لسان قرآن یکجور زبان است، زبان دعا یکجور زبان است، زبان علما و عرفا و اینها هم یک زبان دیگر است. آنکه سبکبار می کند انسان را و از این ظلمتکده می کِشد او را بیرون و نفْس را از آن گرفتاریها و سرگشتگیهایی که دارد خارج می کند این ادعیه ای است که از ائمۀ ما وارد شده اند. ائمۀ ما ـ علیهم صلوات الله ـ که تقریباً همه شان گرفتار به یک ابرقدرتهایی بودند که نمی توانستند یک کاری را انجام بدهند شاخص، علاوه بر آن هدایتهای زیرزمینی که می کردند این ادعیه شان برای تجهیز مردم بود، برخلاف آن دولتهای قاهری که بودند. همین ادعیه بودند که اشخاص وقتی که ادعیه را می خواندند قوّت روحی پیدا می کردند و سبکبار می شدند و شهادت برای آنها هَیِّن و آسان می شد. این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان اینها مقدمه و آرایشی است که انسان به حسب قلب خودش می کند برای اینکه مهیا بشود برود مهمانی؛ مهمانی خدا، مهمانی ای که در آنجا سفره ای که پهن کرده است قرآن مجید است و محلی که در آنجا ضیافت می کند مهمش «لیلة القدر» است و ضیافتی که می کند ضیافت تنزیهی و ضیافت اثباتی و تعلیمی [است]. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به مجاهده، به ادعیه مهیا می کند تا برسند به آن سفره ای که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است که قرآن در آن نازل شده است.
صحیفه امام - جلد ۱۳ - تقویت روح و رسیدن به اوج کمالات در ادعیه ائمه (ع) - در سخنرانی در جمع بانوان شمیران با موضوع شکست طرح کودتا در ایران ـ تقویت روح
.
انتهای پیام /*