پرتال امام خمینی(س): یادداشت ۷۰۸/ مهدی حاضری

 هفتم مهرماه سالروز شهادت پنج تن از فرماندهان ارشد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران است، بزرگانی از امرای ارتش شاهنشاهی که به خدمت نظام اسلامی درآمده و بالاترین مراتب فرماندهی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را برعهده داشته و همواره همچون سربازی فداکار در خدمت حضرت امام خمینی بودند.

برترین شاخصه و ویژگی آنان را می توان این دانست که هرگز از اوامر حضرت امام(س) تخطی نکرده و تا پای جان بر سر پیمان خود ایستادند.

این افراد عبارتند از: سرلشکر ولی الله فلاحی، رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران سرلشکرجواد فکوری، فرمانده نیروی هوایی ارتش سرلشکر موسی نامجو، وزیر دفاع سرلشکر یوسف کلاهدوز، قائم مقام فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی سردار محمد جهان آرا، فرمانده سپاه پاسداران خرمشهر.

این فرماندهان عالی رتبه در پیوستن ارتش به مردم در دوران انقلاب و حفظ و حراست از هم گسیختگی آن پس از پیروزی انقلاب، نقشی تعیین کننده داشته و توانستند در دوره حساس و پر از هیجانات سیاسی و اختلافات داخلی کشور در سال های ابتدایی پیروزی انقلاب، همان گونه که حضرت امام دستور داده بودند خود را از وابستگی و سرسپردگی به احزاب و جریان های سیاسی به دور نگه دارند، امری که در وصیت نامه سیاسی و عبادی حضرت امام نیز به همه قوای مسلح و فرماندهان آن تاکید بسیار شده است و متأسفانه برخی از فرماندهان نظامی کشور از آن تبعیت نکرده و نمی کنند.

این حادثه تاسف بار که ظاهرا بر اثر اشتباه ماموران پدافند هوایی کشور در حوالی جنوب تهران رخ داد یکی از غم انگیز ترین و خسارت بارترین حوادث پس از انقلاب است که متاسفانه کمتر به آن پرداخته شده است، شاید یکی از علل این کم توجهی، موقعیت زمانی آن واقعه در سال ۱۳۶۰ است که همزمان شد با ایامی که کشور هر روز شاهد ترورها و حوادث گوناگون نظیر حادثه انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی و شهادت ۷۲ تن از بزرگان نظام هفتم تیرماه و حادثه انفجار در ساختمان نخست وزیری و شهادت همزمان رئیس جمهور و نخست وزیر در هشتم شهریورماه آن سال  و حوادث تروریستی دیگر در سراسر کشور بود.

این فرماندهان عالی رتبه پس ازکسب پیروزی رزمندگان اسلام و شکستن حصر آبادان که اولین عملیات بزرگ نظامی پس از شروع جنگ تحمیلی بوده و سرآغازی شد بر عملیات های پی در پی و غرور آفرین فرزندان این ملت و بیرون راندن سربازان متجاوز عراقی از خاک میهن عزیزمان ایران، متواضعانه و بی ادعا همراه با هواپیمای باری هرکولس c-۱۳۰ که تعداد زیادی از مجروحین عملیات و پیکرهای شهدا را منتقل می کرد به تهران باز می گشتند ولی با سقوط این هواپیما به شهادت رسیدند.

با توجه به فعالیت خلبان و کادر فنی این پرواز که تلاش کرده بودند هواپیما را پس از اصابت موشک سالم به زمین بنشانند افرادی که توانستند از مهلکه جان سالم به در ببرند مطالب زیادی از اقدامات و تحرکاتی که مرحوم جواد فکوری برای نجات جان مسافرین انجام داده نقل کرده اند که بسیار شنیدنی و درس آموز است.

لازم است در محل وقوع این حادثه و حوادث مشابه نظیر مکان سقوط هواپیمای حامل فرماندهان ارشد سپاه پاسداران در شهر ارومیه در سال ۱۳۸۴ که متاسفانه در محل شهادت آنان در محله امامزاده این شهر فقط یک تابلوی زنگ زده نصب شده است حداقل یک یادمان به یاد این بزرگان نصب گردد و مسئولین امر بر حفظ و زنده نگه داشتن یاد و نام این عزیزان و سایر فرماندهان شهید اهتمام بیشتری داشته باشند.

مهدی حاضری

. انتهای پیام /*