|
|||||||
متن کامل اولین پیام نوروزی حضرت امام(س) در فروردین 1357
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
بايد من در اين آخر سال، كه نزديك است تجديد بشود سال، مطالبى را به عرض ملت برسانم. سالى كه الآن در او هستيم و اواخر اوست، مىدانيد كه چه سال پر زحمت و پر رنجى براى ملت ما بود، و چه سال پر نفعى. رنجهايى كه در اين سال ملت ما كشيدند شايد در تاريخ كم سابقه يا بىسابقه باشد، و قدرتى كه ملت ما نشان داد و عَرْضه كرد بر جهان، بايد بگويم بىسابقه بوده است؛ براى اينكه ملتى كه پنجاه و چند سال در تحت فشار طاقتفرسا بود و همه قدرتها را از او سلب كرده بودند و تمام زندگى آنها را تباه كرده بودند، اينها در عين حال قيام كردند و نهضت كردند. و من نمىتوانم اسمى روى اين نهضت بگذارم الّا اينكه نهضتْ اسلامى و به قدرتِ اسلام بود و به قدرت ايمان بود. اگر قدرت ايمان نبود امكان نداشت با دست خالى يك ملتى بر اين قدرتهاى شيطانى غلبه كند. اين قدرت اسلام و قدرت ايمان بود كه مردم را به وحدت كشاند. و اين وحدت و قدرت ايمان بود كه مردم را به پيروزى كشاند.
بايد ملت ايران اين پيروزى را و اين نهضت را حفظ كنند. اگر اين نهضت خداى نخواسته رو به سستى گرايد، بايد مهياى اعاده مصيبتهاى سابق باشيم. اگر تفرقهاى بين ملت ما حاصل بشود، اگر دستهاى جنايتكارى بين ملت ما تفرقه بيندازد بايد ملت باز خودش را مهيا كند براى اختناقها و براى چپاولگريها و براى عقبماندگيها. رمز پيروزى ما وحدت كلمه و اتكال به خدا و اتكال به اسلام بود. اين رمز را ملت ما نبايد از دست بدهد.
ما در اين آستانه سال جديد، كه بايد به يك معنا عيد و به يك معنا تأثرات خودمان را ابراز كنيم، در اين آستانه سال جديد بايد تذكراتى به ملت بدهم و تذكراتى به دولت و دستگاههاى دولتى. تذكرات به ملت اين است كه شما بايد در اين موقع كه به آستانه پيروزى رسيديد، گمان نكنيد كه كار تمام شد و ما پيروز شديم؛ كه اين گمان موجب مىشود كه سستى پيدا بشود. انسان تا در يورش است قوى است، تا پيشرفت مىكند قوهاش زياد است؛ وقتى خودش را پيروز ديد ضعيف مىشود، و ممكن است دشمنهاى ما از ضعف ما استفاده كنند. ما باز پيروزى نهايى را پيدا نكرديم. ما يك مطلب را پيش برديم و آن اينكه دست جنايتكار سلسله پهلوى را قطع كرديم، و- تا يك حدودى- ريشههاى او و شاخههاى او را هم قطع كرديم لكن باز از ريشههاى آنها- باز- در اين مملكت هست و دستهاى جنايتكارى دنبال آنها هست؛ و آمال و آرزوى آنهايى كه مىخواستند خزاين ما را ببرند و ما را به عقب نگه دارند براى بردن خزاين ما، دنبال اينها هست. توطئهها هست باز. و ما اگر چنانچه خود را پيروز بدانيم و گمان كنيم پيروز شديم، خداى نخواسته از اين امور غفلت مىكنيم. ما بايد خودمان را پيروز ندانيم، بايد در آستانه پيروزى بدانيم؛ و همين طور هم هست. ما تا آستانه پيروزى رفتيم، و پيروزى آن روزى است كه تمام ريشههاى اجانب و تمام ريشههاى فساد از مملكت ما بريده بشود و قطع بشود؛ و باز نشده است. بنا بر اين ملت شريف ايران موظف است كه اين نهضت را به همين طورى كه تا اينجا آورده است، اين نهضت را حفظ كند. و با حفظ وحدت كلمه و با حفظ اين نهضت و غايت نهضت- كه عبارت از اسلام و جمهورى اسلامى بود- با حفظ اينها جلو برود. سستى راه ندهيد به خودتان، سردى راه ندهيد به خودتان، گمان پيروزى، گمان پيروزى نهايى نبريد؛ اگر اين گمان برده بشود يا اين اعتقاد پيدا بشود، سستى پيدا مىشود. شما بايد خودتان را نيمه پيروز بدانيد و در نيمه راه؛ و بقيه راه را كه بسيار مشكل است بايد با همت همه، با همت همه قشرها، بايد ما تعقيب كنيم و به نهايت برسانيم.
و آنچه كه باز بايد به اقشار ملت عرض كنم اين است كه ما نمىتوانيم خرابيهايى كه واقع شده است و در ظرف اين- تقريباً- بيست و چند سال اخير بيشتر از همه اوقاتْ خرابى به مملكت ما وارد شده است، نمىتوانيم كه اتكال به اين كنيم كه دولت اين خرابيها را جبران كند، دولت فقط نمىتواند. نمىتوانيم اتكال كنيم به اينكه روحانيت اين كار را انجام بدهد، روحانيت نمىتواند. نمىتوانيم اتكال كنيم به اينكه ادارات دولتى، فرهنگيان اين كار را انجام بدهند، آنها هم نمىتوانند. همان طورى كه در پيشرفت اين مقصد و در پيروزىاى كه تا كنون پيدا كرديم، در آستانه پيروزىاى كه هستيم، اين طور نبود كه يك قشر بتواند اين پيروزى را به دست بياورد؛ همه قشرها با هم شدند و همه مسلكها را كنار گذاشتند و با هم پيش رفتند تا اينجا رسيدند. بايد حالا هم با هم پيش برويم؛ همان طورى كه اين پيروزى پيدا شده است و همه با هم اين راه را طى كردهاند.
اگر بخواهيم از حالا به بعد مشغول ساختن اين ويرانه باشيم، هيچ يك از اقشار تنها نمىتوانند اين ويرانه را بسازند؛ بايد باز همه با هم- تمام اقشار با هم- بايد اين ويرانه را بسازند منتها هر كس در هر محلى هست. كشاورزها در محل كشاورزى كه هستند به كشاورزى خودشان علاقه پيدا بكنند. الآن ديگر دستى نيست كه آنها را به فشار وادار به امرى بكند يا منافع آنها را بخواهد به واسطه سودجويى خودش بردارد يا به غير بدهد؛ امروز كسى همچون كارى نخواهد كرد. كشاورزها بايد به كشاورزى خودشان ادامه بدهند و علاقه داشته باشند، و كشاورزى كه مىكنند در اين برهه از زمان بايد اكثرش و قسم مهمش اين چيزهايى باشد كه غذاى ملت را اداره مىكند مثل گندم، برنج، جو، عدس- امثال اينها. از چيزهايى كه- موادى كه- مضر است يا نافع نيست خوددارى بكنند،
از مثل، كشتِ ترياك كمتر بكنند، خوددارى بكنند. و از چيزهايى كه نفع خيلى ندارد، در تغذيه مردم دخالت ندارد، از آنها هم خوددارى بكنند. و عمده كار را همان مواد غذايى، عمده كشت را مواد غذايى بكنند كه ما احتياج به خارج ان شاء اللَّه پيدا نكنيم. الآن مىدانيد كه ما محتاج به خارجيم راجع به مواد غذايى؛ بايد ما خودمان اين را جبران بكنيم و اين به همت كشاورزان ماست. و البته دولت هم با كشاورزها بايد همراهى بكند، و همراهى ان شاء اللَّه مىكند.
