به دنبال نامه مرحوم حاج سید احمد آقا به حضرت امام (س) برای تعیین تکلیف آثار و متون باقی مانده از حضرت امام نظیر سخنرانی ها، دست نوشته ها، اسناد مبارزاتی و حفظ نامه ها، پیام ها، فیلم و نوارها، اشعار و همه آثار مکتوب، صوتی و تصویری امام و جلوگیری از تغییر و تحریف آنها حضرت امام خمینی (س) طی حکمی کلیه مسائل مربوط به خود را به فرزند گرامی شان ـ مرحوم حاج سید احمد آقا ـ واگذار کردند و این اولین سنگ بنای مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) گردید.
متن نامه سید احمد خمینی به حضرت امام در ادامه آورده شد است:
بسم الله الرحمن الرحیم.
پدر عزیز و مراد بزرگوارم، پس از عرض سلام:
۱- یکی از مسائل بسیار مهم که بعد از جنابعالی- خدا آن روز را نیاورد- موجب موضعگیریهای مختلف فرزندان انقلاب و افراد گوناگون و محققین و احیاناً اختلاف آنها می گردد، برداشتهای گوناگون سیاسی و غیر سیاسی آنان از یک متن است، و از این بسیار گسترده تر، از اختلاف بین متون منتشرشده حضرت عالی با آنچه به عنوان اسناد سیاسی و غیره از صدا و فیلم و متنهای دستنویس جنابعالی که منتشر نشده و در اختیار ماست سرچشمه می گیرد. شما بهتر از هر کس می دانید که به علل گوناگون گاهی خود شخصاً و گاهی این جانب و یا مسئولین و حتی بعض افراد معمولی پیشنهاد حذف یک قسمت و یا قسمتهایی از سخنرانیها، یا حذف و تغییر و اضافه جمله و یا جملاتی بسیار در اعلامیه ها خدمتتان عرضه شده است که حضرت عالی گاهی قبول نمی فرمایید و گاهی هم پس از دقت، دستور حذف و یا تغییر و اضافه را بدان صورت که مایل باشید صادر می فرمایید که انجام می گیرد، حال اگر روزی تصمیم بر این گردد - که حتماً می گردد - متن سخنرانیها و یا اعلامیه ها و چیزهایی از این قبیل که با صدا و خط حضرت عالی است منتشر گردد مسلماً متن دستخط و یا متن اصلی صدا و فیلم به عنوان سند خدشه ناپذیر اصل قرار می گیرد و آنچه از زیاد و کم بدان صورتی که گذشت و لو بسیار هم مهم باشد یا کنار گذاشته می شود و یا تحت الشعاع خط و یا متن اصلی سخنرانی قرار می گیرد و این از مسائلی است که باید جدی برای آن فکری کرد.
۲- یکی دیگر از مسائلی که خوب است حضرت عالی برای آن فکری کنید این است که آنچه از حضرت عالی منتشر شده است در جراید و صدا و سیما و حتی در بولتنها، به یک صورت نیست، گاهی دیده شده در روزنامه ای و یا مجله ای به علل مختلف، چه سیاسی و چه غیر سیاسی و یا سهواً، جمله و یا جملاتی از لابلای اعلامیه ها و یا سخنرانیها در روزنامه ای آورده شده و در روزنامه دیگر نیامده است، کدام را باید اصل قرارداد، آن متنی که این جمله را دارد و یا متنی که فاقد آن جمله است؟ بدیهی است این تردید در جایی است که دسترسی به صدا و خط حضرت عالی نیست و این هم بسیار است چرا که خیلی وقتها است که صحبتهای جنابعالی را من و یا یکی دیگر از دوستان می نویسیم و بعد از تصویب شما به مطبوعات و غیره می دهیم، چه کسی باید تشخیص دهد آن جمله از حضرت عالی است یا نه؟ روشن است که گاهی تغییر و یا حذف و یا اضافه کلمه ای به طور کلی معنای جمله را تغییر می دهد.
۳- مسأله دیگر این است که تکلیف نامه ها و نوشته ها و پیامها و فیلم و نوارها و اشعارتان که بطور کلی منتشر نشده است و در بایگانی دفتر موجود است را هم روشن بفرمایید.
