‏‏ترکیه، آنکارا‏، ۱۳۴۳_ نامه به آقای سید مصطفی خمینی (خانوادگی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۴۲۹ - ۴۳۰

***

ترکیه، آنکارا‏، ۱۳۴۳_ وکالتنامه به آقای سید مصطفی خمینی (تفویض وکالت و وصایت)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۴۳۱

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با خبرنگاران درباره قانون اساسی و آینده انقلاب
اهم بیانات:
‏‏قانون اساسی دو مرحله داشته است:‏
‏‏۱ـ مرحلۀ پیش از کودتای رضاخان: در آن وقت طوری بوده است که ایرانی ها و‏‎ ‎‏مسلمین نمی توانسته اند طرح حکومت اسلامی را بدهند. از این جهت برای تقلیل ظلم و‏‎ ‎‏استبدادهای قاجار و پیش از قاجار، بر این شدند که قوانین وضع شود و سلطنت به‏‎ ‎‏صورت سلطنت مشروطه درآید. در عین حال در قوانین پیش بینی این مسائل شده است.‏‎ ‎‏تمام مسائلی را که الآن ما مطرح می کنیم، می توانیم به متمم قانون اساسی استناد کنیم. این‏‎ ‎‏یک مرحله است از قانون اساسی.‏
۲ـ مرحله ای بود که پس از کودتای رضاشاه انجام گرفت و به قانون اساسی اضافه شد.‏‎ ‎‏در آن وقت رضاشاه کودتا کرد و به دنبال او قضایایی واقع شد و بالاخره به این منتهی‏‎ ‎‏گردید که رضاشاه با قدرت سرنیزه و قلدری، قانون اساسی را تغییر دهد و یک مجلس‏‎ ‎‏مؤسسان با زور و قلدری تأسیس کرد و ملت به هیچ وجه با او موافق نبود. در مجلسی که‏‎ ‎‏ملت هیچ گونه دخالتی در آن نداشت، موادی از قانون اساسی را تغییر داد، سلطنت قاجار‏‎ ‎‏را منقرض و سلطنت پهلوی را تصویب نمود. بنابراین، قانون اساسی در مرحلۀ اول با‏‎ ‎‏حفظ متمم آن، برای همین مسائلی که ما طرح کرده ایم می تواند مستند ما باشد. در مرحلۀ‏‎ ‎‏دوم، مسئله سلطنت رضاشاه و سلسلۀ پهلوی اصلاً قانونیت نداشته و این سلسله برخلاف‏‎ ‎‏قانون اساسی بر این مملکت تحمیل شده است. رضاشاه را انگلیسی ها بر ما تحمیل کردند‏‎ ‎‏و بعد هم که متفقین به ایران آمدند محمد رضاشاه را تحمیل نمودند.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۴۲۹ - ۴۳۲

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با مجله امریکایی «نیوز ورلد ریپورت» درباره روابط ایران و امریکا
اهم بیانات:
‏‏هیچ حادثه ای در جهان امروز در هر نقطه ای که اتفاق می افتد، بدون تأثیر در نقاط دیگر‏‎ ‎‏نیست. لکن میزان اثرپذیری مردم در نقاط دیگر بستگی به آگاهی و انتخاب خود آنان‏‎ ‎‏دارد.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۴۳۳ - ۴۳۴

***

نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ مصاحبه با نماینده سازمان عفو بین الملل درباره آینده ایران
اهم بیانات:
‏‏ ‏‏زنان از نظر اسلام نقش حساسی در بنای جامعۀ اسلامی دارند و اسلام زن را تا حدی ارتقا‏‎ ‎‏می دهد که او بتواند مقام انسانی خود را در جامعه باز یابد و از حد شیء بودن بیرون بیاید‏‎ ‎‏و متناسب با چنین رشدی، می تواند در ساختمان حکومت اسلامی مسئولیتهایی را به‏‎ ‎‏عهده بگیرد.‏
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۴۳۵ – ۴۳۶