و همين طور بازار ما بايد يك بازار اسلامى باشد. از قرارى كه مكرر به من گفتهاند، الآن يك دستهاى سودجو در بازار هستند كه اينها قيمتهاى بسيار گران روى اجناس گذاشتهاند. اين يك مطلب غير انسانى است؛ يك مطلبى است كه بايد فكر كنند اينهايى كه مىخواهند حالا سود ببرند، بايد توجه داشته باشند كه اين ملت، كه اكثرشان عبارت از اين طبقه پايينى است كه نمىتوانند خودشان را اداره كنند، اينها بودند كه ما را رساندند به اين پيروزى. حالا نبايد آن تاجر معتبرى كه دخالت در اين امور نداشته است براى اينها ايجاد زحمت بكند. ايام عيد است؛ اينها احتياج دارند به لباس، احتياج دارند به خوراك، احتياج دارند به چيزهاى ديگر. بايد با انصاف رفتار كرد، بايد با اينها با برادرى رفتار كرد؛ گرانفروشى را كنار بگذارند و احتكار نكنند، نگهدارى نكنند براى يكوقتى كه جنس گران بشود و بفروشند. احتكار در غذاها جايز نيست. و همين طور بايد با برادرى با برادران خودشان رفتار كنند و اين پيروزى را از آنها بدانند. شما حالا از قيد آزاد شديد، از قيد و بندها آزاد شديد؛ شما حالا ترس اينكه مثلًا سازمان امنيت بيايد شما را چه بكند- و اينها- نداريد لكن ترس از خدا بايد داشته باشيد، ترس از اسلام بايد داشته باشيد؛ بايد مراعات بكنيد اشخاص ضعيف را، بايد همراهى بكنيد با اشخاص ضعيف، نه اينكه گرانفروشى بكنيد و كالاهاى خودتان را بالا ببريد و مردم را در زحمت [بيندازيد]. اين هم راجع به اين طبقه؛ كه البته باز مسائل ديگرى هست ولى طولانى مىشود.
و اما راجع به دولت. در اين آستانه سال جديد، البته دولت مشكلاتش خيلى زياد است و من نمىتوانم بگويم اينها تقصيرى در كار دارند؛ اينها همه مشغولند ولى مشكلات زياد است. بايد در اين سال جديد عنايت زياد بشود؛ اول به فرهنگ. اين فرهنگ بايد متحول بشود. فرهنگ استعمارى فرهنگ استقلالى بشود. بايد معلمينى كه در اين فرهنگ يا در تمام قشرهاى اساتيد و- عرض مىكنم- اينها باشد انتخاب بشوند و اشخاص صحيح، سالم. كسانى كه جوانهاى ما را تربيت صحيح بكنند نه اينكه يك تربيت انگلى بكنند؛ چنانچه تا حالا بنا بر اين بوده است كه اينها را غربى بار بياورند، غربزده كنند. بايد استقلال داشته باشيد؛ بايد هيچ توجه نداشته باشيد كه در غرب چه مىگذرد. در غرب خيلى بد مىگذرد! شما گمان نكنيد كه در غرب خيلى خبر هست، خودشان مىگويند «در غرب خبرى نيست»! خبرها هست لكن خبرهاى رشد فكرى و رشد انسانى كم است. شما بايد مستقل باشيد و رشد انسانى پيدا بكنيد. بچهها را، جوانهاى ما را رشد انسانى بدهيد. دولت بايد درست توجه بكند كه رؤسايى را كه انتخاب مىكند براى دانشگاهها، براى مدارس، معلمينى را كه انتخاب مىكنند آنها براى تربيت اطفال، اينها بايد همه متحول بشود از حال سابق؛ و كسانى كه سابق در خدمت اشخاص بيگانه بودند يا در خدمت طاغوت بودند، حالا ثانياً نيايند و بچههاى ما را باز به عقب برانند. اين هم يك مطلبى است كه در فرهنگ بسيار مهم است. و بالاخره بايد فرهنگ متحول بشود به يك فرهنگ سالم، به يك فرهنگ مستقل، و يك فرهنگ انسانى.
در جهت ارتش، ملت ما موظف است كه از ارتش- الآن- حمايت بكند. ارتش را تضعيف نكنيد. ما احتياج به ارتش داريم؛ ملت احتياج به ارتش دارد. ارتش بايد از طرف ملت حمايت بشود و تقويت بشود لكن ارتش هم بايد ملاحظه كند؛ رؤساى ارتش بايد ملاحظه كنند كه اگر چنانچه يك اشخاصى در بين آنها هست كه در خدمت طاغوت بوده است و جنايتكار بوده است آنها را، با تدريج و يا به طور ديگر، آنها را كنار بگذارند و اشخاص شرافتمند را در رأس ارتش يا در مواردى كه بايد به كار بگيرند به كار بگيرند. در انتصاباتشان خيلى دقت بكنند كه انتصاباتْ صحيح باشد؛ چنانچه وظيفه دولت هم همين است. انتصاب استاندارها، انتصاب فرماندارها، همه اين انتصابات، انتصاب دادگستري ها، تمام اين انتصابات بايد بررسى بشود، و تمام آنهايى كه بيشتر در خدمت طاغوت بودند و جرمهاى آنها واضح است و مردم از آنها ناراضى هستند، اينها را انتخاب نكنند و به نارضايتى مردم اضافه نكنند. بايد اينها الآن در خدمت مردم باشند. دولت خدمتگزار مردم بايد باشد. مثل سابق نباشد كه «فرمانفرما» بود، حالا بايد «فرمانبردار» مردم باشد، و همين طور هم هست؛ و ان شاء اللَّه اميدواريم همين طور هم باشد. در هر صورت قضيه دولت هم، هم دادگسترى، هم فرهنگ، هم ساير ادارات بايد تصفيه بشود؛ و بايد خودشان فكر بكنند و انتخاباتشان چه باشد، و يك نحو تصفيهاى در كار باشد كه خائنين كنار گذاشته بشوند و آنهايى كه تا قبل از اين پيروزى آن طرف بودند، همچو كه پيروزى پيدا شد سينه اين طرف را شروع كردند بزنند، اينها را بشناسند و اين فرصت طلبها را كنار بگذارند. و بالاخره بايد كه دولت نظارت تام داشته باشد و تمام وزارتخانهها را درست، به طور صحيح، انتخابِ اشخاص بكنند، و طرز عمل را يك طرز عمل صحيح قرار بدهند. و البته مشغول هستند لكن بيشتر بايد عنايت داشته باشند.
