***
(تقدیم به امام راحل)
کشت اندوه تو پشت سپیداران دنیا را
چه کس بعد از تو تا خورشید و باران می برد ما را
چه کس بعد از تو بر داغ شقایق اشک خواهد ریخت
چه کس بعد از تو خواهد داد آب انبوهِ گل ها را
تمامِ ابرها سرگشته در سوگ تو می گریند
مگر باور تواند کرد باران مرگ دریا را
پس از این جویبار یاد تو در خاطرم جاریست
که بهتر می توانم ریخت با تو طرح فردا را
الا ای باغبان پیر این گلش کجا رفتی؟
که باز آری شکیبی شاخه های نا شکیبا را
من از طرح اشارت های سبزت باز میبینم
بهارانی که در پیش است این باغ شکوفا را
مرتضی نوربخش
***
ماخذ:کیهان فرهنگی
.
انتهای پیام /*