علیرضا حکمتی

***

(تقدیم به امام راحل)

از پشت حوصله آمد، از سمت باغ صنوبر

با یک تبسم شیرین، با یک صدای معطر

آمد که بر دل دریا، امواج تازه نشاند

آمد که موج بسازد، از رودهای شناور

در انتظار تو بودیم ما با همین دل خسته

چشم انتظار تو بودیم؛ هر چند خسته، مکدر

دور از صدای تو بودیم، اما برای تو بودیم

ما دل شکسته و غمگین، ما دل شکسته و پرپر

اما رسیدی و لبخند در چشم باغ درخشید

پرواز و شوق پریدن، گردید با تو میسر

امروز شانه این باغ از یمن نام تو گردید

هر روز سخت و تنومند، هر روز سخت و تناور

علیرضا حکمتی

***