***

(تقدیم به امام راحل)

 

چشم او منشاء پاکی و صفا، زیبایی‏ست

من ندانم غم جانسوز نگاهش از چیست

بسرشتند دلش را ز گِل عشق و امید

بنوشتند به قلبش که پر از شیدایی‏ ست

از تبار سحر و روشنی و مهتاب است

مهربان است و دگر هیچ کسی چون او نیست

ابر آلود ترین کوچه دنیاست دلش

عابرش هستم و بر شانه من سخت گریست

آه ای مرگ! که هر شب، ز دلم می‏ گذری

صبر کن، محض خدا، این دم آخر تو بایست

دست من گیر و ببر روح پریشان مرا

که بدون دلِ پاکش نتوان، هرگز زیست

 

فاطمه ناظری

***

. انتهای پیام /*