تأثیر متقابل انقلاب اسلامی و ملت ایران، امری بس شگفت و تعجب آفرین است. مردم با عزمی ملی و همگانی این پدیده شگرف را به سرمنزل مقصود رساندند. مبارزه بی امان و خستگی ناپذیر مردم به رهبری امام خمینی (س) برعلیه ظلم و فساد حاکم بر دستگاه حکومتی، استقامت و پایمردی در این مبارزه، افشای همه آن بیدادها و بیدارگری های خیر خواهانه و صادقانه حاصل زحمات رهبر کبیر انقلاب با وحدت و همدلی ملت ایران می باشد.

" اکنون که می‏ بینم شما فرزندان عزیز، شاهراه اساس را یافته و بر پایه وحدت اسلامی به هم پیوسته اید، و نور تابناک قرآن مجید -دستور آزادی ملل ضعیف و راهنمای چگونگی نهضت مردان تاریخ و پیمبران پاک در هر عصری بر ضد ستمگران و استثمار و استعمارپیشگان- بر قلبهای شما پرتو افکنده است، به خود نوید می ‏دهم که به خواست خدای بزرگ آتیه درخشان نزدیکی در انتظار ملل مظلوم است. بر شما جوانان روشنفکر است که از پای ننشینید تا خواب رفته‏ ها را از این خواب مرگبار برانگیزانید؛ و با فاش کردن خیانتها و جنایت های استعمارگران و پیروان بی فرهنگ آنها غفلت زده‏ ها را آگاه نمایید، و از اختلاف کلمه و تفرقه و هواهای نفسانی که رأس همه فسادهاست احتراز کنید" (صحیفه امام؛ ج‏ ۲، ص ۱۴۲)

ایشان بزرگترین خطر برای دنیای اسلام را تفرقه می دانستند:

" همان طور که همه می‏ دانیم، در سده‏ های اخیر آتش افروز این معرکه خطرناک قدرتهای جهانخوار شرق و غرب می‏ باشند، که از وحدت بیش از یک میلیارد مسلمان وحشت دارند، و با تمام قوا، مستقیماً یا به دست عمال منحرف خود، به این اختلافات دامن‏ می‏ زنند، تا بر مقدرات مسلمانان جهان مسلط و بر آنها حکومت نموده و ذخایر بی‏ پایان آنان را چپاول نمایند" (همان؛ ج‏ ۱۹، ص، ۳۲۱)

امام (س) وحدت اسلامی را راه نجات مسلمانان از شر دشمنان بیان می کنند:

" دولت و ملت ایران به تبعیت از احکام اسلام با تمام کشورهای اسلامی به حکم اخوت منصوص در قرآن مجید می‏ خواست دست برادری دهد تا با وحدت کلمه و اتحاد بین تمام مسلمین از شرّ قدرتهای بزرگ سلطه‏ گر و توطئه‏ های ابرچپاولگران و جنایتکاران کشورهای اسلامی خلاص شوند. و همه دیدند که اتحاد بین یک قشر کوچک ۳۵ میلیونی با تمسک به قرآن مجید و اسلام عزیز چه معجزه ‏ای آفرید؛ و تمام قدرتهای بزرگ و کوچک پشتیبان محمد رضا مخلوع و قدرت عظیم رژیم سلطنتی را با شکست روبه کرد" (همان؛ ج‏۱۷، ص، ۲۵۹)

عزت و اقتدار اسلام و مسلمین از محورهای عمده و بلکه اصلی ترین بنیان اندیشه ها و‏‎ ‎‏آمال حضرت امام خمینی (س) بود که در سراسر عمر با برکت خویش، بر آن پای اَفشرد‏‎ ‎‏و به مدد این ایستادگی توأم با خلوص بود که توانست از فطرت انسانهای مؤمن و‏‎ ‎‏خاموش، سیل خروشانی براه اندازد که بنیاد کفر و استکبار را بلرزاند و یکی از‏‎ ‎‏مقتدرترین حکومتهای جور را با مجهز بودن به همۀ لوازم اِعمال سلطه جابرانه و ‎‏پشتیبانی ابرقدرتها از پای درآورد. این صاعقه‏‎ آنچنان با سرعت و قدرت فرود آمد که طی ده سال پس از وقوع انقلاب اسلامی،‏‎ ‎‏حوزۀ شناخت ماهیت و مشخصه آن از اصلی ترین حوزه های کنجکاوی علمی و محمل‏‎ ‎‏سفارش طرحهای پژوهشی بی شماری بود که برای مقابله یا مهار اثرات آن در مجامع و‏‎ ‎‏محافل علمی ـ تحقیقاتی جهان شکل می گرفت.

برای امام (س) وحدت از گسترده ترین عرصۀ آن که وحدت مستضعفان عالم در مقابل مستکبران است آغاز می شود و در مراتب بعدی آن، وحدت پیروان ادیان الهی، وحدت مسلمین، وحدت ملت و وحدت هر یک از اجزاء و اقشار آن موضوعیت می یابد و با دقت و موشکافی کم نظیر، عوامل و دلایل و روشهای تحقق هر یک از مراتب آن را بازگو نموده و نسبت به عوامل و دستهای آشکار و پنهان برهم زننده آن هشدار می دهد. (ر.ک. وحدت از دیدگاه امام خمینی (س))

. انتهای پیام /*