشور و ملت عمل کند و در انحراف پافشارى نماید، حفظ مصلحت عمومى و اسلام مقدّم است بر حفظ مصلحت شخص، هر کس باشد؛ در این صورت تقاضا کنید و با استدلال و منطق، بدون کوچکترین اهانت، مطلب را عرضه کنید. و مهلت دهید تا در محیطى آرام و بى تشنج از خود دفاع کند. در این موقع مجلس به هر چه تکلیف قانونى و شرعى دارد عمل کند، بى کوچکترین توهین. و ما همه باید بدانیم که مجرمى که بالاترین جرم را دارد و به سوى چوبه دار مى رود، جز اجراى حد شرعى احدى حق آزار او را لفظاً و عملًا ندارد؛ و مرتکب، خود ظالم است و مستحق کیفر.‏

‏‏ج) از امور لازم التذکر، راجع به نطقهاى قبل از دستور است؛ چه بسا که ناطق احیاناً گمان کند بى قید و شرط و بى تعهد و تکلیف ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏باید هر چه بخواهد بگوید، و به هر کس، چه حاضر جلسه و چه غایب، مى تواند به اصطلاح حمله کند، و میزانى الهى و شرعى و اخلاقى در کار نیست و مسئولیتى حتى شرعى ندارد. و گاهى بعضى نطقها موجب تأسف بسیار و تأثر است؛ و چه بسا که اهانت به یک مسلمان و مؤمن را به حد اعلى مى کشاند و حیثیات انسانها را لکه دار مى کند؛ و گاهى ارقام و اقلام بسیار از گوشه و کنار اعم از صحیح و فاسد جمع آورى مى کند و با آبروى دولت و اشخاص، بلکه مجلس بازى مى کند؛ و مجلس شوراى اسلامى را بى توجه همچون مجلس طاغوت مى نماید و مورد تاخت و تاز اعراض مسلمانان در سراسر کشور قرار مى دهد. آقایان مى دانند مجلس اسلامى که حاصل سالهاى دراز رنج و زحمت و خونهاى محترم صدها هزار شهید و جانباز است براى تحقق احکام نورانى اسلام و تحول از رژیم طاغوت به رژیم الهى- اسلامى است. نمایندگان آن باید از اخلاق اسلامى بالا و والایى برخوردار باشند؛ و خداى بزرگ را حاضر و ناظر بر اعمال و گفتار خود بدانند، و از رفتار و گفتار رژیمهاى طاغوتى احتراز نمایند. و اگر خداى نخواسته کسى از حدود شرعى، چه در نطقهاى قبل از دستور و چه در مذاکرات و محاورات دیگر خارج شد، وظیفه فریضه بزرگ نهى از منکر را فراموش نکنند؛ که خداى نخواسته حق و عِرض و حیثیت مردم در مکانى که حافظ مصالح اسلام و مسلمین و مردم کشور است ضایع نگردد بلکه وکلاى محترم در برخوردها و نطقها، که در همه جا منتشر مى شود آموزنده اخلاق کریم انسانى و اسلامى باشند و مردم را به کیفیت سالم برخورد با یکدیگر آشنا سازند که این خود یک خدمت بزرگ به اسلام و مسلمین و بشریت است. اینجانب با اینکه میل نداشتم این مسائل را به طور سرباز عرض نمایم لکن ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏علاوه برآنکه احساس تکلیف شرعى نمودم اکیداً علاقه مندم که قداست مجلس معظم و وکلاى محترم محفوظ باشد، تا الگویى باشند براى مجلسهاى جهان و مجالس آتیه ایران.‏