و از امور مهمهاى كه هست وضع كارگرهاست؛ كه من يك صحبت با كارگرها دارم و يك صحبت با دولت. صحبت با كارگرها اين است كه آنها گمان نكنند كه دولت يا ما در فكر آنها نيستيم؛ خيال نكنند كه ما الآن مىتوانيم- بالفعل، فوراً- يك كارى براى آنها انجام بدهيم و نمىدهيم. اين طور نيست. ما براى طبقه كارگر، براى طبقه كشاورز، براى كارمندهاى جزء دولت، بيشتر از همه مورد نظر ما اينها هستند و براى آنها فكر مىكنيم و عمل مىكنيم. چنانچه راجع به مسكنشان مشغول طرحريزى هستند كه مسكن درست كنند براى آنهايى كه مسكن ندارند. و قضيه حقوقشان ان شاء اللَّه داده مىشود لكن يك قدرى فرصت لازم است. كارگرها بايد يك قدرى فرصت بدهند و اين طور خيال نكنند كه دولت الآن داراى كذا و كذاست و به آنها عنايت ندارد؛ يا در دست ما مثلًا گنجى است كه نمىخواهيم بدهيم به آنها! نخير، دولت هم الآن ندارد و ما هم گنجى نداريم! لكن هم دولت در فكر است و هم ما در فكريم؛ و لكن بايد يك قدرى تدريج باشد تا امور اقتصادى را بتوانند جريان بيندازند. البته كارگرهايى كه كنار هستند، مشغول كار خواهند شد. كارگرهايى كه در كار هستند، اگر در مزدشان و اجرتشان حرفى دارند، اصلاح خواهد شد. همه اينها بتدريج بايد اصلاح بشود.
و اما راجع به دولت. دولت هم بايد راجع به كارگرها بيشتر عنايت داشته باشد و وضع كارگرها را درست در نظر بگيرد. يك قدرى عنايت بيشتر بكند كه اين كارگرها آسوده خاطر بشوند. و من به كارگرها اطمينان مىدهم كه اين طور نيست كه دولت نخواهد براى شما كارى بكند. حتى الامكان مىخواهند كار بكنند، مشغول هستند. وزير كار مشغول است به اينكه يك ترتيب صحيحى بدهد لكن تدريج لازم دارد. از كارگرها مىخواهم كه تدريج را حفظ بكنند و ملاحظه بكنند، و مشكلات دولت را در نظر بگيرند. و از دولت مىخواهم كه در كارها يك قدرى بيشتر جلو بروند؛ و همين قدرى كه هست، يك قدرى بيشتر جلو بروند و كارها را زودتر درست بكنند. و به كارمندان، هم اطمينان بدهند و هم عمل بكنند. اين هم راجع به كارمندان و راجع به دولت.
يك حرفى هم راجع به اين دستگاه تبليغاتى- تلويزيون و امثال اينها، راديو و اينها- دارم و آن اينكه اين دستگاهها آن وقتى كه در خدمت طاغوت بود، دستگاههايى بود كه يا تقويت طاغوت را مىكردند- به مجرد اينكه پيچ راديو را مىگرفتند «اعليحضرت آريامهر، كذا» شروع مىكردند تبليغات كردن، تبليغات ميان تهى- و يا مردم را از مسائل اصلى دور مىكردند. بنا بر اين بود كه راديو- تلويزيون و اينها كه در سطح كشور- در تمام سطح كشور- انتشار پيدا مىكند و مردم با گوششان و چشمشان مسائل را ادراك مىكنند، و آن كسى كه بيسواد است هم در اينجا مىتواند بفهمد [و] آن كسى هم كه با سواد است هست، اين بسيار اهميت دارد. هم براى آنها بسيار اهميت داشت كه مردم را در سطح وسيعى خواب كنند و غافل كنند و چپاول كنند، و هم حالا كه بحمد اللَّه اسلامى شده است و وظايف اسلامى را مىخواهد عمل بكند. حالا بايد يك فكرى براى راديو- تلويزيون بشود كه- چنانچه فكر شده است و مىشود- لكن بيشتر عنايت بشود كه كسانى كه در اينجا سابق در خدمت طاغوت بودند و همه فسادها را مىكردند، حالا بايد اينها تصفيه بشوند. كسانى كه تا ديروز بر ضد ملت و بر ضد انقلاب ما سخنرانى مىكردند، نمايش مىدادند، همه بساط را درست مىكردند، و حالا آمدند و اظهار اسلام و ديانت مىكنند، از اينها نمىتوانيم ما بپذيريم. اين هم بايد تصفيه بشود. راديو و تلويزيون يك دستگاهى است كه هم در طرف تبليغات فاسد اهميت زياد دارد و هم در طرف تبليغات صحيح. اين با آن طورى كه از اول شايد آنهايى كه درست كردند اينها را نظر آموزشى داشتند به اينها، [به] اين دستگاهها. تمام مطبوعات [هم] اين طور است منتها اهميت تلويزيون بيشتر از همه است، اهميت راديو- تلويزيون بيشتر از همه است. اين دستگاهها دستگاههاى تربيتى است؛ بايد تمام اقشار ملت با اين دستگاهها تربيت بشوند؛ يك دانشگاه عمومى است. دانشگاهها دانشگاههاى موضعى است، اين يك دانشگاه عمومى است يعنى دانشگاهى است كه در تمام سطح كشور گسترده است. بايد از آن، عملِ دانشگاه را، به آن اندازهاى كه مىشود، استفاده كرد. بايد اين دستگاهْ دستگاهى باشد كه بعد از چند سال تمام قشر ملت را روشن كند، تمام را مبارز بار بياورد، تمام را متفكر بار بياورد، تمام اينها را مستقل بار بياورد، آزادمنش بار بياورد، از غربزدگى بيرون كند؛ استقلال به مردم بدهد. اين از همه چيزهايى كه در اين دستگاهها هست مهمتر است؛ و اين وظيفه دارد كه با مردمْ حكمِ معلم و شاگرد داشته باشد. اشخاص نويسنده، اشخاص گوينده، اشخاص فهيم، اشخاص مطلع در اينجا صحبت بكنند. فرصت به آنها بدهند كه در اينجا صحبت بكنند.
زيادند اشخاص كه پيشنهاد اين معانى را مىكنند؛ به اينها بايد فرصت بدهند و آنها صحبت بكنند. به جاى آن چيزهايى كه به درد ملت نمىخورد يا مضر به حال ملت است، يك چيزهاى مفيد را به مردم بدهند و يك غذاى مفيدى به مردم بدهند؛ مردم را تغذيه كنند به غذاهاى صحيح سالم. و من اميدوارم كه اين دستگاه هم همان طورى كه وعده كردند كه بتدريج درست بشود، قدم را يك خرده بلندتر بردارند و زودتر ان شاء اللَّه تصفيه بشود و تعديل بشود.
و يك عرض هم به همه همجنسهاى خودم. همه همجنسيم لكن آنهايى كه با من صورتاً يك صورت هستيم و من به همه ارادت دارم؛ و آن آقايان علما و روحانيون. آقايان علما و روحانيون وظيفهشان از همه مردم زيادتر است، سنگين تر است. اينها موظفند از طرف خداى تبارك و تعالى. الآن هم ملت مُسْلم آن قدرى كه به حرف اين طايفه گوش مىدهند به حرف كسان ديگر گوش نمىدهند. بنا بر اين حجتى است اين از خداى تبارك و تعالى بر ما كه شمايى كه مردم به شما گوش مىدادند و مردم از شما اطاعت مىكردند، چرا- مثلًا- قصور در اين معنى داشتيد؟ چرا كم- مثلًا- چيزى گفتيد؟ ان شاء اللَّه نداشته باشند لكن- خداى نخواسته- اگر در بين بعضيها باشد، وظيفه ما بسيار سنگين است. چه از جهت اينكه تهذيب اين دانشگاه اسلامى- دانشگاه بزرگ اسلامى- كه بايد به دست مراجع بزرگ بشود، و چه باب تعليم و تعلم كه بايد باز تصفيه بشود و به دست بزرگان ما اداره و تصحيح بشود، و چه در كيفيت تحصيل كه بايد تجديد نظر بشود. ما به همه آقايان- با كمال خضوع- عرض مىكنيم كه شمايى كه بايد ارشاد كنيد اين ملت را، بايد مجهز بشويد؛ بايد مجهز به جميع انحاى ارشادات. مردم از شما توقع جميع انحاى ارشادات را دارند.
