خدایا تو می دانی ما برای به دست آوردن منصب و حکومت قیام نکرده ایم؛ بلکه مقصود ما نجات مظلومین از دست ستمکاران است. آنچه مرا وادار کرد که فرماندهی و حکومت بر مردم را قبول کنم، این بود که «خدای تبارک و تعالی از علما تعهد گرفته و آنان را موظف کرده که بر پرخوری و بهره مندی ظالمانه ستمگران و گرسنگی جانکاه ستمدیدگان سکوت ننمایند یا می فرماید:
اللّهُمّ، إِنّک تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ یکنِ الّذی کانَ مِنّا مُنافَسَةً فِی سُلْطانٍ، وَ لَا الْتِماسَ شَی ء مِنْ فُضُولِ الْحُطامِ.
خدایا، تو خوب می دانی که آنچه از ما سر زده و انجام شده، رقابت برای به دست گرفتن قدرت سیاسی، یا جستجوی چیزی از اموال ناچیز دنیا نبوده است.
ولایت فقیه، ص 55-56
آیین انقلاب اسلامی، گزیده ای از اندیشه و آرای امام خمینی «س»، ج2، ص 376-377
.
انتهای پیام /*