‏‏این نکته نیز قابل ذکر است که اگر در مجلس به کسى که حاضر نیست و راه به مجلس ندارد که از خود دفاع نماید حمله اى شد، به او اجازه داده شود یا در مجلس از خود دفاع کند و اگر قانوناً اشکالى در این عمل مى بینند، رادیو- تلویزیون و مطبوعات این وظیفه سنگین را به دوش کشند؛ تا حق مظلومى ضایع نشود و شخصیتى بى دلیل خُرد نگردد و راهگشاى این امر خود نمایندگان و رئیس محترم مجلس هستند که با تعهدى که دارند و مسئولیتى که بر دوش آنهاست این حق را به اشخاص غایب بدهند؛ تا به وسیله مجلس، که نگهدار مصالح کشور و ملت است، حقى ضایع نشود و انسانى مظلوم نگردد. و اگر به کسى چه از دولتیها یا دیگران، تهمتى زده شد، حق شکایت به قوه قضاییه را دارد تا رسیدگى شود و مجرم تعقیب و تعزیر شود. و اگر به یک وزارتخانه یا بنگاه تهمت زده شد حق دفاع با وزیر و رئیس بنگاه است و حق شکایت دارند و قوه قضاییه تعقیب خواهد کرد. و بالجمله با هر ترتیب ممکن باید از این اعمال غیر اسلامى جلوگیرى شود. البته این بدان معنا نیست که مجلس از حق قانونى و شرعى خود دست بردارد، بلکه نمایندگان محترم در محدوده قانون و شرع آزاد و مختارند و هیچ کس نمى تواند از حقوق قانونى آنان جلوگیرى نماید.‏

‏‏د) امروز مسأله اصلى کشور چنانکه معلوم است جنگ است؛ دفاع از اسلام و کشور اسلامى است. در حالى که هر تیرى از هر طرف رها شود به سوى ایران و به جرم اسلامى بودن آن است و هر صدایى از هر گوشه جهان از هر حلقوم و از هر موج رادیویى ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏براى منطقه بلند شود در رأس برنامه هایشان تضعیف و توهین و تحقیر ایران است، و آنچه در کشور ما مى گذرد به طور معکوس در سراسر دنیا منعکس مى شود، سازمانهاى به اصطلاح «حقوق بشر» و «شوراى امنیت» و «عفو بین الملل» و دیگران همّ خود را صرف محکوم نمودن اسلام و ایران نموده اند. مدعیان صلح طلبى و انساندوستى با تمام توان سعى در افروختن آتش فتنه و جنگ در همه جا بخصوص در ایران مى نمایند و با اسلحه هاى کشنده و بمبهاى آتشزا و شیمیایى به دشمنان اسلام کمکهاى بیدریغ مى کنند، و هزاران شکر خداى متعال را که با دست عنایت خود تحولى در این ملت عظیم الشأن ایجاد فرموده که همه اقشار آن به هم پیوسته و ید واحد شده اند و با اتکال به قدرت الهى در مقابل همه ایستاده و از این هیاهوها و چنگ و دندان نشان دادنها به خود هراس راه نمى دهند و هر روز مصمم تر و مهیاتر براى دفاع از آرمانهاى اسلامى هستند. در این حال، تکلیف و وظیفه همگان بویژه روحانیون معظم و مجلس محترم و دولت و سران قواى مسلح بسیار حساس و سنگین است. اینان حافظان این وحدت و انسجامند، و با اعمال شایسته خود مى توانند اسلام و کشور را از میان این فتنه هاى غم انگیز نجات دهند. شک نیست که مقدّم بر هر چیز وحدت و انسجام خود حضرات نمایندگان و دست اندرکاران و پشتیبانى هر قشر از سایر اقشار است. امروز با وضع حاضر جهان نسبت به ایران، اختلافات و تفرقه در داخل هر قشر یا قشرى با اقشار دیگر که ناچار به اقشار ملت نیز سرایت مى کند سم مهلکى است که اول خود و در پى آن کشور و ملت و بالاتر از همه اسلام بزرگ را به خطر نابودى مى کشاند. و در عصر حاضر و وضع موجود گناهى عظیمتر و جنایتى هولناکتر از آن نخواهید یافت.‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏حضرات علماى اعلام و ائمه جمعه- کثرالله امثالهم- توجه کنند که گاه یک جمله آنان یا یک مصاحبه و خطبه، جمهورى اسلامى را در سطح جهان زیر سؤال مى برد، و در داخلْ فاجعه مى انگیزد و منشأ اختلاف و تفرقه مى شود و موجب تضعیف سپاه و ارتش و سایر قواى مسلح مى شود؛ یا موجب اختلاف بین سپاه و ارتش و سایر قواى مسلح مى گردد؛ که خداى نخواسته منتهى به از بین رفتن زحمات چندین ساله خود آقایان مى گردد؛ و یا موجب تضعیف و دلسردى دولت خدمتگزار مى شود؛ و با شکست خوردن دولت، پایه هاى جمهورى اسلامى متزلزل مى شود.‏

