سید حسن حسینی متولد ۱۳۳۵ محله سلسبیل تهران، بزرگ شده نازی آباد و نیروی هوایی، فوق لیسانس و دکترای ادبیات فارسی. مسلط به زبان های عربی، ترکی و انگلیسی بود. او از سال ۱۳۵۲ نوشتن و سرودن را آغاز کرد، در مطبوعات قبل از انقلاب، مـجله فردوسی جایی برای عرضه کارهای تمرینی وی بود. بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ همراه عده ای دیگر از هنرمندان حوزه اندیشه و هنر اسلامی را که بانیانش استاد محمدرضا حکیمی و آقای رخ صفت و نیز آقای تهرانی و آقای آیت‌الله امامی کاشانی بودند راه اندازی کرد. تا سال ۶۶ در حوزه هنری بود و در سال ۶۶ در اثر اختلافاتی که با مدیر وقت حوزه هنری داشت، اخراج شد. و بعد به تدریس در دانشگاه الزهرا روی آورد و از سال ۶۷ در دانشگاه تدریس کرد. وی عمدتاً ادبیات فارسی و ادبیات عرب تدریس می‌کرد، در واحد های مختلف دانشگاه آزاد به ویژه در دانشگاه آزاد اسلامی ورامین، نزدیک ۷ سال تدریس کرد سپس داوطلبانه تدریس را کنار گذاشت. از سال ۷۸ وارد واحد ویرایش رادیو شد. سال ۵۹ وقتی که قصد ازدواج کرد و در دوره آموزشی به سر می‌برد، جنگ تحمیلی آغاز شد.
بعد از اتمام دوره آموزشی، با اینکه رشته اش بهداری بود، اما رادیو ارتش به او سپرده شد، تا بعد از آزادی خرمشهر در مسایل تبلیغی جنگ و ابلاغ پیام ها در رادیو ارتش کار کرد، بعد از آزادی خرمشهر، مدتی در رادیو ارتش ماند سپس به حوزه هنری بازگشت و کتاب هایی مانند کتاب شعر «هم صدا با حلق اسماعیل» و «گنجشک و جبرئیل» را به چاپ رساند. در زمینه ترجمه، «حمام روح» گزیده آثار جبران خلیل جبران، شاعر و فیلسوف معاصر عرب را از عربی و انگلیسی به فارسی ترجمه کرد (چون ایشان به دو زبان می نوشته است). «فن الشعر» استاد احسان عباس را به فارسی ترجمه و شرح کرد که پایان نامه فوق لیسانس وی نیز بود، بعد در زمینه سبک شناسـی، «بیـدل، سپـهری و سبـک هـندی» را کـار کرد. در زمینـه ادبیـات معـاصر عرب «نگاهی به خویش» را که مصاحبه ای است با شاعران و نویسندگان معاصر عرب، مشترکاً با موسی بیدج کار کرد. اثر دیگر وی «براده ها» نام دارد که مجموعه ای از تأملات اجتماعی و ادبی و مربوط به نقد ادبی است و نیز در سال ۷۸ کتاب «مشت در نمای درشت» که مقایسه ادبیات و سینما از طریق معانی و بیان است و در گزینش کتاب سال هم مورد تشویق قرار گرفت را به چاپ رساند.
اما دریغ که شمع حیات او در نهم فروردین ۱۳۸۳ در ۴۸ سالگی، فرو خفت.
در پیامی که رهبر معظم انقلاب اسلامی به مناسبت در گذشت او، صادر کردند، آمده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
با اندوه و تأسف بسیار، خبر درگذشت شاعر و هنرمند عزیزمان آقای سیدحسن حسینی را شنیدم. این داغ بزرگی بر دل جامعه هنری و ادبی انقلاب است. این انسان فرزانه و آزاداندیش و این مؤمن پارسا و با فضیلت، یکی از نمونه های برجسته امروز و یکی از امید های آینده بود. در شعر و ادب و نیز در پژوهش و تأملات محققانه، خرد و ذوق و ابتکار، شاخصه های کار او بود. مشاهده فرآورد های ذهن خلاق او همواره برای اینجانب اعجاب آور و تحسین انگیز بود. در گذشت او خسارت بزرگی برای اصحاب هنر وادب است.
این حادثه تلخ را به بازماندگان آن عزیز و نیز دوستان و همکارانش و به همه دلبستگان به زبان و ادب و شعر فارسی تسلیت می‌گویم و از خداوند متعال فیض و رحمت و مغفرتش را برای آن فقید مسئلت می‌کنم.
***
هلا روز و شب فانی چشم تو
دلم شد چراغانی چشم تو
به مهمان شراب عطش می دهد
شگفت است مهمانی چشم تو
بنا را بر اصل خماری نهاد
ز روز ازل بانی چشم تو
پر از مثنوی های رندانه است
شب شعر عرفانی چشم تو
تویی قطب روحانی جان من
منم سالک فانی چشم تو
دلم نیمه شب ها قدم می زند
در آفاق بارانی چشم تو
شفا می دهد آشکارا به دل
اشارات پنهانی چشم تو
هلا توشه ی راه دریا دلان
مفاهیم توفانی چشم تو
ازین پس مرید نگاه توام
به آیات قرآنی چشم تو
.
انتهای پیام /*