امام سعی بر آن داشتند کسانی که در پای درسشان حاضر می‏شدند غیر از آنچه را‏ که از استاد شنیده‏اند خودشان هم صاحبنظر باشند و درس را تحلیل و بررسی کنند.‏ یک بار امام از استادشان نقل می‏کردند که تقریرات درسی را کسی آورده بود خدمت‏ ایشان، فرموده بودند که اینها همه مطالب من است پس مطالب خودت کو؟ تو چه‏ نوشته‏ای؟ و اگر مطلبی از خودت نداشتی لااقل در این زیر، بد و بیراهی می‏گفتی تا‏ خودت را آنجا نشان بدهی. حتی یک بار امام فرمودند: «اینجا که مجلس روضه خوانی‏ نیست که همه سکوت کرده و گوش می‏دهید. اینجا مجلس درس است. خاصیت درس‏ این است که کسی اشکال کند، ایراد بگیرد و اظهار نظر بکند».

منبع: سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی؛ ج 5، ص 137

. انتهای پیام /*