‏‏حضرات وکلاى محترم دوره دوم مجلس شوراى اسلامى که در آغاز خدمت به اسلام و جمهورى اسلامى مى باشند با توجه به اوضاع کنونى کشور و فشارهاى اقتصادى و نظامى و گرفتارى فوق طاقت دولت و مخارج عظیم جنگ و پیامدهاى آن و گرفتارى آوارگان جنگ و مهمانان افغانى و عراقى که قشرهاى عظیمى هستند و خرابیهاى جنگى و فسادهاى موروث از رژیم سابق و بسیارى از مشکلات کمرشکن دیگر، لازم است به دولت کمک نمایند که مشکلات را با پشتیبانى شما نمایندگان یکى پس از دیگرى حل نماید. در عین حال که حق نظارت و حق جلوگیرى از انحرافات را دارید لکن در وضعیت کنونى مسائل را روى هم بسنجید و اگر چیزى به نظرتان ناروا بود با وضع گرفتاریهاى حاضر بسنجید و ببینید اگر شما به جاى دولت بودید با چه قدرتى مى توانستید با مشکلات موجود مقابله کنید. و بدانید که روى هم رفته دولت تا کنون به وضع خارق العاده اى خدمت کرده و نقایصى که هست مطمئناً اجتناب ناپذیر است و بالجمله لازم است همه پشتیبان هم باشید تا بر حوادث پیروز شوید و با عملکرد دولت در‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏این مدت کوتاه و خدمتهاى ارزنده او در سراسر کشور باید گفت دولت موفقى بوده است. باید به او مهلت داد که توفیق بیشترى به دست آورد. و در کمبودها و نقصانهاى موجود باید او را یارى کرد و کمکهاى فکرى و عملى نمود. کشور از همه است و با اتکا به قدرت ازلى و با کمک همه مى توان بر هر مشکلى غلبه کرد، ان شاءالله تعالى.‏

‏‏ه) از نمایندگان محترم که با توفیق الهى و رأى آزاد توده هاى محروم براى خدمت به اسلام عزیز و ملت محترم موفق شده اند، انتظار مى رود که در تمام فعالیتها و آراى خود براى شکرگزارى از خداى متعال جانب حق را گرفته و ضوابط را در نظر گیرند. مثلًا در اعتبارنامه ها که مورد بحث و نظر واقع مى شود، بدون ملاحظه دوستى و دشمنى و جهات سیاسى رایج در دنیا آنچه رضاى خداست و واقعیت اقتضا مى کند در نظر گیرند و گرایشهاى سیاسى را کنار گذارند. و این رویّه را در همه اعمال و اقوال و آراى خود در مدت این خدمت ارزشمند ملحوظ دارند؛ و براى رضاى مخلوق، خداى نخواسته به سَخَط خالق مبتلا نشوند. و در حقیقت مجریان عدل الهى باشند. و این رویّه از همه کس مطلوب است و از کسانى که در جایگاه حساس واقعند مطلوبتر. و شما نمایندگان محترم مى توانید با یک رأى خود خدمت ارزشمندى به خدا و خلق نمایید، و بالعکس؛ و مى توانید یک خطر بزرگ را از کشور و اسلام رفع کنید و بالعکس. حرکت در راه حق و عمل به آن، خود تفکر آزاد و ذکر خداست که موجب طمأنینه است.‏

