اهمیت تبلیغات

بی شک یکی از مهمترین علل و عوامل صیانت از نظام جمهوری اسلامی، «تبلیغ» است که به نظر رهبر فقید انقلاب، از اصول بسیار مهم اسلام عزیز محسوب می شود و عبارت از شناساندن خوبیها و تشویق به انجام دادن آنها و ترسیم بدیها و نشان دادن راه گریز و منع از آن موارد می باشد.

" انبیا از اول تا به آخر و اولیا و اوصیا از اول تاریخ تا آخر، اینها همه پاسدار اسلام بودند و پاسدار دین حق. در همه دوره ها، دین حق همان اسلام و تسلیم در بارگاه حق تعالی است. آنها نه اینکه فقط تبلیغات لفظی کردند برای پاسداری، بلکه مهم، تبلیغات عملی آنها بوده است؛ یعنی، اعمال آنها در طول تاریخ سرمشق ما و همه اهل تاریخ تا ابد باید باشد"( صحیفه امام؛ ج 19، ص234)

اگر چه تبلیغات اسلامی در هر عصری لازم است، اما در عصر کنونی اهمیت بیشتری دارد زیرا ابزارهای ارتباط و وسایل تبلیغ دستخوش تحولی بزرگ گشته و چونان عائلۀ واحد، همۀ اهل خود را در محصورۀ کوچکی مجتمع کرده و تبلیغات در دنیا در رأس همۀ امور قرار گرفته است.

" مسئله تبلیغات یک امر مهمی است که می شود گفت که در دنیا در رأس همه امور قرار گرفته است می توان گفت که دنیا بر دوش تبلیغات است ."( صحیفه امام؛ ج 14، ص53)

ایشان در اهمیت تبلیغات بر این باور بودند که قلم عالمان متعهد نقش سازنده ای دارد و اصولاً شهدا را  قلمها می سازند و قلمها هستند که شهیدپرورند. ( ر.ک. صحیفه امام؛ ج16، ص227)

امام(س) به کرات در باره اثر تبلیغ سوء و مسموم هشدار می دادند زیرا همان گونه که سلاحِ «صَلاح تبلیغی» از انواع ساز و برگ مدرن جنگی مؤثرتر و سودمندتر است، حربه «فساد تبلیغی» را از اقسام تجهیزات پیشرفتۀ نظامی مخرّبتر و زیانبارتر می باشد؛ زیرا آثار تخریبی اسلحۀ نظامی، موقتی و گذراست، ولی نتایج مضرّ ابزار فرهنگی، دائمی و دیرپاست و به نسلهای آینده انتقال می  یابد. طبق این معیار، امام (س) علت موفقیت نسبی ابرقدرتها را در مشوّه ساختن چهرۀ انقلاب، خلع «سلاح تبلیغ» از صالحان، و مسلح کردن طالحان به این سلاح کارآمد در جهان معاصر می دانستند که این امر، جز قلع و قمع فرهنگ انقلاب اسلامی در دنیا، نتیجه ای به دنبال نداشته و نخواهد داشت. ( ر.ک. صحیفه امام؛ ج13، ص329)

 از این رو، لازم است ملت شریف ایران، همواره ضرر تبلیغات سوء ابرقدرتها و خطر زبانها و قلمهای فاسد  را  بیش از زیان ناشی از هجوم نظامی دشمن با سلاحهای گرم تلقی نماید و از آن هراسناک باشد.( ر.ک. صحیفه امام؛ ج11، ص105)

یکی از محورهای مهم تبلیغات دشمن، تبلیغ بر ضد «اسلام» است. قدرتهای بزرگ و رسانه  های آنها، از معرفی فرهنگ اسلامی به عالَم نگران است زیرا فطرت سالم و تشنۀ جوامع انسانی مشتاقانه پذیرای این آب حیات است و این امر، بر توسعۀ دامنۀ موج اسلام خواهی می افزاید و تحقق این آرمان شکست و افتقار مستکبران را در دنیا به دنبال خواهد داشت.

بنابر این، تمام توان تبلیغی آنها برای قطع ریشۀ اسلام و یا نمایش چهره  ای  کریه و بد منظر از این دین پویا به دنیاست تا با ایجاد فاصله میان تودۀ مردم بویژه نسل جوان و معارف ارجمند و قواعد سودمند اسلام، انحطاط دین از جایگاه آن را نظاره کنند و موجب انفصال و انفکاک مسلمانان از آن شوند.

" قضیه این است که از اسلام اینها بد می بینند، اسلام نمی گذارد که آنها به منافع نامشروع خودشان برسند و آنها که اسلام نمی گذارد به منافع نامشروعشان برسند، آنها قیام بر ضد اسلام می کنند یا وادار می کنند"( صحیفه امام؛ ج 19، ص216)

امام (س)بدان معتقد بودند موفقیت در هر فعالیت جمعی و نیل به هدفهای آن، منوط به «وحدت کلمه» است و وحدت  کلمه جز در سایۀ «کلمۀ توحید» تحقق نخواهد یافت، پس صلاح دین و دنیای امت اسلامی را انسجام در همۀ امور ـ  که امر تبلیغ از اهمّ آن به شمار می رود  - می دانستند و هماهنگی بین تمام نهادهای تبلیغی و نظم در برنامه ریزی و اجرا و پرهیز از اختلاف، بی نظمی و تکروی را ضروری می شماردند. ( ر.ک. صحیفه امام؛ ج19، ص256)

امام امت با عنایت به اهمیت جهانی تبلیغ، سفارش اکید به ارباب جراید می کردند که همگی در جهت رسیدن به  مقصد جمهوری اسلامی ـ  که همان مقاصد والای اسلامی است حرکت کنند و نسبت به تبلیغ احکام اسلام، تهذیب نفوس جامعه و نشر اخلاق فاضلۀ انسانی و تقوای الهی در جامعه سعی و تلاش کنند و از طرح آنچه  برای «وحدت جامعه» مضر است و به انگیزه ای که امت دیندار و دین باور ایران برای آن قیام کرده است، آسیب می رساند و در حقیقت برای اسلام زیانبار است؛ احتراز نمایند؛ و نقش اساسی خود را در ایجاد فضایی سالم و آرام که از گزند تشنج، محفوظ، و از آفت  اختلاف، مصون است بدرستی ایفا کنند و شیرینی برادری و حلاوت اخوت ایمانی را در کام خود و دیگران جلوه گر سازند.

نصیحت سودمند ایشان به نویسندگان و اصحاب قلم و ارباب مطبوعات چنین است:

هر قدمی که برمی دارید برای اسلام بردارید تا اینکه کارتان عبادت باشد. ( ر.ک. صحیفه امام؛ ج16، ص404)

" قبل از اینکه تیترها را بخواهید درشت بنویسید، با خودتان خلوت کنید و ببینید که برای چه این کار را می کنید؟ مقصد شما چه است؟ شما حق را برای حق می خواهید، یا حق را از رقبای خودتان نمی پذیرید؟ باطل را برای باطل از آن متنفر هستید؟ یا باطل را از دوستان خودتان می پذیرید؟ شما خودتان را امتحان کنید. انسان یک موجود عجیب و غریبی است که تا آخر عمر خودش نمی تواند خودش را بشناسد."( صحیفه امام؛ ج 14، ص147)