امام صبح ها کسی را برای نماز از خواب بیدار نمی کردند و می گفتند:
«خودتان اگر بیدار می شوید، بلند شوید نماز بخوانید. اگر بیدار نشدید مقید باشید که ظهر قبل از نماز ظهر و عصر، نماز صبحتان را قضا کنید».
زمستان هم که بلند می شدیم می رفتیم سر حوض وضو بگیریم، اگر مثلاً کمی آب گرم داشتند می گفتند بیایید با این آب گرم وضو بگیرید. و اگر نبود که هیچ. در مورد نماز با ما هیچ سختگیری نکردند.
فریده مصطفوی،
برداشت هایی از سیره امام خمینی جلد ۱ ص ۲۰
.
انتهای پیام /*