‏‏و) اگر بخواهید بى خوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید و ابرقدرتان و سلاحهاى پیشرفته آنان و شیاطین و توطئه هاى آنان در روح شما اثر نگذارد و شما را از میدان به در‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏نکند، خود را به ساده زیستن عادت دهید و از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام بپرهیزید. مردان بزرگ که خدمتهاى بزرگ براى ملتهاى خود کرده اند اکثر ساده زیست و بى علاقه به زخارف دنیا بوده اند. آنها که اسیر هواهاى پست نفسانى و حیوانى بوده و هستند براى حفظ یا رسیدن به آن تن به هر ذلت و خوارى مى دهند؛ و در مقابل زور و قدرتهاى شیطانى خاضع، و نسبت به توده هاى ضعیف ستمکار و زورگو هستند. ولى وارستگان به خلاف آنانند. چرا که با زندگانى اشرافى و مصرفى نمى توان ارزشهاى انسانى- اسلامى را حفظ کرد. جوانان ایران و زنان و مردان که در زمان طاغوت با تربیت طاغوتى بار آمده بودند هرگز نتوانستند با قدرت طاغوتى مقابله کنند. ولى آنگاه که به دست تواناى حق- جل و علا- به انسان انقلابىِ دور از علایق شیطانى متحول شدند آن قدرت عظیم را سرکوب کردند. دستهاى جنایتکارى که جوانان عزیز را در رژیم سابق به مراکز فساد کشاند و از انسانهاى آزاد، عروسکهاى مصرفى تراشید، انگیزه و نقشه شان این بود که هر خیانتى که در کشور واقع مى شود و هر چه به سر ملت و ذخایر ارزنده آن مى آید و هر چه زنجیرهاى استعمار به دست و پاى مردم محکمتر مى شود، در مقابل بى تفاوت باشند یا به حمایت همان رویّه برخیزند. امروز هم قشر فعال در جبهه ها و پشت جبهه ها همان طبقات محروم ساده زیست هستند. و در بین آنان از آن وابستگان و دلبستگان به علایق دنیا اثرى نمى بینید.‏

‏‏خداوند همه ما را از این قیدهاى شیطانى رها فرماید تا بتوانیم این امانت الهى را به سرمنزل مقصود برسانیم و به صاحب امانت، حضرت مهدى موعود- أرواحنا لمقدمه الفداء- رد کنیم. از خداوند متعال خواستارم که نمایندگان محترم دوره اول مجلس ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏شوراى اسلامى را که از مشکلات نهراسیدند و براى پیاده کردن احکام اسلام کوشش و تلاش نمودند سعادت و سلامت عنایت فرماید و به نمایندگان دوره دوم توفیق و قدرت تصمیم براى رسیدن به آرمانهاى مقدس اسلام عنایت فرماید؛ و عموم مسلمانان جهان را از شرّ ابرقدرتها حفظ کند. والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته.‏

‏‏روح الله الموسوى الخمینى ‏

‏‏ ‏

‏‏صحیفه امام؛ ج 18، ص 459- 472‏

‏‏ ‏

‏‏7/ 3/ 63‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‏ ‏

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

‏‏ ‏

‏‏در آستانه انتخابات سومین دوره مجلس شوراى اسلامى هستیم.‏

‏‏گمان نمى کنم که نقش و اهمیت انتخابات و مجلس شوراى اسلامى برکسى پوشیده باشد. بحمدالله هرچه از عمر با برکت انقلاب شکوهمند اسلامى ما مى گذرد، مردم مسلمان و متعهد کشورمان به اهمیت حضور و نقش تعیین کننده خود در تمامى صحنه هاى انقلاب آشناتر مى شوند، و راز دوام و بقا و استحکام قیام الهى خود را بهتر کشف مى نمایند.‏

‏‏هم اکنون، با توجه به آگاهى و شعور بالاى سیاسى مردم خداجوى ایران، شاید ضرورتى به یادآورى اهمیت شرکت در انتخابات نباشد؛ ولى براى احتیاط در اداى تکلیف شرعى- سیاسى خود نکاتى را متذکر مى شوم:‏

