گرچه از منظر امام، مصطفی امیدی برای آینده نهضت به حساب می‌آمد، اما آن حضرت در فقدان فرزند دلبند و دانشمندش رفتاری از خود بروز داد که جز از اولیای الهی که در مصیبت‌های بزرگ به خداوند پناه می‌برند، ساخته نیست. او نه تنها در این امر جزع و فزع و بی‌تابی نکرد بلکه چنان صلابت و استواری از خود نشان داد که موجب یأس و سرخوردگی دشمنان شد. ایشان در تشییع جنازه فرزندشان همانند تشییع جنازه‌های دیگر فقط پنج دقیقه مانده به آغاز تشییع جنازه در محل حضور یافتند و پس از حرکت دادن جنازه تا محل مشخصی جمع را همراهی کردند و سپس بازگشتند. این صبر و بردباری در مجالس عزای برگزار شده هم خود را نشان داد و واقعاً دوست و دشمن را به حیرت انداخت و درسی برای اهل بصیرت بود.
منابع مرتبط:
شهیدی از روحانیت
زندگی و مبارزات شهید حاج آقا مصطفی
یادها و یادمان شهید حاج آقا مصطفی
.
انتهای پیام /*