اسلام همان طورى كه ابعاد مختلفه دارد به حَسَب ابعادى كه انسان دارد اسلام براى انسان آمده است، براى انسانسازى آمده است، قرآن كتاب انسانسازى است- همان طورى كه قرآن ابعاد مختلفه دارد حَسَب ابعادى كه انسان دارد، علما هم بايد ابعاد مختلفه داشته باشند در تعليم، حَسَب ابعادى كه اسلام دارد و حَسَب ابعادى كه انسان دارد. البته يك نفر نمىتواند همه اين ابعاد را جوابگو باشد؛ لكن يك حوزه مركب از ده هزار نفر يا حوزههاى مركب از- مثلًا- سى هزار نفر، اينها مىتوانند دسته دسته باشند و هر دستهاى يك بُعدى را اداره بكند: يكى جهات عقلى را، يكى جهات سياسى را، يكى جهات اينهايى كه همه در اسلام است؛ همه اين جهات در اسلام هست و بايد حوزهها آن طور باشند، مجهز بشوند و همان طورى كه [در] اسلام ابعاد مختلفه هست، حوزهها هم ابعاد مختلفه داشته باشد: اشخاص مختلف براى هدايت مردم. و اگر چنانچه از اين حوزهها اشخاص صحيح و اشخاص به درد بخور، از اين حوزهها بلند نشود، جاى ديگر ما توقع بايد نداشته باشيم. بايد اينها همين طورى كه فقه را و انحاى فقه را تعلم و تعليم مىكنند، ساير موارد اسلام را، ساير ابعاد اسلام را هم بايد تحصيل بكنند و بايد تدريس بكنند، و اشخاص ارزنده را بار بياورند تا مردم را ارشاد و هدايت بكنند.
و من در اين آخر سال تأسف خودم را از اين شهدايى كه ما داشتيم بايد اظهار بكنم. ما بسيار متأسفيم از اين شهدايى كه داديم، كه مثل اينكه 160 هزار نفر مجروح و [شهيد]- مثل اينكه نوشته بود 160 هزار نفر مجروح و كشته- داشتيم. در هر صورت- هر چه داشتيم- يك نفرشان هم زياد بود. يك نفرشان هم نبايد واقع بشود. لكن حالا شد؛ اما چون كه براى اسلام بود و صبغه دينى و اسلامى داشت نه براى دنيا؛ و لهذا مىآمدند بعض اشخاص و به من مىگفتند كه شما دعا كنيد كه ما شهيد بشويم. اين صبغه، صبغه دين است، اسلام است. آنى كه ما پيش برديم همين بود. اين طور روحيات بود كه براى شهادت داوطلب بودند يعنى از مرگ نمىترسيدند. همان طورى كه صدر اسلام هم پيشرفت مسلمين همين بود. ما بسيار اشخاص ارزنده را از دست داديم لكن چون براى اسلام بود، ان شاء اللَّه روح همه آنها شاد است و همه آنها در سعادت و تحت لواى خداى تبارك و تعالى هستند. و براى بازماندگان آنها هم ما دعاى صبر مىكنيم كه خداوند به همه آنها صبر و اجر و مزد عنايت بفرمايد و در آستانه سال جديد هم، هم براى آنها طلب مغفرت مىكنيم و هم براى همه ملت طلب سعادت مىكنيم.
و آخر عرض من باز همان است كه ملت ايران! حفظ بكنيد نهضت خودتان را، حفظ بكنيد وحدت خودتان را، حفظ بكنيد جهت اسلاميت خودتان را. مهذب كنيد خودتان را، و ارزش ندهيد به غير ارزندههاى انسانى و به غير اسلام.
و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته. ... من اميدوارم كه در اين سال جديد ملت ما همان طور كه پيروزى پيدا كردند و بحمد اللَّه قريب يك سال از انقلاب گذشته، همه نهادهاى انقلابى به طور شايسته تحقق پيدا كرد و آرامشى كه در انتخابات مجلس شوراى اسلامى ديده شد- و به من اطلاع دادند- آرامش چشمگيرى بود. و بايد عرض كنم كه همان طور كه سال تجديد مىشود بايد يك تجديدى هم در اشخاص، يك تحولى هم در ارواح و اشخاص پيدا بشود ...
لكن بايد همه متذكر اين معنا باشند كه اين پيروزى انقلاب ما پيروزى [اى] بود كه به بركت اسلام و گرايش به اسلام و با فرياد «اللَّه اكبر» اين پيروزى به دست آمد. كسى گمان نكند كه اشخاصى يا گروههايى پيروزى را براى ما تحصيل كردند. خير، اين خداى متعال بود كه وقتى كه ديد مردم در راه او قيام كردهاند با آنها همراهى كرد...
مجلس تنها مَلْجئيى است كه براى يك ملت است. مجلس قوه مجتمع يك ملت است در يك گروه. تمام قواى يك ملت در يك گروه مجتمع است. و مجلس از همه مقاماتى كه در يك كشورى هست بالاتر است. بنا بر اين يك همچو مقامى را نشكنيد اين طور؛ و لو نمىتوانيد لكن اصل گفتنش، اصل ذكرش، كار قبيحى است و بر خلاف مصلحت است و بر خلاف مسلك اسلام است.
من از خداى تبارك و تعالى در اين سال نو عظمت اسلام، عظمت مسلمين، عظمت ملت شريف اسلام را خواهان هستم. و اميدوارم كه اين سال نو يك سال فرح و انبساطى براى ملت ما باشد؛ همه چيزها نو بشود: اخلاق نو بشود، اعمال نو بشود، همه چيزشان نو بشود. و يك نوسازى از ايران بكنند و همه با هم دست به هم بدهند و اين مملكت را بسازند. و چيز ديگرى كه مىخواهم به ملت عرض كنم اين است كه توجه داشته باشند كه در اين ايام سال نو بسيارى از مستمندان، بسيارى از مستضعفين هستند كه براى سال نويِشان مثلًا نتوانستهاند آن چيزهايى را كه مىخواستهاند، بچههايشان مىخواستند، تهيه كنند. آنهايى كه دارند به اينها كمك بكنند. و اين جمعيتهايى كه هستند از ايتام، از فقرا، از مستمندان، از مستضعفين، از اينها، به اينها رسيدگى بكنند تا ان شاء اللَّه خداوند سال نو را بر همه ما و بر همه مسلمين و بر همه امت اسلامى مبارك كند. خداوند به همه شما تأييد عنايت كند.
