تمام عالم زنده است، همه هم اسم اللَّه هستند. همه چیز اسم خداست. شما خودتان از اسماء اللَّه هستید، زبانتان هم از اسماء اللَّه است، دستتان هم از اسماء اللَّه است. به اسم اللَّه، الْحَمْدُ لِلَّهِ، حمد هم که میکنید اسم اللَّه است. زبان شما که حرکت میکند اسم اللَّه هست، از اینجا پا میشوید، میروید به منزلتان، با اسم اللَّه میروید. نمیتوانید تفکیک کنید. خود شما اسم اللَّه هستید، حرکات قلبتان هم اسم اللَّه است، حرکات نبضتان هم اسم اللَّه هست، این بادهایی که وزیده میشود، همه اسماللَّهاند. از این جهت، آیه شریفه محتملًا میخواهد همین معنا را بفرماید. در بسیاری از آیات دیگر هم هست که به اسم اللَّه کذا ...، صحبت از اسم اللَّه است؛ و همه چیز اسم اللَّه است؛ یعنی حق است و اسماء اللَّه همه چیز اوست. تفسیر سوره حمد، ص:۱۰۱
پرتال امام خمینی(س): اینفوگرافی دوازدهم فروردین روز جمهوری اسلامی
محتمل است که در تمام سوره های قرآن این «بِسْمِ اللَّهِ» ها متعلّق باشد به آیاتی که بعد میآید؛ چون گفته شده است که این «بِسْمِ اللَّهِ» به یک معنای مقدّری متعلّق است . لکن بیشتر به نظر انسان میآید که این «بِسْمِ اللَّهِ»* ها متعلّق باشد به خود سوره، مثلًا در سوره حمد بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ* الْحَمْدُ لِلَّهِ: به اسم خدای تبارک و تعالی حمد برای اوست.
[معنای اسم ] اسم علامت است. اینکه بشر برای اشخاص و برای همه چیز یک اسمی گذاشته است، نامگذاری کرده است، برای این است که این علامت، یک شناسایی اسمی باشد، زید را آدم بفهمد کی هست. اسمای خدا هم علامتهای ذات مقدس اوست. و آن قدری که بشر میتواند از ذات مقدّس حق تعالی اطّلاع ناقص پیدا کند از اسمای حق است. خود ذات مقدس حق تعالی یک موجودی است که دست انسان از او کوتاه است. حتی دست خاتم النبیین که اعلم و اشرف بشر است، از آن مرتبه ذات کوتاه است. آن مرتبه ذات را کسی نمیشناسد غیر از خود ذات مقدّس آن چیزی که بشر میتواند به آن دسترسی پیدا کند اسماء اللَّه است، که این اسماء اللَّه هم مراتبی دارد، بعضی از مراتبش را ما هم میتوانیم بفهمیم، و بعضی از مراتبش را اولیای خدا و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و کسانی که معلَّم به تعلیم او هستند میتوانند ادراک کنند.تفسیرسوره حمد، ص: ده
پرتال امام خمینی(س): اینفوگرافی آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی
الْحَمْدُ لِلَّهِ [یعنی] تمام محامدی که در عالم و هر کمال و هر حمد و هر ستایشی که باشد، به او واقع میشود، برای اوست. آدم خیال میکند غذایی را که میخورد تعریف میکند که چه غذای لذیذی بود! این حمد خداست، خود آدم نمیداند.
[یا میگوید:] چه آدم خوبی است! چه فیلسوف و دانشمندی است! این ثنا برای خداست، خود آدم نمیداند این را. برای چه؟ برای اینکه آن فیلسوف و دانشمند از خودش هیچ ندارد، هر چه هست جلوه اوست. آنچه هم که ادراک کرده، با عقلی ادراک کرده که جلوه اوست، خود ادراک جلوه اوست، خود مدرک جلوه اوست، همه چیز از اوست. آدم خیال میکند مثلًا از این فرش دارد تعریف میکند [یا] از این آدم دارد تعریف میکند؛ هیچ حمدی برای غیر خدا واقع نمیشود. هیچ ستایشی برای غیر خدا واقع نمیشود، برای اینکه شما هر کس را ستایش کنید [به این دلیل] که یک چیزی در او هست، ستایشش میکنید، عدم را هیچ وقت ستایش نمیکنید، یک چیزی در او هست که ستایش [میکنید]، هر چه هست از اوست، هر چه ستایش بکنید ستایش اوست، هر چه حمد و ثنا بگویید مال اوست.
«الحمد»، یعنی همه حمدها، هر چه حمد هست، حقیقتِ حمد مال اوست. ما خیال میکنیم که داریم زید را تعریف میکنیم، عمرو را تعریف میکنیم، ما خیال میکنیم که داریم از این نور شمس، از این نور قمر تعریف میکنیم، از باب اینکه نمیدانیم... تفسیر سوره حمد، ص: ۱۰۴
آدمی که باورش بیاید که تمام کارهایی که در اینجا انجام میدهد در آن عالم یک صورتی دارد، اگر خوب است صورت خوب، و اگر بد است صورت بد، حساب در کار هست «1»- حالا تفصیل قضیه لزومی ندارد- اما این معنا که هر کاری حساب دارد. اگر چنانچه غیبت بکند آنجا محاسبه هست، جهنم هست، اگر اذیت کند مؤمنین را جهنم است آنجا، و اگر خیرات و مبرّات داشته باشد بهشت است در آنجا، کسی که باورش آمده باشد این را، [عمل هم میکند.] نه اینکه همان کتاب خوانده باشد و عقلش ادراک کرده باشد؛ بین ادراک عقلی و باور نفسانی و قلبی (این قلب را نمیگویم) خیلی فاصله هست.
