آرامش امام

امام آرامش قلبی داشتند چون ایشان به مسیری که انتخاب کرده بودند، واقعاً معتقد بودند. چون می‏دیدیم آنچه که ایشان انجام می‏دادند، انجام تکلیف بود حتی در مسایل ریز خانوادگی تا مسایل بزرگی مثل انقلاب و جنگ و اینها ایشان فقط ادای تکلیف می‏کردند و این موجب آرامش ایشان می‏شد. می فرمودند چه موفق بشویم چه نشویم ما پیروزیم، چون ادای دین کردیم، چون ادای تکلیف کردیم. واقعاً در هر مسئله ‏ای ایشان فکر می‏کردند که این ادای تکلیف است که انجام می‏دهند حتی در محبت به خانواده. من احساس می‏کنم در این خصوص هم به نظر خودشان ادای تکلیف می‏کردند، طبیعی بود که این به ایشان یک آرامش عمیقی می‏داد و این آرامش عمیق منتقل می‏شد به اطرافیان.

 

همه جانبه و چند بعدی بودن امام

امام تمام ابعاد وجودی را با هم و در یک زمان و مکان خاص داشتند، این را هر چه آدم به ایشان نزدیکتر بود بیشتر متوجه این مسئله می‏شد که مثلاً بعد عرفانی و عبادی ایشان در حد اعلا و این روحیه مبارزه و مبارز بودنشان و استقامت ایشان در مقابل همه قدرتها باز به نوع خودش در کنار هم قرار گرفته، توجه خاص ایشان به خانواده در کنار توجه خاص ایشان به مردم، توجه‏شان به مسئولین، رعایت همه یعنی توجه ایشان به تمام  کارهایی  که به نوعی از مسئولین سرزده شود، تذکرشان به آنها اینها را نشان می‏داد که واقعاً یک روحیه خیلی قوی داشتند همه جانبه و چند بعدی که می‏توانست احاطه داشته باشد در آن واحد به همه مسائل، چون ما می‏بینیم بعضی از افراد، آقایان وقتی مسئولیت کاری آنها سنگین می‏شود واقعاً خانه را رها می‏کنند یا اگر به مسائل خانه زیاد توجه می‏کنند آدمهای موفقی در سطح اجتماع نیستند ولی خوب ایشان با عمل نشان می‏دادند که واقعاً هر کدام و هر کسی در نزد ایشان یک جایگاه خاص خودش را دارد و در زمان خاص خودش توجه خاص ایشان را نسبت به آن مسئله و آن شخص داشتند.

منبع: خاطرات خانم فرشته اعرابی، آرشیو مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

. انتهای پیام /*