گزیده پیام حضرت امام(س) به مناسبت نوروز1359
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
حلول سال جديد را- كه ره آورد آن تماميت اركان جمهورى اسلامى است- به همه مستضعفين و ملت شريف ايران تبريك عرض مىكنم. اراده خداوند متعال- و له الشكر- تعلق گرفت كه اين ملت مظلوم را از زير بار ستمگريها و جنايات حكومت طاغوتى و از زير سلطه قدرتهاى ستم پيشه؛ خصوصاً دولت امريكاى جهانخوار نجات دهد و پرچم عدل اسلامى را بر فراز كشور عزيزمان به اهتزاز درآورد. و وظيفه ماست كه در مقابل ابرقدرتها بايستيم و قدرت ايستادن هم داريم؛ به شرط اينكه روشنفكران دست از غرب و شرق و غربزدگى و شرقزدگى بردارند و صراط مستقيم اسلام و مليت را دنبال كنند ...
جوانان عزيزم كه چشم اميد من به شماست، با يك دست قرآن را و با دست ديگر، سلاح را برگيريد و چنان از حيثيت و شرافت خود دفاع كنيد كه قدرت تفكر توطئه عليه خود را از آنان سلب نماييد. چنان با دوستانتان رحيم باشيد كه از ايثار هر چه داريد نسبت به آنان كوتاهى ننماييد. آگاه باشيد كه جهان امروز دنياى مستضعفين است و دير يا زود پيروزى از آنان است و آنان وارثين زمين و حكومت كنندگان خدايند...
در خاتمه لازم است در اين سال جديد بعد از طلب مغفرت براى شهداى انقلاب اسلامى و قدردانى از فداكاريهاى آنان به بازماندگان آنان، مادران و پدران آنان تبريك عرض نمايم كه چنين شيرزنان و شيرمردانى تربيت نمودند. و نيز به معلولين و آسيب ديدگان انقلاب كه در پيشبرد نهضت ملت و تحقق جمهورى اسلامى پيشقدم بودند، تبريك عرض كنم. الحق انقلاب اسلامى ما مرهون فداكاريهاى اين دو قشر عزيز است. اين جانب و ملت ما اين دلاوريها را فراموش نمىكنيم و ياد آنان را گرامى مىداريم.
از خداوند متعال عظمت اسلام و مسلمين را خواستارم. و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
(صحیفه امام، ج12، ص203-210)
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
من اين سال نو را به همه مسلمين جهان و ملت هاى مظلوم تحت فشار ابرقدرت ها و ملت شريف رزمنده ايران تبريك عرض مىكنم. مبارك باد بر شما ملت بپاخاسته و بيدار كه تمام توان خودتان را در مقابل قدرت هاى بزرگ، كه همه بسيج شدهاند بر ضد شما، به ميدان آورديد؛ و همان طور كه در اول نهضت با هم همدست و متحد بوديد، امروز هم در اين سال جديد هم با هم هستيد. و من اميدوارم كه بيشتر از پيش با هم برادر و همفكر و هم رزمنده باشيد.
آن روز مبارك است بر ما كه سلطه جهانخواران بر ملت مظلوم ما و بر ساير ملت هاى مستضعف شكسته شود؛ و تمام ملت ها سرنوشت خودشان را به دست خودشان بگيرند؛ و دولت ها بيدار بشوند و ببينند كه با داشتن آن همه ابزار و آن همه انسان و قواى انسانى و آن همه اراضى وسيع و ذخاير زيرزمينى، براى اينكه ما توجه نكرديم به دستورات اسلام كه بين همه مسلمانها عقد اخوت بسته است و همه را دعوت به اعتصام به حبل اللَّه و پيروى از خط اسلام مىفرمايد نكرديم. و من اميدوارم كه در اين سال جديد هم ملت ما و دولت ما و همه آنهايى كه در اداره كشور دخالت دارند، از لشكري ها و كشوري ها، همه با هم برادر باشند. و اين نعمت بزرگى كه در قرآن كريم او را نعمت «اخوت» ذكر مىفرمايد، و همين نعمت اخوت را موجب اين مىداند كه ما از همه گرفتاري ها نجات پيدا كنيم، من در اين سال جديد اميدوارم كه همه با هم برادر باشند؛ و همه با هم در مصالح اين كشور پيش بروند؛ و دست قدرت ها را از كشور خودشان كوتاه كنند؛ و همه مسلمين جهان توجه بكنند به اين آياتى كه در قرآن كريم براى وحدت مسلمين نازل شده است و مسلمين را دعوت به وحدت و اعتصام به حبل اللَّه، كه همان اسلام است، فرموده است، همه توجه كنند؛ و اين سال نو را با مباركى و ميمنت در زير پرچم پر افتخار اسلام و دستورات نورانى خداى تبارك و تعالى مجتمع بشوند؛ و دست قدرت هاى بزرگ را كه هيچ فكر نمىكنند الّا براى مصالح خودشان و چپاول كردن ذخاير ملت هاى ضعيف، با هم باشند همه تا اين دست هاى چپاولگر قطع بشود. و ملت ها و دولت هاى اسلامى همه با هم مجتمع باشند؛ همه با هم برادر باشند؛ برابر باشند ...
و من اميدوارم كه خداوند اين سال را سال رحمت، سال بركت، سال صفا، سال برادرى، سال برابرى، قرار بدهد؛ و تمام ملت و دولت و دستاندركارها تماماً مجتمع باشند و با هم اين كشور را به سلامتى و سعادت، همه چيزهايى كه احتياج دارد تهيه كنند و كارسازى كنند و از كارهاى ناشايستى هم كه در كشور واقع مىشود، و اين لازمه يك انقلاب است، جلوگيرى كنند؛ و مملكت ما در سال آينده و در اين سال، در همين سالى كه هستيم، مملكتى باشد كه قانون فقط حكم كند. هيچ كس غير قانون حكم نكند و تمام مجرى قانون باشند؛ و كسى در حدود غير قانونى عمل نكند، و همه در حدود خودشان عمل كنند. و ان شاء اللَّه سعادت و سلامت براى تمام مسلمين و براى خصوص كشور ما و كشور عراق باشد؛ كه اين جرثومه فساد كنار برود و مسلمين عراق و ايران آزاد باشند. و اميدوارم كه سعادت و سلامت براى همه باشد.
و ان شاء اللَّه فلسطين آزاد بشود و بيت المقدس، آنكه مسجد همه مسلمين است به حال اول برگردد. و آنهايى كه به مسلمين ظلم و ستم مىكنند ان شاء اللَّه خداوند دفع شرّ آنها را بكند. و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
ان شاء اللَّه اين عيد سعيد و اين سال نو بر همه مسلمين و بر ملت شريف ايران، بر خواهران، بر برادران مبارك و مسعود باشد. مبارك باشد عيد بر تمام كسانى كه در اين سالِ در راه- در سالِ جلو- تمام توان خودشان را صَرف براى پيشرفت اسلام كردند. و اميدوارم كه اين دعايى كه در اول سال و در حال تحويل خوانده مىشود: يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْابْصارْ يا مُدَبِّرَ اللَّيْلِ وَ النَّهارْ يا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْاحْوالْ حَوِّلْ حالَنا الى احْسَنِ الْحالْ براى ملت ما در آن سال تحقق پيدا كرده است و براى اين سال بالاتر از آن تحقق پيدا كند. تمام قلوب و تمام ابصار و بصيرت ها در دست خداى تبارك تعالى و يد قدرت اوست. اوست كه تدبير مىكند جهان را، ليل و نهار را، و اوست كه قلوب را متحول مىكند، و بصيرت ها را روشن مىكند، و اوست كه حالات انسان را متحول مىكند، و ما آن را در ملت عزيز خودمان، در زن و مرد، در كوچك و بزرگ يافتيم. اين تقليب قلوب كه قلب ها از آمال دنيوى و از چيزهايى كه در طبيعت است بريده بشود و به حق تعالى پيوسته بشود، و بصيرت ها روشن بشود و صلاح و فساد خودشان را به وسيله بصيرت بفهمند، در ملت ما بحمد اللَّه تا حدود چشمگيرى حاصل شده است. و من اميدوارم كه در اين سال جديد به اعلا مرتبه خودش برسد...