بسیاری وقتها انسان عقلًا یک چیزی را ادراک میکند لکن چون باورش نیامده تبعیت نمیکند؛ آن وقتی که باورش بیاید تبعیت میکند. «ایمان» عبارت از این باور است. علم به پیغمبر فایده ندارد، ایمان به پیغمبر فایده دارد. ایمان باللَّه، برهان اقامه کردن بر وجود خدای تبارک و تعالی کافی نیست، ایمان باید بیاورد انسان؛ یعنی قلب را باورش بیاورد و خاضعش کند برای او. اگر ایمان آمد همه چیز دنبالش هست....تفسیرسوره حمد ص۲۱
اهمیّت تلقین و تکرار مسائل اخلاقی
بعضی از مسائل است که اهمیتش این قدر زیاد است که باید آن مسائل را تکرار کرد. کتابهایی که برای انسانسازی آمده است مثل قرآن کریم، و کتابهایی که در اخلاق نوشته می شود، و مقصود، ساختن یک انسان است، و ساختن یک جامعه است، به حسب اهمیت، هر موضوعی در آنها تکرار شده است. تکرار در قرآن مجید زیاد است. و بعضیها خیال می کنند که این تکرار چرا؟ و حال آنکه لازم است. یکی از چیزهایی که برای ساختن انسان مفید است تلقین است. انسان خودش هم اگر بخواهد ساخته بشود، باید آن مسائلی که مربوط به ساختن خودش است تلقین کند به خودش، تکرار کند. یک مطلبی که تأثیر در نفس انسان باید بکند، با تلقینات و تکرارها بیشتر در نفس انسان نقش پیدا می کند. نکتۀ تکرار ادعیه و تکرار نماز در هر روز چندین دفعه، و همیشه این است که انسان با گفتن و شنیدن، خود انسان قرائت می کند و می شنود آن آیاتی که سازنده است، مثل سورۀ مبارکۀ حمد که یک درس سازنده است. انسان باید اینها را تکرار کند و تلقین کند، و نفس را حاضر کند برای شنیدن.
صحیفه امام، ج ۱۳، ص ۳۹۷-۳۹۸
محفل قرآنی پس از فاجعه ۷ تیر ۱۳۶۰ در حسینیه جماران
پرتال امام خمینی(س): حلول ماه مبارک رمضان
تلاش برای تهذیب نفس و خودسازی
در این ماه مبارک دعا کنید که خدای تبارک و تعالی شما را موفق کند به اینکه در این خدمتی که متکفل او هستید، مطابق رضای او عمل کنید. از خدا بخواهید که ما را از عنایت خودش محروم نفرماید. و این ضیافت خدا را قدر بدانید. این ضیافت خیلی لطافت و ظرافت دارد، این را باید قدر بدانیم ما. این ادعیه ای که وارد شده است درماه مبارک رمضان و در ماه شعبان اینها راهبر ماست به مقصد، به تعبیر شیخ ما ـ رحمه الله ـ قرآن صاعد است. ادعیه را ایشان تعبیر می کرد به اینکه، قرآن نازل است و این، قرآن صاعد. درهر صورت ظرایفی در این ادعیه مبارکه هست که سابقه ندارد. اینها را توجه به آن بکنید، انسان را این ادعیه می تواند حرکت بدهد. ماه مبارک می تواند که انسان را موفق به بسیاری از امور بکند. ماه مبارک می تواند انسان را طوری بکند که تا ماه مبارک دیگر یا تا آخر دیگر کنترل بشود و تخطی از آنچه رضای خداست نکند. من امیدوارم که همۀ ما موفق بشویم به اینکه این ماه مبارک را با ذکر خدا و توجه به خدای تبارک وتعالی به پایان برسانیم، که خدای تبارک و تعالی در عید رمضان به ما عیدی عنایت کند و آن استقلال تام ما، آزادی تام ما بیمه شده و جمهوری اسلامی بیمه شده.
صحیفه امام، ج ۱۸، ص ۴۸۰-۴۸۱
پیام رادیو ـ تلویزیونی به ملت ایران در آغاز سال نو
خدایا! ما را در این سال نو از این حالی که داریم عوض کن. ما گرفتار هواهای نفسانی هستیم و تو می دانی، و تو می توانی ما را نجات بدهی.
خداوندا! این پیروزیهای چشمگیری که برای ما و ملت ما و برای اسلام حاصل شده است، طوری کن که در قلوب ما تأثیر سوء نگذارد و ما را مغرور نکند. ما را از آن راهی که انبیا ـ علیهم السلام ـ داشتند منحرف نکند. من امیدوارم که این سال نو، به همۀ ملتهای اسلامی و خصوصاً ملت تحت ستم ایران که سالهای طولانی در گرفتاری بودند، مبارک کند.
صحیفه امام، ج ۲۰، ص ۱۶
پرتال امام خمینی(س): اینفوگرافی پیام های نوروزی امام خمینی(س)
پرتال امام خمینی(س): اینفوگرافی ملی شدن صنعت نفت
پرتال امام خمینی(س): اینفوگرافی قدس ایران بانو ثقفی یار وفادار و فداکار
پرتال امام خمینی(س): رحلت حاج احمداقا خمینی
اینفوگرافی بنیاد شهید و امور ایثارگران
پرتال امام خمینی(س): اینفوگرافی جنایت در حلبچه
کلیپ پرتال امام خمینی(س) بمناسبت بیست و هشتمین سالگرد ارتحال مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج سیداحمد خمینی(ره)