سارا جلوداریان

***

(تقدیم به امام راحل)

هیچ بودیم که یک مرتبه ایجاد شدیم

پوچ بودیم که همسنگر فولاد شدیم

رود بودیم ولی خواب عطش می دیدیم

موج ویران شده بودیم که آباد شدیم

پیله بودیم پر از حسرت پروانه شدن

کار دل بود اگر از قفس آزاد شدیم

آنقدر عشق چشیدیم که شیرین گشتیم

آنقدر کوه سرودیم که فرهاد شدیم

رفت آن غصه که بارفتنش آرام شدیم

آمد آن بخت که با آمدنش شاد شدیم

عاقبت بغض فروخورده ی ما نیز شکست

دست در دست خدا جرأت فریاد شدیم

سارا جلوداریان

***