۴- پرونده های حضرت عالی در ساواک است (که الآن در اختیار وزارت اطلاعات می باشد) و یک نسخه از آن را این جانب در اختیار دارد، لازم است به اطلاع حضرت عالی برسانم که تنها پرونده های جنابعالی در سازمان امنیت شاه در تهران ۴۸ جلد است که تقریباً هر جلد حدود پانصد صفحه می باشد که انتشار آن بدون شک پرده از مسائل بسیاری برمی دارد و طبیعی است که یکی از گرانقدرترین اسناد انقلاب اسلامی است.
۵- کتابها و نوشته هایی که صرفاً علمی و یا اخلاقی است از ارزشمندترین کتبی است که می تواند زیربنای انقلاب فقهی، اخلاقی، فلسفی، عرفانی و اصولی باشد.
۶- بهره برداری و تحقیق و تحلیل و نیز انتشار اسناد و نامه ها و بولتنهایی که قبل و بعد از انقلاب به عنوان حضرت عالی و یا دفتر ارسال گردیده و هم اکنون نیز در اختیار دفتر می باشد.
دو - سه نمونه از مواردی که باعث نوشتن این نامه شد به عنوان ضمیمه و استشهاد تقدیم می گردد.
خدا یار و نگهدارتان باد.
فرزند شما: احمد خمینی
حضرت امام در پاسخ نوشتند:
بسم الله الرحمن الرحیم
فرزند عزیزم، احمد- حفظه الله تعالی و ایّده
از آنجا که شما را بحمد الله تعالی در مسائل سیاسی و اجتماعی صاحبنظر می دانم و در تمامی فراز و نشیبها در کنار من بوده ای و هستی و با صداقت و کیاست امور سیاسی و اجتماعی این جانب را متصدی هستی، لهذا شما را برای تنظیم و تدوین کلیه مسائل مربوط به خود - که بسا در رسانه های گروهی اختلافات و اشتباهاتی رخ داده است - انتخاب می نمایم. و از خداوند متعال، که حاضر و ناظر است، توفیقات شما را خواستارم. امید است با صرف وقت و دقت نظر این امر را به پایان برسانی. و السلام علیکم.
پنجشنبه ۱۷ شهریور ۶۷ / ۲۶ محرّم الحرام ۱۴۰۹
روح الله الموسوی الخمینی
(صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۱۲۵ - ۱۲۷)
پس از رحلت یادگار حضرت امام در اسفند ۱۳۷۳ و بنا به وصیت ایشان، حجت الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی مسئولیت اداره مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام و تولیت آستان حضرت امام را برعهده گرفتند. ایشان در اردیبهشت ۱۳۷۴ طی نامه ای از محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی تقاضای تنفیذ حکم پدر را نمودند. متن نامۀ ایشان و پاسخ مقام معظم رهبری بدین شرح است:
محضر مبارک حضرت آیت اللَّه خامنه ای رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی دام ظله العالی
با عرض سلام و تقدیم مراتب تشکر خویش و خانواده داغدیده خمینی(سلام الله علیه) از حضور حضرتعالی که همواره لطف و محبت هایتان تسلی بخش جانهای خسته ما بوده است. همانگونه که مستحضرید، اینجانب به واسطه وصیت پدرم حضرت حجت الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی به عنوان تولیت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام و حرم مطهر حضرتش منصوب گشته ام. ولیکن از آنجا که همه امور را بنا به فتوای امام راحل به مقام شامخ ولایت می دانم و همواره بر این اعتقادم که این نظام مقدس در پرتو ولایت مطلقه فقیه و گام نهادن در مسیر اندیشه های تابناک خمینی کبیر می تواند از مرزهای موجود فراتر رفته و به لطف الهی نجات بخش انسانیت از ورطه هلاکت و ظلمت باشد، لذا از محضر مبارک حضرتعالی تقاضا می کنم در صورت صلاحدید، وصیت آن عزیز سفر کرده را تنفیذ فرمایید.
فرزند کوچک شما سیدحسن خمینی
بسم الله الرحمن الرحیم
با طلب رحمت و مغفرت برای پدر گرامی شما و برادر عزیز ما مرحوم حجت الاسلام والمسلمین سید احمد آقا طاب ثراه وصیت مزبور را تنفیذ می کنم و توفیقات الهی را برای شما صمیمانه مسألت می نمایم.
والسلام علیکم،
سیدعلی خامنه ای، ۲۱ ذی القعده ۱۴۱۵، ۲ / ۲ / ۱۳۷۴
.
انتهای پیام /*