من و على هر موقع با هم تنها مىشدیم، به قصد گرفتن شکلات پیش خانم
مىرفتیم، و به ما شکلات مىدادند. خانم بیشتر اوقات شکلات ایرانى و گاهى
اوقات هم کاکائوى خارجى داشتند، مىدادند. بعد پیش دایى احمد مىرفتیم.
آنجا همیشه شکلات خارجى مىخوردیم، جاى شکلات را هم بلد بودیم. بعد از
دایى احمد، پیش آقا مىرفتیم. آقا همیشه شکلات ایرانى مىدادند، چند بار هم
من و على از آقا پرسیدیم: شما شکلات خارجى ندارید؟ مىگفتند نه، شما باید
حتماً جنس ایرانى بخورید.
منبع: پدر مهربان، به کوشش سید احمد میریان، ص103
.
انتهای پیام /*