رکوع
مسأله 1- در هر رکعت از نمازهای واجب شبانه‌روزی،واجب است یک مرتبه رکوع کند.
مسأله 2- رکوع رکن است که اگر عمداً یا سهواً کم یا زیاد شود،نماز باطل است، مگر در جماعت که زیاد شدن رکوع به واسطۀ متابعت از امام مانعی ندارد.
مسأله 3- در رکوع لازم است آن‌قدر خم شود که دست‌های او به زانو برسد،و احتیاط آن است که کف دست به زانو برسد.
مسأله 4- در رکوع لازم است به قصد انجام رکوع خم شود که اگر به قصد دیگری خم شد،فایده ندارد.
مسأله 5- خم شدن برای رکوع باید از حالت قیام و ایستادگی باشد،پس اگر سهواً رفت به طرف سجده،اما قبل از آن که سر به زمین گذارد متوجه شد،باید بایستد و بعد رکوع برود،اما اگر از همان حال به حال رکوع آمد صحیح نیست.
مسأله 6- در رکوع واجب است ذکر گفتن.
مسأله 7- ذکر رکوع را می‌تواند به صورت«سُبْحٰانَ اللّٰهِ»سه مرتبه یا«سُبْحٰانَ رَبِّیَ الْعَظِیمِ وَبِحَمْدِهِ»یک مرتبه بگوید.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 96 مسأله 8- در ذکر رکوع طمأنینه واجب است،و اگر پیش از رسیدن به حد رکوع شروع کند به ذکر گفتن یا پیش از تمام شدن ذکر سر از رکوع بردارد،نماز باطل است، مگر آن که سهواً باشد.
کتابرساله نجاة العباد و حاشیه بر رساله ارث ملاهاشم خراسانیصفحه 97