بازنمایی شرایط انقلابی در ترانه ها و سرودهای انقلابی (مجاهدین خلق، گروه های چپ، گروه های اسلامی)

‏‏چکیده‏

‏‏هدف از این پژوهش استخراج و شرح روایتی است که در ترانه‌های سیاسی تولید شده در سال‌های پیش از انقلاب ایران از ماهیت «وضعیت انقلابی» در جامعه ایران آن سال‌ها ارائه شده است. از این رو، مهمترین پرسش این پژوهش به این شیوه صورت‌بندی شده است: ترانه‌های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران چه روایت یا تصویری از «وضعیت انقلابی» ارائه می‌کنند؟ ‏

‏‏از آنجا که مفهوم «وضعیت انقلابی» از جمله مفاهیم مرکب است و خود شامل ابعاد متفاوت می‌باشد، محقق به تجزیه پرسش اصلی خود پرداخته و کوشیده است پژوهش خود را در قالب پنج پرسش زیر به طور دقیق‌تری سامان دهد:‏

‏‏1)‏ ‏بنا به روایت ارائه شده در ترانه‌های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «جامعه چگونه است؟»‏

‏‏2)‏ ‏بنا به روایت ارائه شده در ترانه‌های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «چرا اینگونه است؟»‏

‏‏3)‏ ‏بنا به روایت ارائه شده در ترانه‌های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «چه چیزی در جامعه در حال وقوع است؟»‏

‏‏4)‏ ‏بنا به روایت ارائه شده در ترانه‌های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «فرد مبارز انقلابی چگونه فردی است و باید به انجام چه کنش یا کنش‌هایی مبادرت ورزد؟»‏

‏‏5)‏ ‏بنا به روایت ارائه شده در ترانه‌های سیاسی تولید شده در جریان انقلاب ایران، «هدف مبارزه انقلابیون چه بود و آن‌ها چه نیات و رویاهایی داشتند؟»‏

‏‏به منظور پاسخگویی به پنج پرسش بالا، محقق نخست به مطالعه نظریه‌های مربوط به رابطه هنر و واقعیت پرداخته و پس از بررسی انتقادی نظریه‌های مزبور و جای دادن آن‌ها در قالب دو رویکرد کلی 1) نظریه بازنمایی (هنر آئینه واقعیت است) 2) نظریه تولید حقیقت (هنر به تولید حقیقت می‌پردازد) و استخراج مؤلفه‌های فرمی و مضمونی که تاکنون از آن‌ها به عنوان «مکانیسم‌های بازتولید واقعیت در دنیای هنر و رسانه ترانه سیاسی» سخن گفته شده است، کوشیده است با استفاده از روش «تحلیل و تفسیر متن» نشان دهد که انقلابیون در ترانه‌های سیاسی خود به چه شیوه به نمایش وضعیت انقلابی پرداخته‌اند؟‏

‏‏ ‏

‏‏ ‏

‏‎ ‎

‏‎

‎