***
(تقدیم به امام راحل)
آسمان روییده امشب در کف دستان من
کهکشان جاری است گویی در شب مژگان من
خسکسالی چشم هایم را به غارت برده است
امشب اما بغض دارد آبی چشمان من
درکنار جاده ی شب می نشینم اشک ریز
باد غربت می وزد بر روح آویزان من
بس که خود را گریه کردم قطره قطره عاقبت
پرتو خورشید عرفان پرکشید از جان من
ای طلوع عشق صادق ای رسول روشنی
میرسی از راه و کم کم می شود پایان من
یک غزل آتش سرودم درد من درمان نشد
باز خاکستر نشین شد آتش سوزان من
خدیجه رحیمی
***
.
انتهای پیام /*