***

قم، ۱۳۵۸_ حکم به آقای حسین نوری (رسیدگی به وضع دانشجویان ایرانی مقیم اروپا)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۲۷


***


قم، ۱۳۵۸_ حکم به آقای هادی مروی (رسیدگی به مشکلات مردم بهبهان و مسجد سلیمان)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۲۸

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع فرستاده پاپ و آقای بنی صدر (انتظار از پاپ ـ محاصره اقتصادی)
اهم بیانات:
باید ما ببینیم که ما چه می خواهیم و ملت ما چه می خواهد.‏‎ ‎‏آن چیزی که ملت ما می خواهد، آیا یک امر غیرمشروع است یا یک امر انسانی است؟‏‎ ‎‏آیا بشر دوستی وادار کرده است این جوانهای ما را که بروند و این مرکز را بگیرند و‏‎ ‎‏نگذارند توطئه به ثمر برسد یا خلاف این بشردوستی است؟ آن چیزی که ملت ما‏‎ ‎‏می خواهد این است که این ملت از این آدم که الآن در امریکا هست، سی و هفت سال‏‎ ‎‏تقریباً رنج دیده است. سی و هفت سال، این به ملت ما خیانت کرده است. و سی و هفت‏‎ ‎‏سال، ذخایر ما را به باد فنا داده است. و سی و هفت سال، جوانهای ما در تحت سلطۀ اینها‏‎ ‎‏زندگی انسانی نداشتند. و سی و هفت سال، اختناق همه جانبه بر این مملکت و بر این‏‎ ‎‏ملت از طرف ایشان حکمفرما بوده.
ما یک ملتی هستیم که به این گرسنگی خوردنها عادت کرده ایم. ما‏‎ ‎‏سی و پنج سال، یا پنجاه سال می گویید ما در این گرفتاریها بودیم و عادت داریم به این‏‎ ‎ ‏گرسنگی خوردنها. ما روزه می گیریم، ما یک وقت غذا می خوریم. اگر بنا باشد که آنها‏‎ ‎‏محاصرۀ اقتصادی بکنند، فرضاً که بتوانند و همه ملتها تبع ایشان بشوند، و حال آنکه این‏‎ ‎‏خیالی است خام، و همچو چیزی تحقق پیدا نمی کند.
‏‏ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۱، ص ۲۹ - ۳۹


***


جماران، ۱۳۶۵_ نامه به نخست وزیر (لزوم تسریع در تعیین رئیس کل بانک مرکزی)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۱۵۳


***


جماران، ۱۳۶۶_ سخنرانی در جمع مسئولین نظام (مقصد معرفی حق تعالی با تمام صفاتش)
قرآن یک سفره ای است که انداخته شده است برای همه طبقات؛ یعنی، یک زبانی‏‎ ‎‏دارد که این زبان هم زبان عامۀ مردم است و هم زبان فلاسفه است و هم زبان عرفای ‏اصطلاحی است و هم زبان اهل معرفت، به حسب واقع. در این کتاب شریف، مسائلی‏‎ ‎‏هست که مهمش مسائل معنوی است.
خود فقه، خود کتاب و سنت، خود فقهی که اکثرش را حضرت صادق ـ سلام الله ‏‎ ‎‏علیه ـ بیان فرموده است، این فقه همۀ احتیاجات صوری و معنوی و فلسفی و عرفانی همۀ‏‎ ‎‏بشر را در طول مدت الی یوم القیامه ‏‏[‏‏تأمین کرده،‏‏]‏‏ این محتوایش این طور است. اینها‏‎ ‎‏معرفی است که خود اینها معرف این بزرگواران اند و ما نمی توانیم که از آنها تعریفی‏‎ ‎‏بکنیم که لایق آنها باشد.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۴۰۸ - ۴۱۳


***

. انتهای پیام /*