دفاع از شرافت

خدای تبارک و تعالی که دفاع را بر همۀ ملت و بر همۀ مسلمین واجب کرده است و ما‏‎ ‎‏هم الآن در آن امر واقع شده‏ایم که دفاع می کنیم از شرافت خودمان...

ملتی که بخواهد شرافت خودش را حفظ کند، اسلام را که مبدأ همه شرافتهاست‏‎ ‎‏بخواهد حفظ کند، این ملت باید علاوه بر جهاد، استقامت در جهاد داشته باشد. استقامت‏‎ ‎‏معنایش این است که اگر گرفتاریهایی پیدا شد در جهاد، اگر در جنگهایی که پیش می آید‏‎ ‎‏برای یک ملتی که می خواهد شرافتمند باشد، می خواهد اسلام را و نهضت اسلامی را به‏‎ ‎‏ثمر برساند، از مشکلات هراس نداشته باشد. در مشکلات سستی نکند. این امر خداست.‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی، که دفاع را بر همۀ ملت و بر همۀ مسلمین واجب کرده است، و ما‏‎ ‎‏هم الآن در آن امر واقع شده ایم که دفاع می کنیم از شرافت خودمان، دفاع می کنیم از‏‎ ‎‏اسلام عزیز. همان که امر فرموده است که دفاع کنید، به همۀ ملتها امر فرموده است که‏‎ ‎‏پایدار باشید، استقامت کنید. رسول اکرم در عین حالی که بالاترین موجود بود در‏‎ ‎‏استقامت، و حضرت امیر ـ سلام الله علیه ـ در روایتی وارد شده است که ما در جنگها هر‏‎ ‎‏وقت که فشار برایمان می آمد به رسول خدا پناه می بردیم‏‏، در عین حال خدای تبارک‏‎ ‎‏و تعالی می فرماید که: ‏‏فَاسْتَقِمْ کَما اُمِرْتَ‏‏، امر می کند که پایدار باش! نلغزاند تو را چیزی.‏‎ ‎‏آنجایی که می رسد به اینکه تو و امّت، پایدار باشید، پیغمبر می فرماید که: «من به واسطۀ‏‎ ‎‏این آیه پیر شدم» برای اینکه استقامت، مشکل است و من گرچه توانم استقامت کنم و‏‎ ‎‏افرادی هم می توانند، ولی همۀ ملت اطمینان نیست که بتواند مستقل باشد، مستقیم باشد،‏‎ ‎‏استقامت در امر از خود امر مشکلتر است. چه بسا پیروزیهایی که برای یک ملتی پیش‏‎ ‎‏می آید برای اینکه استقامت در آن امر که موجود شده است ندارند، سستی می کنند، آن‏‎ ‎‏پیروزی از دست شان می رود.‏