‏‏1. از آغاز انقلاب تاکنون، یکى از اهداف شوم و پلیدى که همواره مورد توجه استکبار جهانى و نوکران خارجى و داخلى آنان ‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏بوده است دور کردن مردم از صحنه هاى انقلاب و گسستن پیوندهاى پولادین آنان با آرمانهاى اجتماعى- سیاسى اسلام بوده است؛ که در راه تحقق آن به انواع حیله ها و ترفندهاى گوناگون متوسل شده اند؛ که بحمدالله سرشان به سنگ خورده است؛ و ملت پیروز و سرافراز ایران با نمایش قدرت عظیم خود در حوادث گوناگون انقلاب این حقیقت و واقعیت را به اثبات رسانیده و نشان داده اند که از دریاى خروشان وحدت و انسجام آنان چیزى کم نشده و نخواهد شد. و جهانخواران ان شاءالله تا ابد حسرت گسستن اتحاد مقدس مردم ما را به گور خواهند برد. بعید به نظر نمى رسد که در این روزها یکى از اهداف شرارتهاى اخیر صدامیان در تهدید و ارعاب و ادامه بمبارانها و موشکباران مناطق مسکونى، علاوه بر سرپوش نهادن بر شکستهاى پیاپى خود در صحنه هاى نبرد، رسیدن به این هدف باشد که حضور مردم را تحت الشعاع این جنایات قرار دهد و از هم اکنون هم باید مطمئن باشیم رسانه هاى استکبارى از عدم حضور مردم در صحنه انتخابات سخنها خواهند گفت؛ و با تحلیلهاى موذیانه و القائات توأم با تهدید و ارعاب تلاش خواهند نمود ذهنها را به مسائل دیگر معطوف نمایند. غافل از آنکه امت اسلامى ایران سالهاست نشان داده اند که از این هیاهوها نمى ترسند، و مقاوم و استوار در مقابل تمام ابرقدرتها و قدرتها مى ایستند؛ و به یارى خداوند متعال، ملت شریف ایران با حضور گسترده خود انتخابات را در موعد مقرر و با قدرت و قاطعیت برگزار مى کنند؛ و مطمئناً در زیر موشک و بمب هم اگر قرار بگیرند، به پاى صندوقها مى روند و به تکلیف شرعى و الهى خود عمل خواهند نمود.‏

‏‏و اینجانب تحت هر شرایطى در انتخابات شرکت مى کنم. و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏ان شاءالله دنیا خواهد دید که مردم عزیز ایران چگونه حماسه حضور گذشته خویش را در سراسر میهن اسلامى تکرار خواهند کرد.‏

‏‏2. همان طور که بارها گفته ام، مردم در انتخابات آزادند و احتیاج به قیم ندارند، و هیچ فرد و یا گروه و دسته اى حق تحمیل فرد و یا افرادى را به مردم ندارند. جامعه اسلامى ایران، که با درایت و رشد سیاسى خود جمهورى اسلامى و ارزشهاى والاى آن و حاکمیت قوانین خدا را پذیرفته اند و به این بیعت و پیمان بزرگ وفادار مانده اند، مسلّم قدرت تشخیص و انتخاب کاندیداى اصلح را دارند. البته مشورت در کارها از دستورات اسلامى است.‏

‏‏و مردم با متعهدین و معتمدین خویش مشورت مى نمایند. و افراد و گروهها و روحانیون در حد تذکرات قبلى در حوزه خود مى توانند کاندیدا معرفى نمایند؛ ولى هیچ کس نباید توقع داشته باشد که دیگران اظهار نظر و اظهار وجود نکنند.‏

‏‏در هر حال، مردم با بصیرت و درایت و تحقیق، کاندیداها را شناسایى کرده، و به سوابق و روحیات و خصوصیات دینى- سیاسى نامزدهاى انتخاباتى توجه نمایند. مردم شجاع ایران با دقت تمام به نمایندگانى رأى دهند که متعبد به اسلام و وفادار به مردم باشند و در خدمت به آنان احساس مسئولیت کنند، و طعم تلخ فقر را چشیده باشند، و در قول و عمل مدافع اسلام پابرهنگان زمین، اسلام مستضعفین، اسلام رنجدیدگان تاریخ، اسلام عارفان مبارزه جو، اسلام پاک طینتان عارف، و در یک کلمه، مدافع اسلام ناب محمدى- صلى الله علیه و آله وسلم- باشند. و افرادى را که طرفدار اسلام سرمایه دارى، اسلام مستکبرین، اسلام مرفهین بى درد، اسلام منافقین، اسلام راحت طلبان، اسلام فرصت طلبان، و‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏در یک کلمه، اسلام امریکایى هستند طرد نموده و به مردم معرفى نمایند. و از آنجا که مجلس خانه همه مردم و امید مستضعفین است، در شرایط کنونى نباید کسى انتظار داشته باشد که حتماً نمایندگان باید از گروه و صنف خاصى باشند. باید توجه داشت که هنوز خیلى از مسائل وجود دارد که به نفع محرومین باید حل و فصل شود. و تمیز بین کسانى که در تفکر خود خدمت به اسلام و محرومان را اصل قرار داده اند، با دیگران کار مشکلى نیست.‏

