***
(تقدیم به امام راحل)
از خطر، از جنازه، از خون، از
غربتی چند ساله می گذرم
کوچه هامان معطرند همه
به نفس های توأمانت باز
سهم ما این که در قفس باشیم
سهم تو سمت آسمان پرواز
تو که بودی درخت عاشق بود
میوه ها هم رسیده تر بودند
هر درختی که بارورتر بود
شاخه هایش خمیده تر بودند
یار مستضعفین شدی از مهر
یادگار تو مهربانی بود
حرف و اندیشه ات مسلمانی
شیوه ات عشق و همزبانی بود
حق مطلب ادا نشد اما
شادمانم که یاد تو بودم
کاش می شد که بر لب بامت
کفتر خانه زاد تو بودم
آزاده سالمی
***
.
انتهای پیام /*