بورسا، ۱۳۴۳_ پیام به آقای سید مصطفی خمینی (خانوادگی)

اهم پیام:

نور چشم محترم، مصطفی خمینی ـ ایّده الله تعالی و اعزّه ـ من اکنون در بورسای ترکیه‏‎ ‎‏بحمدالله با سلامت زندگی می کنم و حالم خوب است. نگران من نباشید. آنچه مقدر‏‎ ‎‏است از جانب خدای تعالی جمیل و مورد تشکر است. قبلاً تلگرافی کردم و کاغذی‏‎ ‎‏نوشتم.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۴۳۲

***

نجف اشرف، ۱۳۴۴_ سخنرانی در جمع علمای نجف (وظیفه سران کشورهای اسلامی ـ مسئولیت علما)

اهم سخنرانی:

کسانی که مسئولیتشان خیلی زیاد است دولتهای اسلامی است؛ رؤسای جمهور‏‎ ‎‏اسلام، سلاطین اسلام، اینها مسئولیتشان خیلی زیاد است و شاید بیشتر از همۀ طبقات‏‎ ‎‏باشد. اسلام الآن به دست این طبقه، به حسب ارادۀ خدای تبارک و تعالی ـ تکویناً ـ‏‎ ‎‏سپرده شده است و آنها مسئولند بر حفظ اسلام و حفظ وحدت کلمۀ اسلام و حفظ‏‎ ‎‏احکام اسلام و معرفی کردن اسلام را به دنیای متمدن که گمان نشود اسلام مثل مسیحیت‏‎‏ هست، فقط یک رابطۀ معنوی ما بین افراد و خدای تبارک و تعالی است و بس. اسلام‏‎ ‎‏برنامۀ زندگی دارد؛ اسلام برنامۀ حکومت دارد. ‎

‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۲۹ - ۴۱

***

نجف اشرف، ۱۳۵۱_ نامه به خانم فریده مصطفوی (خانوادگی)

‏ ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۴۶۵

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ پیام به دانشجویان مقیم خارج (وعدۀ پیروزی نهایی ملت)

اهم پیام:

امید من در این نهضت اسلامی شما‏‎ ‎‏جوانان برومند خارج و داخل هستید. عزیزان من صبور باشید؛ خداوند با صابران است

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۴۹۷

***

قم، ۱۳۵۸_ پیام به ملت ایران (کمک رسانی به زلزله زدگان خراسان)

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏‏انالله و انا الیه راجعون‏

‏‏ ‏‏تاکنون اخبار تأثرانگیز و وحشتناکی از فاجعۀ زلزلۀ خراسان و خسارات جانی و مالی‏‎ ‎‏بسیاری که به برادران و خواهرانمان وارد شده است واصل شده. با عرض تسلیت به ملت‏‎ ‎‏عزیز ـ خصوصاً بازماندگان این فاجعه ـ از عموم ملت شریف تقاضا می کنم که بدون فوت‏‎ ‎‏وقت به کمک برادران و خواهران خود بشتابند و با هر وسیلۀ ممکن آنان را نجات دهند.‏

‏‏ این فاجعه احتیاج به کمک همگانی دارد. برادران و خواهران محترم! برای نجات‏‎ ‎‏بندگان خدا بپاخیزید و عجله کنید و آنچه در این مورد صرف نمودید و خواستید از‏‎ ‎‏وجوه شرعیه محسوب نمایید، مورد قبول است. از خداوند تعالی رفع گرفتاری ملت‏‎ ‎‏شریف را‏‏[‏‏مسئلت‏‏]‏‏ می نمایم.‏

روح الله الموسوی الخمینی‏

‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۶

***

قم، ۱۳۵۸_ پیام به شورای انقلاب (بسیج همگانی برای کمک به زلزله زدگان خراسان)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۷

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم انتصاب آقای محمد باقر رفیعی به سمت امامت جمعه شهر ری

‏‎ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۸

***

جماران، ۱۳۶۰_ پیام به ملت ایران درباره سید احمد خمینی و رفع تهمتهای ناروا

‏اینجانب هیچ گاه میل نداشته و ندارم که دربارۀ نزدیکان خود سخنی بگویم یا دفاعی‏‎ ‎‏کنم. لکن علاوه بر آنکه در پیشگاه مقدس حق ـ جل و علا ـ مقصر و مجرمم و از درگاه‏‎ ‎‏متعالش امید عفو و بخشش دارم و تمام سرمایه ام اعتراف به تقصیر و عذر از آن است و‏‎ ‎‏در نزد مسلمانان و ملت عزیز نیز اعتراف به قصور و تقصیر و از آنان امید عفو و طلب‏‎ ‎‏آمرزش دارم، در پیش گروههایی و اشخاصی گناهانی نابخشودنی دارم و احتمال قوی‏‎ ‎‏می دهم که پس از من برای انتقامجویی از من به بعض نزدیکان و دوستانم تهمتها که من‏‎ ‎‏آنها را ناروا می دانم بزنند و به آتشی که باید مرا بسوزانند آنان را بسوزانند و احیاناً به‏‎ ‎‏صورت دفاع از من انتقام مرا از آنها بگیرند. و اکنون در حیات من گفتگوها و زمزمه هایی‏‎ ‎‏به گوش می خورد که احتمال فوق را قوی تر می کند. لهذا من احساس وظیفۀ شرعیه‏‎ ‎‏نمودم برای رفع ظلم و تهمت، نظرخود رانزد ملت عزیز اظهارکنم که از قِبَل من در این‏‎ ‎‏خصوص تقصیری نباشد. یکی از آنان که بیش از همه احتمال انتقامجویی از من دربارۀ‏‎ ‎‏او می رود احمد خمینی فرزند اینجانب است.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۹۰ - ۹۳

***


جماران، ۱۳۶۶_ حکم واگذاری اختیار صدور دستور اجرای احکام به رئیس دیوان عالی کشور

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۱۶

***

جماران، ۱۳۶۷_ نامه به آقایان خامنه ای و هاشمی رفسنجانی (احداث مصلای تهران)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۸۸ - ۱۸۹

***

. انتهای پیام /*