نزول قرآن

اِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ(قدر/1)

نزول قرآن؛ آیات نور در ضمیر منیر، شب قدر نقش پذیرفت.(ر.ک. صحیفه امام، ج19؛ ص 285.)

شب قدر؛ شب پایه‏ ریزی تقدیر ها و اندازه‏ گیری کار ها و امور ها، قالب‏ گیری پدیده ‏ها و عرضه آن به پیشگاه مولا (عج)، شب ‏زنده‏ داریها و عبادت‏ شب‏ بیداران، نجوای خالصانه دعا خوانان و یارب‏ یارب سحر خیزان،
سفره دل گشودن و اشک نیاز ریختن، احیا گرفتن و به منزلت رسیدن.

همه قرآن در شب قدر نازل شده است. به اعتقاد مسلمین قرآن مجید، آخرین کتابی است که از سوی رب العالمین بر خاتم انبیا (ص) نازل گردید و کاملترین برنامه آسمانی است که می تواند با مصاحبت و همراهی پیامبر و خاندان معصومش- صلوات الله علیهم- انسانهایی مآل اندیش و حق جو را تا سرانجام حیات به صراط مستقیم یعنی صراط انبیاء و اولیاء هدایت کند. قرآن بهترین موعظه الهی است که برای انسان نازل شده است تا با تفکر در آن وظایف و تکالیف خود را نسبت به خالق و مخلوق، نیکو بشناسد و با عمل به دستورهای آن به مقام والای خلیفة الهی برسد.

تاریخ گواه است که از آغاز ظهور دین مبین اسلام تاکنون دشمنان حق و حقیقت و رهزنان طریق انسانیت با انواع ترفندها خواسته اند نور خدا را خاموش کنند و با اقسام نیرنگ ها، دروغ ها و بهتان ها در صدد برآمده اند تا اعتقاد مسلمین را نسبت به این کتاب انسان ساز، کفر ستیز و ظلم برانداز سست و بی اعتبار نمایند، لکن نتوانسته اند.

آیات و روایات زیادی وجود دارد که این کتاب، کلام خدا و خالی از هرگونه خطاست. (أَفَلَا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ کَانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِیهِ اخْتِلَافًا کَثِیرًا) (نساء/4) و رسول الله (ص) معصوم است و سخنی جز وحی الهی بر زبان نمی آورد. (وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَیٰ-إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَیٰ) (نجم/3-4)

امام خمینی (س) فرموده است، در حدیث «ثقلین» که متواتر بین جمیع مسلمین است، دو ودیعه از پیامبر اسلام (ص) به یادگار مانده است: انّی تارکٌ فیکُمُ الثّقلَیْنِ کتابَ اللَّهِ و عترتی أهلَ بیتی؛ فإِنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّی‏ یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوضَ.

بر کتاب خدا و ما ترک پیامبر اسلام- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- مسائل أسف‏ انگیزی گذشت که باید برای آن خون گریه کرد. خودخواهان و طاغوتیان، قرآن کریم را وسیله ‏ای برای حکومتهای ضد قرآنی کردند و با عقب راندن  مفسران حقیقی قرآن و آشنایان به حقایق آن، این کتاب را که حاوی همه دستورات زندگانی مادی و معنوی بوده و است، از صحنه خارج کردند و بر حکومت عدل الهی خط بطلان کشیدند و انحراف از دین خدا و کتاب و سنت الهی را پایه گذاری کردند. این بنیان کج به جلو آمد و کجیها و انحرافها افزون شد تا آنجا که قرآن کریم را که باید نقطه جمع همه مسلمانان بلکه عائله بشری باشد تا بشریت را به آنچه باید برسند برساند، چنان از صحنه خارج نمودند که گویی نقشی برای هدایت ندارد و کار به جایی رسید که نقش قرآن به دست حکومتهای جائر و آخوندهای خبیثِ بدتر از طاغوتیان وسیله‏ ای برای اقامه جور و فساد و توجیه ستمگران و معاندان حق تعالی شد.(ر.ک. صحیفه امام، ج21؛ ص 395.)

اخیراً نیز برای محو قرآن از هرگونه حیله های شیطانی استفاده می شود. انتشار کتاب "آیات شیطانی" و طرح نظریه پردازیهایی مانند شرح و بسط وحی‌ شناسی در محافل غیر علمی به جای بحث و گفتگو در محفل‌ های علمی و تخصصی و استفاده از مشارکت علمی صاحبنظران، نمونه هایی از این ادعاست. امید آنکه در این ایام معنوی با تأسی به این دو ودیعه الهی و به یادگار مانده از پیامبر خاتم (ص)، بر معرفت و ایمان انسانهای مشتاقی که عاشقانه بدنبال حقیقت هستند، افزوده شود.