اول مطلب این است که این جوانهای ما درست بشوند. این جوانهایی که در آتیه باید این مملکت را حفظ کنند، این مملکت را اداره بکنند، اینها باید درست تربیت بشوند و اصلاح بشوند.
صحیفه امام؛ ج 10، ص 439
خدا را در نظر بگیرید ای گویندگان، ای نویسندگان، ای کارکنان مملکت، ای کارمندان اداری و غیر اداری، و کشاورز و همه! خدا را در نظر بگیرید، خدا حاضر است همه جا. زبان شما در محضر خداست. چشم شما در محضر خداست. همۀ قوای شما در محضر خداست. در محضر خدا خدا را معصیت نکنید. امروز در کشور ما؛ بزرگتر معصیت؛ ایجاد اختلاف است؛ ایجاد نفاق است. بزرگترین رحمت برای ما و تکلیف برای ما ایجاد آرامش است و ایجاد رفاه است.
صحیفه امام؛ ج ۱۴، ص ۱۴۹
نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به مجاهده، به ادعیه مهیا می کند تا برسند به آن سفرهای که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است...
صحیفه امام؛ ج 13، ص 33
چیزی که من می خواهم عرض کنم، راجع به یک فقره از این خطبه ای است که رسول اکرم در ماه رمضان فرموده اند. یک جمله از او این است که خداوند شماها را مهمان کرده است، دعوت کرده است شما را به ضیافت، شماها در ماه مبارک مهمان خدا هستید؛ مهماندار خداست و مخلوق مهمان او است.
صحیفه امام؛ ج 21، ص 44
از اول این بود که «آدم» که آمد با تعلیم الهی آمد و معلم بشر بود. انبیا هم معلم بشر بودند. شغل معلمی که شغل عمومی است برای انبیا گرفته، تا اولیا تا فلاسفه و امام، تا علما و تا فرهنگیها، که ماها ان شاء الله باشیم از آنها. پس شغل، شغل بسیار بزرگی است شغل آدم سازی. دیگر شغلها به این درجه نمی رسند؛ برای اینکه آنها مربوط به جهات دیگر است. در عالم هیچ موجودی به پایۀ انسان نمی رسد؛ و هیچ شغلی به پایۀ انسان سازی نمی رسد. پس شغل بسیار بزرگ است، بسیار شریف است.
صحیفه امام؛ ج 6، ص 438
امام امّت و عصارۀ خلقت، وارث نبوّت، ولی عصر ـ عجّل الله تعالی فرجه الشّریف_ [است].
صحیفه امام؛ ج 9، ص 24
انگیزه بعثت این است که ما را از این طغیانها نجات دهد و ما تزکیه کنیم خودمان را...
صحیفه امام، ج14، ص 390
آیین انقلاب اسلامی، گزیده ای از اندیشه و آرای امام خمینی «س»، ج1، ص 75
من از عموم ملت ایران تشکر می کنم که در این رفراندم شرکت کردند و رأی قاطع خودشان را که باید گفت صد در صد پیروزی بوده است و رأی داده شده است، به طور قاطع رأی خودشان را دادند و به جمهوری اسلامی همه رضایت دادند
صحیفه امام، ج 6، ص 457
این احتیاجِ به دشمن؛ تلخ ترین چیزهایی است که در ذایقه انسان باید باشد.
باید با وحدت کلمه، با اسلام، با ایمان، از این نهضت تا اینجا که آمده اید، از اینجا به بعد هم جلو بروید. باید همه ریشه های استبداد و ریشه ای استعمار را از این مملکت بکَنید...
خودمان روی پای خودمان بایستیم.
در دوران گذشته اساس بر آن بود که ما را در هر چیز وابسته کنند؛ و با ملت ما آن کنند که دستش برای هرچیز پیش دیگران دراز باشد.
اگر این معنا را ما توجه به آن بکنیم و بفهمیم که ما باید خودمان برای خودمان وسایل زندگی را فراهم کنیم، خودمان برای خودمان کار بکنیم...
مملکت خودمان است، خودمان هم باید آبادش کنیم.
شکی نیست که اردوگاه استکبار در دوران سازندگی، دشمنی خود را با انقلاب و نظام ما ادامه خواهد داد، زیرا اهداف الهی ـ اسلامی ما همیشه مورد کینۀ بدخواهان و دشمنان دین خدا خواهد بود.
نسل جوان ما نیروی بسیار عظیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهد و همواره در فرازو نشیب تاریخ انقلاب اسلامی برای انجام وظایف اسلامی و ملی خود از تمام توان استفاده کرده است.
و حالا وقت آن است که مردم همچنان با مشتهای گره کرده در مقابل قدرتهای الحادی شرق و غرب بایستند...