‏‏3. نصیحتى است از پدرى پیر به تمامى نامزدهاى مجلس شوراى اسلامى که سعى کنید تبلیغات انتخاباتى شما در چهارچوب تعالیم و اخلاق عالیه اسلام انجام شود؛ و از کارهایى که با شئون اسلام منافات دارد جلوگیرى گردد. باید توجه داشت که هدف از انتخابات در نهایت، حفظ اسلام است. اگر در تبلیغات حریم مسائل اسلامى رعایت نشود، چگونه منتخب، حافظ اسلام مى شود. باید سعى شود تا خداى ناکرده به کسى توهین نگردد؛ و در صورتى که رقیب انتخاباتى به مجلس راه یافت، به دوستى و برادرى، که چیزى شیرینتر از آن نیست، لطمه اى نخورد.‏

‏‏ملت شهیدپرور ایران بدانند این روزها روز امتحان الهى است.‏

‏‏روز پرخاش علیه کسانى است که با اسلام کینه دیرینه دارند. روز انتقام از کفر و نفاق است. روز فداکارى است. امروز روز عاشوراى حسینى است. امروز ایران کربلاست، حسینیان آماده باشید.‏

‏‏«جَهِّزُوا انفُسَکُم بِالصَّلاحِ و السِّلاحِ».‏‎[6]‎‏ نهراسید. که نمى هراسید، کمربندهاتان را محکم کنید. اى آزادگان و احرار بپاخیزید.‏

‏‏قدرتهاى بزرگ شرق و غرب مى خواهند شما را در زیر چکمه ها و چنگالهاى کثیف و خونین خود خُرد کنند که حتى آخ هم نگویید.‏

‏‎

‎

‎ ‏ ‏

‏‏امروز روز مقاومت است. چنان بر صدام و امریکا و استکبار غرب سیلى زنید که برق آن چشمان استکبار شرق را کور کند. امروز روز درنگ نیست. امروز روز صیقل انسانیتِ انسانهاست. روز جنگ است. روز احقاق حق است. و حق را باید گرفت. و انتظار آنکه جهانخواران ما را یارى کنند بیحاصل است. امروز روز حضور در حجله جهاد و شهادت و میدان نبرد است. روز نشاط عاشقان خداست. روز جشن و سرور عارفان الهى است. امروز روز نغمه سرایى فرشتگان در ستایش انسانهاى مجاهد ماست. درنگِ امروز فرداى اسارتبارى را به دنبال دارد. امروز باید لباس محبت دنیا را از تن بیرون نمود، و زره جهاد و مقاومت پوشید، و در افق طلیعه فجر تا ظهور شمس به پیش تاخت و ضامن بقاى خون شهیدان بود.‏

‏‏فرزندانم، دشمن در بمباران شیمیایى مناطق مسکونى نهایت قساوت و درندگى خود را نشان داده است؛ و با حمله شیمیایى به مردم بى دفاع عراق حتى پایه هاى حمایت حامیان خود را نیز سست نموده است. به سوى جبهه ها هجوم برید تا ضربات پى در پى شما توان و امان او را بگیرد، که ان شاءالله پیروز خواهید شد. والسلام على عبادالله الصالحین.‏

‏‏روح الله الموسوى الخمینى ‏

‏ 

‏‏صحیفه امام؛ ج 21، ص 9- 12‏

‏‏ ‏

‏‏11/ 1/ 67‏

‏‏ ‏

‏‏***‏

‏‎ ‎

‏‎

‎