***
(تقدیم به امام راحل)
به حقیقت، رُخت آیینه ی روزست هنوز
نَفَسَت فتنه کُش و سیطره سوزست هنوز
سخنانی که به اصلاح جهان می گفتی
همه جا زنده و پیوسته هنوزست هنوز
پیروان ره تو خسته شدن را کُشتند
گرمیِ مهرِ تو چون فصل تموز ست هنوز
عاشقانت همه پروانه ی بی پروا یند
یاد تو مشعل شب های عجوزست هنوز
صحبت تفرقه در جمع عزیزان نکنیم
نفسِ روحانی تو فاصله دوزست هنوز
ز رقیبان چه بگویم چه کنم با ناکس
هست حرفی که نه هنگام بروزست هنوز
سر شعر و غزل و قصه ندارم ای دوست
غزلت زمزمه های شب و روزست هنوز
اللهیار خادمیان
***
.
انتهای پیام /*