***
(تقدیم به امام راحل)
دست هایت چقدر با محبت بود
حرف هایت پر از شکوه الفت بود
سینه ام سبز بود و غرق خوشحالی
آن زمانی که با تو گرم صحبت بود
چشم هایت هنوز باغ رویاهاست
چشم هایت برای عشق خلوت بود
چشم هایم تو را نظاره می‌کردند
عشق در انتظار یک اشارت بود
عشق سبزت گشاده سفره ای می شد
گرد آن سفره دل همیشه دعوت بود
یاد دارم که بعد رفتنت از باغ
قلب های شکسته پر ز حسرت بود
می سراید دلم برای من امروز
شعر آن کوه را که پر صلابت بود
حسین شادمهر
***
.
انتهای پیام /*