تلاش برای حفظ فقه سنتی در حوزه
من چنانچه سابقاً نیز گفته ام، راجع به حوزۀ علمیه، عقیده ام بر این است که باید به آن بیشتر از همه چیز توجه کرد؛ چرا که حوزۀ علمیه اگر درست بشود، ایران درست می شود. و اگر ـ خدای نخواسته ـ در حوزۀ علمیه فسادی به وجود آید ـ ولو در دراز مدت ـ در سرتاسر ایران آن فساد پیدا می شود و آنها که همیشه در فکر بوده اند که در حوزۀ علمیه نفوذ کنند، به همین خاطر است. نفوذ آنها، نفوذ ظاهری نیست که معلوم باشد فلان آقا نفوذی است. چه بسا بیشتر از شما اظهار دیانت بکند، مع ذلک، در موقع مناسب کارش را انجام دهد. اینها از مشکلات حوزه است. و قضیۀ تحصیل هم باید به نحوی باشد که فقه سنتی فراموش نشود. و آن چیزی که تا به حال اسلام را نگه داشته است، همان فقه سنتی بوده است. و همۀ همتها باید مصروف این بشود که فقه به همان وضعی که بوده است، محفوظ باشد. ممکن است اشخاصی بگویند که باید فقه تازه ای درست کرد که این آغاز هلاکت حوزه است و روی آن باید دقت بشود.
البته من همۀ شما آقایان را می شناسم و از شما به خاطر زحمتتان در این امر، تشکر می کنم. ولی باید خیلی متوجه باشید. در هر صورت، آن چیزی که برای حوزه ها خطر است، این است که ما این فقه را به نحوی که به دست ما رسیده است، به نسل آینده تحویل ندهیم. باید همان طور که مبانی اسلامی، مبانی فقهی را تحویل داده اند، ما هم به آینده ها تحویل بدهیم که اگر این افراد در آینده نتوانستند کار خودشان را انجام بدهند، تقصیر ما نباشد.
توجه به دروس اخلاق در حوزه
و دیگر اینکه اخلاق باید در همه جا و در همۀ دروس، مورد توجه قرار گیرد. و اعتقادم بر این است که باید هر کس حوزۀ درسی بزرگ یا کوچکی دارد، یکی دو دقیقه ـ مقدمتاً یا مؤخرتاً ـ درس اخلاق بگوید که طلاب با اخلاق اسلامی بار بیایند. و اجمالاً من از شما مطمئنم که شماخوب کار می کنید و نظرات درستی دارید، لکن در هر کاری اشتباهاتی هم هست. گروههای مختلف به این حوزه نظر دارند؛ چون در دراز مدت می توانند کارهایی که ما می کنیم به هم بزنند. و اینکه شما در رابطه با سابقۀ افراد تحقیق می کنید کار خوبی است؛ چرا که اگر کسی قبل از انقلاب یا بعد ازآن کجروی داشته است و الآن می گوید من توبه کرده ام، ممکن است این توبه کردن مصلحتی باشد. باید توجه داشت که این افراد، حوزه را فاسد نکنند. و شما همیشه با حضرات مراجع و سایر بزرگان مشورت کنید و از آنها نظر بخواهید و من هم به شما دعا کنم.
و السلام علیکم و رحمة الله
صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۱۹۰ - ۱۹۱
.
انتهای پیام /*