... مبارك باشد اين روز جديد و اين سال نو بر همه كسانى كه قدرت ايمانشان به رشد رسيده است، و اميد است به حد اعلاى رشد برسد، و نثار كردن خون پيش آنها با شجاعت و با تصميم عزم، يك چيز تازهاى است و يك چيزى است كه تحقق پيدا كرده است. ايثار در اين ملت به حد رشد رسيده است و ان شاء اللَّه در آتيه خواهد رسيد. و من اميدوارم كه اين سال مثل سال سابق و مثل هميشه سالى باشد كه هم مبارك باشد، و هم تمام ارگان هاى دولتى بر طبق قوانين اسلامى عمل كنند، و مشكلات را به قدرت ايمان و پشتيبانى ملت يكى را بعد از ديگرى از بين ببرند....
و اميدواريم كه اين انقلاب يك انقلاب جهانى بشود، و مقدمه براى ظهور حضرت بقية اللَّه- ارواحنا له الفداء- باشد. من تبريك مىگويم بر همه مؤمنين، بر همه مستضعفين جهان، بر همه مسلمين جهان و از همه مسلمين مىخواهم كه با قدرت و قوّت در راه اسلام قدم بردارند، و اسلام را پشتيبانى كنند تا اينكه ان شاء اللَّه دشمنان اسلام، آنهايى كه نمىتوانند اسلام را ببينند مقصور بشوند و منزوى. و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
از خداوند تعالى مسألت مىكنم كه اين سال جديد را به همه مسلمين جهان و مسلمانهاى ايران و خصوصاً قشرهاى مجاهد، بازماندگان شهدا، بازماندگان خود معلولين و متعلقين آنها و بسيجي ها و همه قواى مسلح ارتش و غير ارتشى، سپاه پاسداران و همه اين ها مبارك كند. و بر ملت ايران ان شاء اللَّه اين سال مبارك باشد و سالى باشد كه پيروزى دنبالش باشد. ان شاء اللَّه در اين سال پيروزى براى ملت هاى مظلوم جهان و مسلمانان جهان مقدر شود، و براى ما و براى ملت عزيز ايران ...
نكتهاى كه مىخواستم عرض كنم اين است كه در اعيادى كه اسلام به ما عنايت فرموده است، در همه آن اعياد آنچه كه انسان ملاحظه مىكند همهاش مسئله ذكر و دعاست، نماز است، روزه است، ذكر است، دعاست. و در اين عيد هم كه عيد ملى است و اسلامى نيست لكن اسلام هم مخالفتى با آن ندارد باز مىبينيم كه در روايتى كه وارد شده، از آداب امروز روزه گرفتن است؛ از آداب امروز دعا كردن است؛ نماز خواندن است؛ و اين به ما مىفهماند اگر ملتى بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادى خودش را بخواهد حفظ كند بايد در عيدش و غير عيدش تذكر داشته باشد؛ ذكر خدا بكند، ياد خدا باشد، براى خدا باشد. حتى در عيدش دستور روزه است، دستور استحبابى، روزهاى كه بايد انسان منقطع بشود از شهوات خودش و متوجه به خداى تبارك و تعالى شود. و اين دليل بر اين است كه ما بايد هر قدمى كه براى پيروزى پيش مىرويم، هر قدمى كه براى ساختن كشورمان پيش مىرويم، چند قدمى براى ساختن خودمان، براى پيروزى بر نفس خودمان، براى پيروزى بر شيطان باطنى خودمان قدم برداريم. من از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه خداوند اين ملت را و اين جوانهاى عزيز ما را و اين شهداى ما را و تمام معلولين ما را، همه را غرق رحمت خودش كند، و ما را به هدايت خودش به راه راست هدايت بفرمايد. و السلام عليكم و رحمة اللَّه.
(صحیفه امام، ج17، ص368-370)
از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه به بركت حضرت ولى امر- سلام اللَّه عليه- كه اين كشور، كشور اوست، اين سال جديد را بر همه مسلمين جهان خصوصاً بر ملت عزيز ما مبارك كند. مبارك باد اين پيروزى بزرگ اسلام بر كفر، و مبارك باد اين جهاد بزرگ مجاهدين ما در راه اسلام. ان شاء اللَّه اين روز عيد مبارك باشد بر همه. و اميد است كه خداى تبارك و تعالى با عنايات خاص خودشان اين ملت را، همان طورى كه تا كنون به پيروزى رسيده است به پيروزى بيشتر برساند. و اميدوارم كه خداى تبارك و تعالى شهدايى كه در اين پيروزى جان خودشان را از دست دادند، به رحمت خودش واصل كند و به همه ملت ما، خصوصاً به بازماندگان شهدا و به مجروحين و معلولين ما و به مفقودين و به خانوادههاى همه اينها، به همه مجاهدين از هر طريقى كه هستند، از هر قشرى كه هستند ان شاء اللَّه اين عيد مبارك باشد. و در سايه عنايات حق تعالى و در سايه عنايات حضرت ولى امر- سلام اللَّه عليه- روحى فداه، اين ملت آن چيزى را كه خداى تبارك و تعالى از او خواسته است به او برساند و دست ستمكاران را از اين كشور كوتاه كند. اين عيد و اين روز جديد طليعهاى است ان شاء اللَّه بر اينكه اين ملت به آن خواستى كه دارد، به آن خواستى كه آن خواست، خواست خداى تبارك و تعالى است به زودى برسد و همان طورى كه تا كنون با قدرت به پيش رفته است و دست ستمكاران را از اين كشور كوتاه كرده است، باز هم با همين قدرت به پيش برود و كشور خودش را نگه دارد. و اميدوارم كه اسلام پرچم خودش را بر سر همه مسلمين جهان افراشته كند و دست ستمكاران را از كشورهاى اسلامى كوتاه كند، و اين ملت را توفيق بدهد كه در راه رضاى او صرف بشود، و در راه رضاى او عمل كند ...
و من اميدوارم كه به يمن بركات حضرت صاحب- سلام اللَّه عليه و روحى فداه- اين كشور، كشور پيشرفتهاى بشود از حيث اخلاق، از حيث ديانت، از حيث معنويات و از حيث همه چيزها، ماديات و همه چيز. و بحمد اللَّه ما هر روزى را كه مىگذرانيم از روز سابق براى ما بهتر است. و من اميدوارم كه اين سال بهتر از همه سال ها باشد و خداوند همه را توفيق بدهد كه قدر نعمتهاى خدا را بدانند و بدانند كه همه چيز از اوست. ...
