قم، ۱۳۴۳_ نامه به آقای سید محمد حسین موسوی (لزوم وحدت روحانیون)
اهم نامه:
در این موقع که دشمنان اسلام می کوشند به هر وسیله ضربه ای بر اسلام و احکام مقدس آن وارد کنند بر علمای اعلام و مروجین شریعت مقدس اسلام ـ دامت افاضاتهم ـ لازم است اجتماعات خود را حفظ فرموده و با اتحاد کلمه و اتفاق کامل از خطرات موجود جلوگیری فرمایند.
و بر مردم مسلمان و مؤمنین محترم بلاد نیز لازم است از دستورات علمای اعلام ـ دامت برکاتهم ـ پیروی نموده و اجتماعات دینی خود را فشرده تر سازند. و با رعایت نظم و آرامش بدون آنکه بهانه ای به دست دشمنان بدهند، در مساجد و اجتماعات مذهبی شرکت نمایند و از خدای متعال استمداد بخواهند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۴۰۷ - ۴۰۸
***
نجف اشرف، ۱۳۵۵_ نامه به آقای سید مرتضی پسندیده درباره وجوه شرعیه
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۱۷۵
***
نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج (مانع بودن اسلام و روحانیت از نفوذ استعمار)
اهم بیانات:
قتی که خود پیغمبر اسلام را ملاحظه کنید، اینطور نیست که پیغمبر اسلام، بلکه هیچ پیغمبری را یک قوه مثلاً یک سلطنت، یک قوه سرمایه داری روی کار آورده باشد و او مخالف با ملت، ملت را خواب کرده است تا سرمایه دارها[مردم را غارت کنند]؛ از اولْ، انبیا که قیام کرده اند، بر خلاف سلاطین قیام کرده اند. آن وقتی که ابراهیم خلیل، که از انبیای سلف است و دور دست به ماست؛ ولی اخبارش به ما رسیده است و قرآن کریم اخبارش را، یک مقداری اش را نقل فرموده است، ایشان قیام کرده است در مقابل سلاطین و آن بزرگهایی که بت پرستی می کردند و ظلم بر مردم می کردند. حضرت موسی که قیام کرده است با یک عصا، یک شبان بوده است. یک نفر بوده است که شبانی می کرده است، گوسفند می چرانده است؛ و این آدم گوسفند چران با همان عصایش قیام کرده در مقابل فرعون و آن سلطان بزرگ مصر. پیغمبر اکرم در مکه که متولد شدند و بودند در آنجا، ولو سلطان نبود در آن جاها، لکن سرمایه دارهای بسیار بزرگ بودند و اهل طائف و اهل حجاز، اینها مال التجاره های عظیم داشته اند، سرمایه های بزرگ داشته اند، باغداریهای بزرگ داشته اند، و هیچ همچو چیزی نبوده است که یکی از این سرمایه دارها با حضرت رسول موافق باشند.
راجع به اصل اسلام؛ این محتاج به این است که یک مطالعۀ سطحی از قرآن بشود. سند اسلام قرآن است. یک مطالعه ای از خود قرآن بشود، ببیند که قرآن یک جایی از آن هست که مردم را وادار بکند که در مقابل این سرمایه دارها، در مقابل این سلاطین سکوت کنند؟
اینها می خواهند ما را عقب نگه دارند، ما با این مخالفیم. روحانیین اگر مخالفند، با این چیزها مخالفند. کدام روحانی گفته است که اگر رادیو حرف صحیح بزند، اگر تعلیمات صحیح بدهد، ما با آن مخالف هستیم؟ کدام روحانی گفته است که اگر تلویزیون تعلیمات صحیح بکند و رشد بدهد ملتمان را، ما مخالفیم؟ با این چیزهایی که دست اینها افتاده است، مخالفیم. ما با این سردمدارهایی که مملکت ما را دارند ضایع می کنند مخالفیم، ما با این شاه مخالفیم، ما با این و پدرش مخالفیم که پدر این ملت را درآوردند. تمام منافع شما را الآن اینها از بین دارند می برند و بردند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۴۶ - ۶۰
***
نوفل لوشاتو، ۱۳۵۷_ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج (قیام الهی ـ وابستگی های همه جانبه)
اهم بیانات:
همچو قیامی سابقه ندارد در تاریخ که تمام قشرها رو به یک جهت باشند، همه یک مطلب را خواهش داشته باشند؛ فریادشان همه بلند باشد و بگویند که ما آزادی می خواهیم، ما استقلال می خواهیم. مقدمۀ آزادی و استقلال این [است] که این سلسلۀ خبیثه ای [را] که از اولی که روی کار آمده تا حالا جز اینکه برای ایران و برای اسلام ضرر داشته باشد، کاری نکرده است، این را ما نمی خواهیم. همه با هم؛ بچه های کوچک، الآن وقتی که این بچه ها از دبستان خارج می شوند یا از دبیرستان خارج می شوند، توی خیابانها که راه می افتند که بروند منزلهایشان، شعارشان، مرگ بر شاه است. و این یک مسأله ای نیست که دست بشر بتواند اینطور مردم را با هم مجتمع کند و همۀ قشرها با هم به یک راه بروند، این یک دست غیبی الهی است که باید ما بر آن امیدوار باشیم و من امید دارم به اینکه این اجتماع که مثل سیل راه افتاده است هر چه در مقابلش هست اینها را بکند و از بین ببرد.
