***
(تقدیم به امام راحل)
زمان به حرکت دستان تو ارادت داشت
زمین به تابش اشراقی تو عادت داشت
کدام حکمت نورانی از تو ساطع بود
که آسمان به زمینِ دلت ارادت داشت
فضای قلب تو بود و هزار غنچه ی سرخ
کدام دشت به اندازه ی تو وسعت داشت
قسم به آیه ی چشمت که راز اشراق است
برای درک تو باید چو عشق جرات داشت
چگونه کشف کنیم آنسوی وجود تو را
که ارتباط به آنسوی بینهایت داشت
به زیرِ سایه ی دست تو کاروانِ شهود
نشسته بود و دمی قصد استراحت داشت
که مرغِ روح تو ناگاه از قفس پر زد
به آن دیار که روز ازل اقامت داشت
اعظم السادات میرسلیمی
***
مأخذ روزنامه کیهان
.
انتهای پیام /*