در سال 1343ه.ش. محمد رضا شاه تحت فشار امریکا و به منظور برداشتن موانع حقوقی و قانونی برای حضور نیروهای امریکایی در ایران و تضمین امنیت آنان لایحه کاپیتولاسیون (مصونیت سیاسی و کنسولی اتباع امریکایی در ایران) را در دستور کار مجلسین شورا و سنا قرار داد و پس از تصویب، سرکوبی شدید مخالفین را آغاز کرد. امام خمینی (س) که رسالت خویش را در احیای حق و مبارزه با باطل می دانست با ارسال پیک هایی به علمای شهرهای مختلف، این رسوایی را فاش نمود و بی اعتنا به تهدیدها و فشارهای رژیم در روز چهارم آبان یکی از ماندگارترین سخنرانی های خویش را در جمع کثیری از روحانیون و مردم قم و دیگر شهرها ایراد کرد و ضمن مخالفت با لایحه کاپیتولاسیون، دخالت های غیرقانونی هیأت حاکمه امریکا در کشور اسلامی ایران و خیانت های شاه را افشا کرد.

پس از قیام پانزده خرداد 1342ه.ش. این افشاگری، ایران را در آستانه قیامی دوباره قرار داد؛ اما رژیم با بهره گیری از تجربه سرکوبی قیام پانزده خردادِ سال قبل به سرعت دست به کار شد و با این اطمینان که با هیچ ترفندی نمی تواند امام را به سکوت وادار کند و سوء قصد نسبت به جان ایشان نیز به منزله ایجاد زمینه شورشی غیرقابل کنترل در سراسر کشور ارزیابی می شد، تصمیم به تبعید ایشان به خارج از کشور گرفت. 

. انتهای پیام /*