ما یک حکومتی می خواهیم که آن به حال ملت ما دلسوز باشد. ما یک رژیمی می خواهیم که رژیم عدالت باشد، و در همۀ رژیمهایی که ما مطالعه بکنیم جز رژیم اسلام، جز حکومت اسلامی، حکومتی نیست که عدالت داشته باشد. همه برای خودشانند؛ منتها یک دسته ای هستند که ملایمترند، یک دسته ای هستند که تندروترند؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۴، ص ۶۱ - ۷۰
***
قم، ۱۳۵۸_ بیانات خطاب به سفیر الجزایر و هیأت همراه (موفقیت مبارزه در راه خدا)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۲۸۷ - ۲۸۸
***
جماران، ۱۳۵۹_ سخنرانی در جمع سفرای کشورهای اسلامی (وظیفه دولت ها در قبال تجاوز عراق)
اهم بیانات:
اسلام برای مردم در هر ناحیه یک امور سیاسی ـ عبادی قرار داده است. این جماعات در تمام کشورهای مسلمین، و در هر شهر و ده و روستا، اینها یک امور اجتماعی ـ سیاسی است که اهل یک بلد در مساجد مجتمع بشوند و مشکلات خودشان را نسبت به آن بلد حل بکنند. و نماز جمعه یک عبادت سیاسی و اجتماعی است که در هر هفته مردم اجتماعات زیاد بکنند و مسائلشان را حل بکنند در آنجا. و اجتماع کعبه بزرگترین اجتماعی است که هیچ دولتی نمی تواند خودش این اجتماع را ایجاد کند و خدای تبارک و تعالی همچو کرده است که مسلمین بدون یک مزاحمتها و زحمتهایی و بدون یک خرجهایی که بر دولتها باشد، مجتمع می شوند در آنجا و مع الأسف، استفاده از آن نمی شود.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۲۷۴ - ۲۸۱
***
جماران، ۱۳۵۹_ بیانات خطاب به دبیر کل کنفرانس اسلامی (جنایات صدام و لزوم مقابله با آن)
اهم بیانات:
مسئلۀ نزاع بین یک حکومت و حکومت نیست، مسئلۀ هجوم یک بعث عراقی غیر مسلم است بر یک حکومت اسلامی و این قیام کفر علیه اسلام است و بر همۀ مسلمین قتال بر او واجب است. و اگر مسلمین تکلیف خودشان را عمل بکنند ما هرگز بنا نداریم که در ممکلت دیگری دخالتی بکنیم یا هجومی بکنیم. هجوم از طرف آنهاست و برخلاف میل ملت است. این حکومتها بیایند و ملت عراق را آزاد کنند و تضمین کنند آزادی ملت عراق را. ببینند که ملت عراق آیا این حکومت را می خواهد یا نمی خواهد؟
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۲۸۲ - ۲۸۴
***
جماران، ۱۳۶۱_ اجازه نامه به آقای علی اکبر ناطق نوری (انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورا)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۶۴
***
.
انتهای پیام /*