قم، ۱۳۲۸_ مصوبۀ تعیین هیأت های رسیدگی به امور طلاب و امتحانات حوزه
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۲۷
***
نجف اشرف، ۱۳۴۷_ اجازه نامه به آقای عبد الرحیم صادقی، در امور حسبیه و شرعیه
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۱۹۷
***
قم، ۱۳۵۸_ پیام به مسلمانان ایران و جهان (شناخت محتوای حج و وظایف مسلمانان)
اهم پیام:
دینی است که عباداتش توأم با سیاست، و سیاستش عبادت است. اکنون که مسلمین کشورهای مختلف جهان به سوی کعبۀ آمال و حج بیت الله رو آورده و این فریضۀ عظیم الهی و کنگرۀ بزرگ اسلامی در ایامی متبرکه و در مکانی متبرکه بر پاگردیده است، مسلمانان مبعوث از قِبَل خداوند تعالی باید علاوه بر محتوای عبادی، از محتوای سیاسی و اجتماعی آن بهره مند شوند، و به صِرْف صورت قناعت نکنند. همه کس می داند که برپا نمودن چنین کنگرۀ عظیمی برای هیچ مقامی و هیچ دولتی امکانپذیر نیست. و این امر خداوند متعال است که این گردهمایی بزرگ را فراهم آورده.
برادران و خواهران مسلمان من! آگاهید که تمام منافع مادی و معنوی همگی ما را ابرقدرتهای شرق و غرب می برند؛ و ما را در فقر و وابستگی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی قرار داده اند. به خود آیید و شخصیت اسلامی خود را بیابید. زیر بار ظلم نروید. و هوشیارانه نقشه های شوم جهانخواران بین المللی را ـ که در رأس آن امریکاست ـ افشا کنید.
ای مسلمانان جهان و ای پیروان مکتب توحید! رمز تمام گرفتاریهای کشورهای اسلامی، اختلاف کلمه و عدم هماهنگی است و رمز پیروزی، وحدت کلمه و ایجاد هماهنگی است. که خداوند تعالی در یک جمله بیان فرموده: وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ الله ِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا. «اعتصام به حبل الله » بیان هماهنگی جمیع مسلمین است. همه برای اسلام و به سوی اسلام و برای مصالح مسلمین، و گریز از تفرقه و جدایی و گروه گرایی ـ که اساس همۀ بدبختیها و عقب افتادگیهاست.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۱۵۸ - ۱۶۰
***
قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع کارکنان اُرتوپدی اصفهان (رسیدگی به معلولین انقلاب)
اهم بیانات:
این مورد تأسف بسیار من است که ما یک همچو جوانانی در این انقلاب معلول داشتیم. و عدّۀ کثیری هم اشخاصی بودند که از دست رفته اند. منتها در مقابل یک همچو ضایعه، ما آن چیزی که بدست آوردیم به نظر می آید که بیشتر باشد. برای اینکه حیثیت اسلام و حیثیت ملت ایران داشت پایمال می شد؛ کوشش داشتند به اینکه حیثیت اسلام را ساقط کنند، ملت ما را هم همین طور؛ و خداوند تعالی خواست که آمال آنها بوجود نیاید، و ملت ما را بیدار کرد
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۱۶۱ - ۱۶۲
***
جماران، ۱۳۶۰_ سخنرانی در جمع اقشار مختلف مردم (انتخابات ریاست جمهوری)
اهم بیانات:
در روز شهادت امام جواد ـ سلام الله علیه ـ یکی از فرزندان و تبار آن خانواده به شهادت رسید؛ شهید هاشمی نژاد که من از نزدیک با او آشنا بودم و خصال و تعهد آن شهید را لمس کرده بودم و مراتب فضل و مجاهدت آن بر اشخاصی که او را می شناسند پوشیده نیست.
امروز در روز شهادت سلف صالح، این خلف صالح و متعهد از دست ما گرفته شد. و من نمی دانم که انگیزۀ این شرارتها، که مشغولند این گروهکهای ضعیف نادان و عمال قدرتهای بزرگ خصوصاً امریکا؛ چه می خواهند و چه انگیزه دارند؟
همۀ این شرارتها که در سطح کشور الآن می شود ممکن است برای این باشد که شما را از رفتن به پای صندوق بترسانند و شما را از خدمت به اسلام و خدمت به مسلمین سست کنند. و باید همۀ ما در این امر توجه داشته باشیم که این یک امر حیاتی است برای جمهوری اسلام.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۲۵۷ - ۲۶۲
***
جماران، ۱۳۶۲_ نامه به آقای حسن علی ابراهیمی در مورد وضعیت طلاب غیر ایرانی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۱۶۴
***
جماران، ۱۳۶۴_ حکم انتصاب آقای مهدی کروبی به سمت سرپرست حجاج ایرانی
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۳۹۴
***
جماران، ۱۳۶۴_ اجازه نامه به آقای رفسنجانی (استفاده از وجوهات جهت کمک به مردم بشاگرد)
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۳۹۵
***
جماران، ۱۳۶۶_ سخنرانی در جمع ائمه جمعه سراسر کشور (رسیدن به مقام قرب خداوندی)
اهم بیانات:
خداوندا، تو فرمودی که ما دعا کنیم و تو استجابت کنی؛ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الآخِرَةِ حَسَنَةً. و من باید عرض کنم که احتمالاً حسنه این نیست که ما حسنۀ دنیا؛ مال و اموال تهیه کنیم، ما مقام تهیه کنیم. در این آیۀ شریفه، خیلی نکات هست، ولی من حال گفتنش را ندارم. ولی اجمالاً این که «حسنه» عبارت از این است. حتی حسنۀ دنیا رَبَّنا اتِنا فِی الدّنْیا حَسَنَةً، حسنۀ در دنیا این است که انسان در هر قدمی که بر می دارد، در هر مقامی که پیدا می کند، در هر نعمتی از خدای تبارک و تعالی که به او عطا می شود، آنها را برگرداند به صاحبش.
این دنیا از دست ما می رود؛ نزدیک و دور دارد، من زودتر و شما بتدریج. آن چیزی که باقی می ماند حسنه است. این دنیا نیست این، حسنه است؛ آنی که انبیا هم دنبالش هستند. و آن حسنۀ مطلقه عبارت از رسیدن به مقامی است که ما نمی توانیم بفهمیم. او باقی می ماند و هر چی که از ما باقی بماند، حسنات است که باقی می ماند. البته ما از رحمت خدا مأیوس نیستیم. ما ناقصیم، لکن خدای تبارک و تعالی جبران می کند. خداوند وعده فرموده است به ما رحمت را.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۰، ص ۳۹۴ - ۳۹۶
***
.
انتهای پیام /*