***
(تقدیم به امام راحل)
چشم او منشاء پاکی و صفا، زیباییست
من ندانم غم جانسوز نگاهش از چیست
بسرشتند دلش را ز گِل عشق و امید
بنوشتند به قلبش که پر از شیدایی ست
از تبار سحر و روشنی و مهتاب است
مهربان است و دگر هیچ کسی چون او نیست
ابر آلود ترین کوچه دنیاست دلش
عابرش هستم و بر شانه من سخت گریست
آه ای مرگ! که هر شب، ز دلم می گذری
صبر کن، محض خدا، این دم آخر تو بایست
دست من گیر و ببر روح پریشان مرا
که بدون دلِ پاکش نتوان، هرگز زیست
فاطمه ناظری
***
.
انتهای پیام /*