و اميدوارم كه اين سال باز مبارك باشد بر همه قشرهاى ملت و همه كسانى كه در زير سايه جمهورى اسلامى هستند و بر همه ملتهاى ضعيف. و السلام عليكم و رحمة اللَّه
حلول سال جديد را به همه مسلمين جهان خصوصاً ملت قهرمان ايران و قشرهاى مختلف ملتمان، و آن كسانى كه در جبههها دارند براى اسلام خدمت مىكنند، كسانى كه در پشت جبههها خدمت مىكنند و خانواده شهدا و خود معلولين و وابستگانشان و به همه تبريك عرض مىكنم. ان شاء اللَّه اين سال، سال مباركى باشد براى مسلمين جهان و خداى تبارك و تعالى مقدر بفرمايد كه دست اين ابرقدرت ها و كسانى كه به آنها مرتبط هستند قطع بشود و مردم دنيا با آرامش زندگى كنند ...
و ان شاء اللَّه اميدواريم كه اين سال جديد براى ما يك سال خوبى باشد. و تذكر اين معنا را من لازم مىدانم كه ما هم هيچ ميل نداريم كه حتى آنهايى كه با ما دشمنند صدمه ببينند. اگر در مقابل ما نايستند، اگر با اسلام مخالفت نكنند، مسْلم باشند، با اسلام مخالفت نكنند، ما هيچ صدمهاى نمىخواهيم ببينند ...
ان شاء اللَّه اسراى ما و مفقودين ما هم به وطن خودشان برگردند و ملت ما هم با قدرت و قوّت پيش برود و هيچ از اين نوع چيزها باك نداشته باشد ... و اميدوارم كه قويتر بشوند و شادمان بشوند در اين سال جديد و خداى تبارك و تعالى به همه قدرت عنايت كند و سلامت عنايت كند و همه ما را بيدار كند و در استقامت به ما كمك كند، ان شاء اللَّه. و السلام عليكم و رحمة اللَّه
«يا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الْأَبصارِ، يا مُدَبِّرَ اللَّيلِ وَ النَّهارِ، يا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوالِ، حَوِّلْ حالَنا الى أَحْسَنِ الْحال».
خدايا! ما را در اين سال نو از اين حالى كه داريم عوض كن. ما گرفتار هواهاى نفسانى هستيم و تو مىدانى، و تو مىتوانى ما را نجات بدهى. خداوندا! اين پيروزيهاى چشمگيرى كه براى ما و ملت ما و براى اسلام حاصل شده است، طورى كن كه در قلوب ما تأثير سوء نگذارد و ما را مغرور نكند. ما را از آن راهى كه انبيا- عليهم السلام- داشتند منحرف نكند. من اميدوارم كه اين سال نو، به همه ملت هاى اسلامى و خصوصاً ملت تحت ستم ايران كه سالهاى طولانى در گرفتارى بودند، مبارك كند، و همان طورى كه اين رزمندگان عزيز ما، اينها در جبههها حاضر هستند و ان شاء اللَّه بيشتر هم حاضر خواهند شد و آن طور آن روح آنها را تبديل كردى، روح ما را هم متحول كن به يك روحى كه مورد رضايت تو باشد ...
خداوندا! اينها را پيروز كن. ما را در جهاد نفس پيروز كن. همه را در جهاد نفس پيروز كن. ما را به تكاليف خودمان آشنا كن. ما را به وظايفى كه با اين ملت داريم آشنا كن. خدمت ما را پيش خودت كه خدمت به اينها خدمت به تو است، اين را بپذير. دين و دنياى ما را حفظ كن. اين سال را مبارك كن بر همه قشرهاى ملت ما. خدايا! دلهاى اينهايى كه مخالف با اين جمهورى هستند، اين دلهاى اينها را برگردان، تو مقلب القلوب هستى. اينها را برگردان كه آدم بشوند. توجه داشته باشند اينهايى كه كنار نشستند و جوانها اين طور پرپر مىشوند، و آنها يا شادى مىكنند يا بىتفاوت هستند، دلهاى اينها را برگردان به يك دلهاى سالمى، و اين حجابها را از پيش چشم همه ما بردار. و ما را موفق كن كه در تعقيب مسائل الهى كُندى نكنيم، قلب ما به نور معرفت تو روشن بشود. قلب همه ملت ما به نور معرفت تو روشن بشود. خدايا! «ارِنِى الْاشْياءَ كَما هي». و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
نوروز امسال يك خصوصياتى دارد كه براى ما خصوصيات مبارك است. و من به ملاحظه آن خصوصيات به تمام مسلمين جهان و مظلومين جهان و ملت مجاهد و عزيز خودمان تبريك عرض مىكنم. بعض از آن خصوصيات اين است كه بحمد اللَّه ما سالى را تجديد مىكنيم كه قبلش پيروزي هاى چشمگيرى بود كه همه مىدانند ...
و از خصوصياتى كه كمتر اتفاق مىافتد اين است كه امسال، اين سال نو بين دو عيد بزرگ واقع شده است؛ بين سيزدهم رجب و مبعث. مبعث كه مال بعثت ولى اللَّه اعظم، ولى اللَّه مطلق بالأصاله است، و مولود كه باز عيد ولى اللَّه بالتبع است ...
و به اين لحاظ اين عيد، اين روز بزرگ به واسطه محفوف بودنش به اين دو عيد بزرگ، اين عيد ملى هم مبارك است. و دنبال اين مطلب اين معنا را بايد عرض كنم كه ما واقع شديم در بين اين دو عيد كه يكى عيد ولادت حضرت امير و يكى عيد بعثت كه بزرگترين اعياد اسلامى است. و اين دو بزرگوار همان طورى كه در عالم غيب و غيبِ غيب با هم بودند و متحد بودند، در عالَم هم كه آمدند، در اين دنيا هم كه آمدند اينها اخوت داشتند، برادرى داشتند و يك بودند.
و اين براى ما بايد عبرت باشد كه مايى كه الآن در اين عيد، در اين روز نوروز واقع شديم، بين دو عيدى واقع شديم كه صاحبان آن دو عيد در همه نشئات با هم بودند و در اين نشئه هم برادر بودند، ما بايد از اين عبرت بگيريم كه ما هم برادرى خودمان را حفظ كنيم. تمام كسانى كه در اين كشور متصدى امور هستند، بايد برادرى خودشان را حفظ كنند ... و چنانچه اخوت خودمان را حفظ كنيم، و همين طور ارتش و سپاه و بسيج و ساير قواى مسلحه از عشايرى و غيره، اينها هم اخوت خودشان را حفظ كنند، تبعيت كرديم از مولاهاى خودمان و به سعادت ان شاء اللَّه مىرسيم.
و چنانچه يكوقت خداى نخواسته هواهاى نفسانى در كار بيايد و انسان تبعيت از هواى خودش بكند و بخواهد در مقابل هم جبههگيرى بكند، خداى نخواسته اگر يك همچو امرى واقع بشود، بدانيد كه ما مخذول دنيا و آخرت خواهيم بود. و لهذا در اين عيد، در اين مقطع از زمان، در اين چيزى كه براى ما الآن پيش آمده است و آن روزى كه روز نو است، سال نو است و محفوف به دو عيد بزرگ است، ما بايد از آنها تبعيت كنيم و اخوت خودمان را در همه جا حفظ كنيم.
و من از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه اين اخوت را بين همه ارگان ها، بين مجلسي ها و بين دولت، قوه قضايى و ساير مردم، بين همه قشرهاى ملت حفظ كند ...
