***

(تقدیم به امام راحل)

 

اسفند، ماه توست زمانی که داشتی می آمدی به سمت جهانی که داشتی

اسفند می شوی که بسوزی برای آن اردیبهشت های جوانی که داشتی

دریای انقلاب جهان شکل می گرفت از رودهای در جَرَیانی که داشتی

باید نوشت نامه تقدیر دیگری در پاس رنج ها و توانی که داشتی

تکلیف مشق های شما روشن است از آن بابای خوب و لقمه نانی که داشتی

احساس می کنم که تو هستی و می وزی در کوچه با صدای روانی که داشتی

من خاک های کل جهان را ورق زدم پرسیدم از کویر، نشانی که داشتی

اسفندِ آخر آمد و آرام رفت و بست چشمان تا ابد نگرانی که داشتی

دیدند رد پای شما را بر آسمان رفتی درست مثل زمانی که داشتی

 

شیما مظهری صفات

***

. انتهای پیام /*