قم، ۱۳۴۲_ پیام تشکر از رئیس امارات عربی (تسلیت شهادت مرحوم مطهری)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۵۰۲

***

نجف اشرف، ۱۳۵۲_ نامه به آقای سید مهدی طباطبایی (اعلام وصول نامه ارسالی)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۵۰۲

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (مجاهدت زنان ایران)

اهم بیانات:

روز بزرگ و اجتماع عظیم و محل مبارک، روز ولادت زهرای مرضیه که روز زن‏‎ ‎‏است، روز پیروزی زن است و روز نمونۀ زن در عالَم است. زن نقش بزرگی در اجتماع‏‎ ‎‏دارد. زن مظهر تحقق آمال بشر است. زن پرورش دِه زنان و مردان ارجمند است. از دامن‏‎ ‎‏زن مرد به معراج می رود. دامن زن محل تربیت بزرگ زنان و بزرگ مردان است.

دوستان من! این اجتماع را، این وحدت را حفظ کنید. شیاطین در صدد اختلاف‏‎ ‎‏انداختن هستند. این وحدت کلمه را حفظ کنید. این قیامِلله را حفظ کنید. تا قیام شما برای‏‎ ‎‏خداست پیروز هستید.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۳۴۱ - ۳۴۳

***

تهران، شمیران، دربند، ۱۳۵۹_ حکم انتصاب آقای سید صالح طاهری به سمت امامت جمعه اهواز

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۳۰۰

***

جماران، ۱۳۶۰_ تلگراف به آقای سید ابراهیم حق شناس (ابراز تأسف از کسالت ایشان) ‏

‏ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۳۴۶

***

جماران، ۱۳۶۰_ پیام به شرکت کنندگان در کنگره هزارۀ نهج البلاغه (ابعاد شخصیت حضرت علی (ع))

اهم پیام:

‏دربارۀ شخصیت علی بن ابیطالب، از حقیقت ناشناختۀ او صحبت کنیم، یا با شناخت‏‎ ‎‏محجوب و مهجور خود؟ اصلاً علی ـ علیه السلام ـ یک بشر ملکی و دنیایی است که‏‎ ‎‏ملکیان از او سخن گویند یا یک موجود ملکوتی است که ملکوتیان او را اندازه گیری‏‎ ‎‏کنند؟ اهل عرفان دربارۀ او جز با سطح عرفانی خود و فلاسفه و الهیون جز با علوم‏‎ ‎‏محدودۀ خود با چه ابزاری می خواهند به معرفی او بنشینند؟ تا چه حد او را شناخته اند تا‏‎ ‎‏ما مهجوران را آگاه کنند؟ دانشمندان و اهل فضیلت و عارفان و اهل فلسفه با همۀ فضایل‏‎ ‎‏و با همۀ دانش ارجمندشان آنچه از آن جلوۀ تام حق دریافت کرده اند، در حجاب وجود‏‎ ‎‏خود و در آینۀ محدود نفسانیت خویش است و مولا غیر از آن است. پس اولی آن است‏‎ ‎‏که از این وادی بگذریم و بگوییم علی بن ابیطالب فقط بندۀ خدا بود، و این بزرگترین‏‎ ‎‏شاخصۀ اوست که می توان از آن یاد کرد، و پرورش یافته و تربیت شدۀ پیامبر عظیم الشأن‏‎ ‎‏است، و این از بزرگترین افتخارات اوست، کدام شخصیت می تواند ادعا کند که عبدالله ‏ ‏است و از همۀ عبودیتها بریده است، جز انبیای عظام و اولیای معظم که علی ـ علیه السلام‏‎ ‎‏ـ آن عبد وارسته از غیر و پیوسته به دوست که حجب نور و ظلمت را دریده و به معدن‏‎ ‎‏عظمت رسیده است، در صف مقدم است. و کدام شخصیت است که می تواند ادعا کند از‏‎ ‎‏خردسالی تا آخر عمر رسول اکرم در دامن و پناه و تحت تربیت وحی و حامل آن بوده‏‎ ‎‏است جز علی بن ابیطالب که وحی و تربیت صاحب وحی در اعماق روح و جان او ریشه‏‎ ‎‏دوانده. پس او بحق عبدالله است و پرورش یافتۀ عبدالله اعظم است.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۳۴۷ – ۳۴۹

***

جماران، ۱۳۶۷_ سخنرانی در جمع مسئولان نظام اسلامی در روز عید سعید فطر (حفظ وحدت)

اهم بیانات:

چیزی که من می خواهم عرض کنم، راجع به یک فقره از این خطبه ای است که رسول‏‎ ‎‏اکرم در ماه رمضان فرموده اند. یک جمله از او این است که خداوند شماها را مهمان کرده‏‎ ‎‏است، دعوت کرده است شما را به ضیافت، شماها در ماه مبارک مهمان خدا هستید؛‏‎ ‎‏مهماندار خداست و مخلوق مهمان او است. البته این ضیافت نسبت به اولیاء کُمّل الهی به‏‎ ‎‏آن نحوی نیست که ما تخیل کنیم، یا دست ما به او برسد. ما باید حساب کنیم ببینیم که این‏‎ ‎‏ضیافت چی بوده است و ما چقدر راه یافتیم به این ضیافت. در عین حالی که همۀ عالم‏‎ ‎‏تحت رحمت الهی است و هر چه هست رحمت اوست و رحمت او به هر چیز واسع‏‎ ‎‏است، لکن باب ضیافت، یک باب دیگر است، دعوت به ضیافت یک مسئلۀ دیگری‏‎ ‎‏است.‏

جوانها متوجه باشند که در جوانی می شود اصلاح کند انسان خودش را. هر مقداری‏‎ ‎‏انسان سنش زیادتر می شود، اقبالش به دنیا بیشتر می شود. جوانها نزدیکترند به ملکوت.‏‎ ‎‏پیرها هر چه می گذرد، هر چه بر عمرشان می گذرد، هی اضافه می شود یک چیزهایی که‏‎ ‎‏آنها را از خدا دور می کند. شماها در فکر باشید که اگر از این ضیافت درست بیرون‏‎ ‎‏آمدید آن وقت عید دارید. عید مال کسی است که در این ضیافت راه یافته باشد استفاده‏‎ ‎‏کرده باشد از این ضیافت.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۴۴ - ۴۸

***

. انتهای پیام /*