و من از خداى تبارك و تعالى خواستارم كه موفق كند اين مسلمين را. موفق كند اين سردمداران مسلمين را به اينكه توجه بكنند كارهايى كه مىكنند از روى هواى نفس نباشد. و خصوصاً در اين ملت ما كه بحمد اللَّه تا كنون به اين وضع رسيدهاند و اين پيروزيها را پيدا كردند و البته شهيد دادند، البته معلول دادند، مفقود دادند و جوانهاى خودشان را از دست دادند لكن در عين حال با هم بودند و پشتيبان هم بودند، از اين به بعد هم پشتيبان هم باشند و برادر باشند با هم. و من اميدوارم اين روز نو به همه مبارك باشد. به همه قشرهاى ملت، به هر طايفهاى از طوايف ملت. و اميدوارم كه كسانى كه تا كنون با اين جمهورى اسلامى، از كسانى كه مال خود ايران بودند و با جمهورى اسلامى به توهماتى مخالفت مىكردند، از اين به بعد از مخالفتشان دست بردارند. و آن طورى كه رضاى خداست به جا بياورند.
و خداوند ان شاء اللَّه همه قشرها را سعيد كند و موفق كند به اين خدمت به اسلام و به خدمت به ملت و مسلمين. و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
(صحیفه امام، ج20، ص232-235)
گزیده پیام حضرت امام(س) به مناسبت نوروز 1367
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
«يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل و النهار، يا محول الحول و الاحوال، حوّل حالنا الى احسن الحال».
خداوند اين سال جديد را بر همه مسلمانها، بر ملت ما، بر همه مستضعفين جهان مبارك كند. و اين سال يك خصوصياتى دارد كه كم اتفاق مىافتد. نوروز در آستانه ولادت حضرت سيد الشهدا، كه ما بايد انگيزه قيام ايشان را ببينيم چى بود و مقصد ايشان چى بود و وضع زندگى ايشان و همه ائمه- عليهم السلام- چى بود، خصوصاً در ماه شعبان چه وضعى داشتند.
سيد الشهدا- سلام اللَّه عليه- از همان روز اول كه قيام كردند براى اين امر، انگيزهشان اقامه عدل بود. فرمودند كه، مىبينيد كه معروف، عمل بهش نمىشود و منكر، بهش عمل مىشود. انگيزه اين است كه معروف را اقامه كند و منكر را از بين ببرد، ... و ما كه تابع حضرت سيد الشهدا هستيم بايد ببينيم كه ايشان چه وضعى در زندگى داشت، قيامش، انگيزهاش نهى از منكر بود كه هر منكرى بايد از بين برود. مِن جمله قضيه حكومت عدل، جور، حكومت جور بايد از بين برود ...
الآن عيد نوروز ما در آستانه ولادت حضرت سيد الشهدا است و دنبال او ولادت حضرت مهدى- عليه السلام- كه آن هم در 15 شعبان واقع شده است. بنا بر اين تقريباً بايد ما بگوييم كه يك حجتى است بر ما اين دو ولادت و اين واقع شدن اين روز شريف و اين روز نوروز در يك همچو آستانهاى كه اين دو بزرگوار كه هر دو- اقامه عدل- براى اقامه عدل هستند؛ سيد الشهدا- سلام اللَّه عليه- كه همه عمرش را و همه زندگىاش را براى رفع منكر و جلوگيرى از حكومت ظلم و جلوگيرى از مفاسدى كه حكومت ها در دنيا ايجاد كردند، تمام عمرش را صرف اين كرد و تمام زندگىاش را صرف اين كرد كه اين حكومت، حكومت جور بسته بشود و از بين برود؛ معروف در كار باشد، منكرات از بين بروند. حضرت صاحب- سلام اللَّه عليه- و ارواحنا فداه- هم كه تشريف مىآورند براى همين معناست. تمام انبيا كه قيام كردهاند ... وقتى زندگى اينها را مىبينيم از اول مقابله با طاغوت بوده است. بنا بر اين معنا بوده و اين بايد سرمشق بشود از براى مسلمانها، كسانى كه واقعاً مسلمان هستند و واقعاً علاقهمند به اهل بيت عصمت هستند و به پيغمبر اسلام هستند و از هر مذهبى كه هستند، علاقهمند به آن مذهبشان هستند، بايد ببينند كه صاحب مذهب چه كرده است؛ موسى بن عمران چه كرد، در زندگىاش چه كرد، حضرت ابراهيم در زندگىاش چه كرد، تمام اينها قيام كردند در مقابل جور، در مقابل ظلم، همه، قيامشان اين معنا بود ...
خداوند ان شاء اللَّه اين ملت ما را بيدار كند و بيدارتر. خداوند ان شاء اللَّه مردم ما را به سلامت، عزت برساند، به مقاصد خودشان، كه آن مقصد، مقصد اسلام است و كوتاه كردن دست تمام كسانى كه ظالم هستند. ان شاء اللَّه خداوند اين عيد را بر همه ما، بر همه مسلمين، بر همه مستضعفين مبارك كند. و السلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته.
(صحیفه امام، ج27، ص1-6)
بسم اللَّه الرحمن الرحيم
يا مُقَلِّب الْقُلُوبِ و الأبْصار يا مُدَبِّر الليلِ وَ النَّهار، يا مُحَوِّلَ الحَوْلِ و الأحوال، حوّل حالَنا الى احْسَنِ الْحال.
تحويل حال الى احسن الحال اين است كه ان شاء اللَّه در اين سال نو ما تغييرات روحى بدهيم، يعنى واقعاً تحول بر ايمان حاصل بشود. و او به اين است كه همان طورى كه سيره انبيا از اول تا آخر بوده است كه جنگ و صلحشان براى خدا بوده است، هيچ پيغمبرى جنگ نكرد الّا براى خدا و صلح نكرد الّا براى خدا.
و امسال نوروز ما بين دو عيد واقع شده است: يكى عيد سعيد ولادت حضرت امام حسين- سلام اللَّه عليه- كه احياكننده دين اسلام بود از صدر اسلام تا آخر الزمان، و يكى هم عيد 15 شعبان ولى عصر- ارواحنا له الفداء- كه او تا ازل احيا مىكند دين خداى تبارك و تعالى را. و ما اميدواريم كه ملت ما در اين سال نو به طورى عمل بكند كه سيره انبيا بوده است. به طورى عمل بكند كه سيره اوليا بوده است. و عمده اين است كه هواهاى نفس از بين برود. انسان در طول عمر مبتلاى به اين هواى نفس است كه محتاج به رياضت است. و من كه گويندهام موفق نشدم به اين عمل. و من اميدوارم كه ملت ايران و همه مسلمانان دنيا يك تحولى پيدا كنند در اين سال نو كه براى خدا كار كنند. براى سلطه خودشان نباشد. براى پيروزى خودشان نباشد. براى هواهاى نفسانى نباشد. و خداوند ان شاء اللَّه همه را توفيق بدهد كه در راه خداى تبارك و تعالى مجاهدت كنند. و ان شاء اللَّه اين روز بر همه مبارك باشد، و خداوند همه مسلمين را با هم متفق كند در مقابل كفر جهانى. و السلام عليكم و رحمة اللَّه
(صحيفه امام، ج21، ص 324)
|
|||||||