ما حرفمان از اول تا حالا این بوده است که ما یک مملکتی داریم برای خودمان می خواهیم... ما سرپرست لازم نداریم. بد اداره کنیم خودمان کردیم، خوب هم اداره کنیم خودمان کردیم. ما حرفمان این است… ما یک مملکتی داریم مال خودمان، مخازنش هم مال خودمان؛ خودمان می خواهیم اداره کنیم. می گویید نمی توانید، نتوانیم. به شما چه ربط دارد؟ ما نمی توانیم اداره کنیم، نمی خواهیم اداره کنیم؛ حرف ما این است که شماها بروید بیرون یک مملکت غنی ای داریم که می توانیم اداره اش کنیم تا آخر. این طور نیست که مملکت ما بودجه اش ناقص باشد؛ خورنده اش زیاد است! بودجه ناقص نیست؛ آنکه می خورد زیاد است.
صحیفه امام، ج3، ص: 495 و 496
.
انتهای پیام /*