نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ نامه به آقای ابو جهاد درباره تعیین نماینده
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۲۷۳
***
نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج درباره ضرورت حفظ وحدت
اهم بیانات:
قیامتان برای خدا باشد. اگر قیام برای خدا نباشد کاری از او نمی آید. قیامتان برای خدا باشد نه برای هواهای نفسانی که هر کسی بکشد طرف خودش. همه با هم مجتمع بشوید. برای خدا همه با هم مجتمع بشوید و این تشتت و اختلاف و اینها: که من از حزب که ام، من از حزب کذا، من از جبهۀ کذا، من از جبهۀ کذا هستم، اینها را دست از آن بردارید. نمی توانید دائماً دست بردارید، موقتاً برای خاطر خدا، برای خاطر ملیت، برای خاطر کشور، برای هرچه می خواهید حساب بکنید، موقتاً دست بردارید تا این بساط کنده بشود ـ این بساط قلدری و آدمکشی و زیر پا کردن همۀ حقوق ما از بین برود؛ این مرد جانی از بین برود که دارد الآن مردم را قتل عام می کند. بعد از آن، آن وقت فرصت زیاد است که بنشینید با هم دعوا کنید.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۲۷۴ – ۲۸۲
***
قم، ۱۳۵۸_ بیانات در جمع دانشجویان هنر شیراز (ویژگی های رئیس جمهور آینده)
اهم بیانات:
آقایان که آن صفتی که در قانون اساسی برای رئیس جمهور تعیین کرده اند مراعات کنند. قانون اساسی را ملاحظه کنند و صفات رئیس جمهور را در آنجا ملاحظه کنند، و کسی که دارای آن صفات بود و او را به آن صفات می شناسید به او رأی بدهید، و اگر فاقد آن صفات باشد، احتراز کنید از رأی دادن به او. روز سرنوشت سازی است. می خواهید زمام کشور را به یک کسی بدهید که مؤثر است در مقدرات کشور شما. سهل انگاری نکنید، و به پای صندوقها بروید، و با هم اجتماع کنید، و کسی که لایق برای این مقام است و دارای آن صفاتی است که سوء سابقه نداشتن، وابستگی به رژیم سابق نداشتن، اینها از اموری است که باید ملاحظه بشود. و آقایان نباید سستی کنند در رفتن. به پای صندوق بروند. لکن به کسی که این صفات را دارد رأی بدهند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۳۹۳
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع فرهنگیان محلات (خیانت های پهلوی ـ تلاش برای خودکفایی)
اهم بیانات:
رضاخان به واسطۀ مأموریتی که داشت ابتدا به یک صورت مقدس مآبی آمد تو کار. مقدس مآبی به آن حدودی که یک نظامی باید باشد. در محرم روضه داشت. در یک جایی بود که روضه خوانی داشت. و خودش هم حاضر می شد. دستجات از ارتشیها راه می انداخت که من او را خودم دیدم. دستجات مختلفی از ارتشیها راه می انداخت. و آن وقت معروف بود که خود او در ماه محرم تکیه هایی که در تهران بود می گفتند که می رود. بعضیها می گفتند که پیاده می رود. همه تکیه ها را در این شبهای محرم. بتدریج تکیه ها را می رود تا آن وقتی که قدرتش مستقر شد. با اسلحه دیانت آمد تا آن وقتی که قدرتش محکم شد. آن وقت که محکم شد مأموریتش را شروع کرد. و مهم مأموریتش یکی این بود که روحانیون را بکوبد. روحانیون را آنطور کوبید که تبلیغات را راه انداختند، شعرا بر ضد روحانیون.
ما باید بنای بر این بگذاریم که احتیاجمان را از غیر خدا سلب کنیم. احتیاجمان را از دشمنهای خودمان سلب کنیم که ما محتاج به دشمنمان نباشیم که از دشمنمان بخواهیم یک چیزی بگیریم برای رزق خودمان
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۳۹۴ - ۴۰۳
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع خانواده های شهدا (تلاش برای اقامه حکومت عدل)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۴۰۴
***
جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم مشهد (لزوم حفظ آرامش و وحدت)
اهم بیانات:
قدرتهای بزرگ توجه دارند به اینکه این ملت در سایۀ وحدت و اتفاق و توجه به خدای تبارک و تعالی، پیروز شدند و منافع آنها را به خطر انداختند. و آنها از پای نخواهند نشست، و هر روز یک راهی درست می کنند برای اختلاف و برای اینکه وحدت ملت ما را به هم بزنند. و ما باید چشم و گوش خودمان را باز کنیم و هوشیار باشیم که اختلافات را دامن نزنیم.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۴۲۶ - ۴۲۸
***
جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع ائمه جمعه سراسر کشور (وظایف روحانیون در مقطع کنونی)
اهم بیانات:
باید عرض کنم که سیاست برای روحانیون و برای انبیا و برای اولیای خدا حقّی است، لکن سیاستی که آنها دارند، دامنه اش با سیاستی که اینها دارند فرق دارد. ما اگر فرض کنیم که یک فردی هم پیدا بشود که سیاست صحیح را اجرا کند، نه به آن معنای شیطانی فاسدش، یک حکومتی، یک رئیس جمهوری، یک دولتی سیاست صحیح را هم اجرا کند. و به خیر و صلاح ملت باشد، این سیاست یک بُعد از سیاستی است که برای انبیا بوده است و برای اولیا و حالا برای علمای اسلام. انسان یک بُعد ندارد، جامعه هم یک بُعد ندارد، انسان فقط یک حیوانی نیست که خوردن و خوراک همۀ شئون او باشد. سیاستهای شیطانی و سیاستهای صحیح اگر هم باشد امّت را در یک بُعد هدایت می کند و راه می برد و آن بُعد حیوانی است. بعد اجتماع مادی است و این سیاست یک جزء ناقصی از سیاستی است که در اسلام برای انبیا و برای اولیا ثابت است. آنها می خواهند ملت را، ملتها را، اجتماع را، افراد را هدایت کنند، راه ببرند در همۀ مصالحی که از برای انسان متصور است، از برای جامعه متصور است. همانی که در قرآن صراط مستقیم گفته می شود، اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمْ ما در نماز می گوییم. ملت را، اجتماع را، اشخاص را راه ببرد به یک صراط مستقیمی که از اینجا شروع می شود و به آخرت ختم می شود. الی الله است.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۴۲۹ - ۴۳۹
***
جماران، ۱۳۶۶_ پاسخ استفتاء آقای خامنه ای (تماشای فیلمهای سیمای جمهوری اسلامی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۴۸
***
.
انتهای پیام /*