سیف الله خادمی

***

(تقدیم به امام راحل)

رخ تو در خیال من، شکفتن ستاره بود

بهار با تو بودنم، تولدی دوباره بود

نخواه خانه دلم تهی ز میهمان غم

دلی سیاه و بی تپش، دلی که سنگِ خاره بود

تمام لحظه های من در آتش فراق تو

زلال گریه های من شراره در شراره بود

شکست، شیشه دلم در انجماد لحظه ها

دلی که در هوای تو همیشه در شماره بود

دلی که با حضور تو به تاب و تب فتاده بود

ببین که از فراق تو چو لاله پاره پاره بود

شکست های من، سکوت سایه های شب

شبی سیاه و بی سحر، شبی که بی ستاره بود

 سیف الله خادمی

***