نکاح محلل (شرایط تحلیل)
نکاح محلل (شرایط تحلیل) از دیدگاه امام خمینی (س)
معنی لغوی و اصطلاحی محلل
در فقه محلل به مردی گفته می شود که با زنی بعد از طلاقی که او را بر طلاق دهنده حرام می کند ازدواج دائم نماید.
لغتنامه دهخدا در معنای محلل آورده است:
«محلل . ( م ُ ح َل ْ ل ِ ) (ع ص ) حلال کننده سه طلاقه را به تزوج بر شوهر اول . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). حلال گر. شوی دوم زن پس از سه بار طلاق گفتن شوی اول او. آنکه زنی را که شویش به سه طلاق دست بازداشته است به زنی گیرد تا چون آن زن را رها کند، دیگربار زناشویی زن با شوی نخستین حلال و روا بشود و بدین سبب آن مرد را محلل گویند که با تزویج آن زن سبب حلال گشتن ازدواج وی با شوی نخستین شده است . شوی دوم زن پس از سه بار طلاق شوی نخستین و شوی دوم را محلل از آن گویند که اگر او زن را طلاق گوید شوی نخستین تواند باز وی را به زنی کند و بی این شوی دوم زن برشوی نخستین ابداً حرام باشد. مرد حلال کننده سه طلاقه را به تزوج بر شوهر اول . (از یادداشت مرحوم دهخدا). || حلال گر. که روا و جایز و حلال کند. حلال کننده . رواکننده . حلال و رواکننده . (یادداشت مرحوم دهخدا). حلال گرداننده . (آنندراج ). حلال کننده . مباح کننده ....» (۱)
موارد موردنیاز به محلل
هرگاه مردی سه بار همسر خویش را طلاق دهد درحالی که بین طلاق «اول و دوم» همچنین بین طلاق «دوم و سوم» شوهرش با رجوع در طلاق رجعی و عقد در طلاق بائن، علقه زوجیت را مجدداً برقرار کرده (۲) و علاوه بر آن، زن با مرد دیگر ازدواج نکرده باشد(۳)، ازدواج وی با آن زن حرام است (۴) مگر این که آن زن با مرد دیگر ازدواج ازدواج دائم|دائم نموده (۵) و شرایط لازم (۶) از قبیل مقاربت و غیر آن که در کتب فقهی بیان شده است فراهم آید، پس در این صورت حرمت ازدواج با مردی که سه طلاق داده است از جهت سه طلاقه بودن زن مرتفع می گردد. پس اگر شوهرش وفات کند یا او را طلاق دهد پس از عده، ازدواج آن زن با مردی که او را سه بار طلاق داده است جایز هست. (۷)
(۱) دهخدا، فرهنگ لغات
(۲) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۵۶، کتاب الطلاق، القول فی اقسام اطلاق، مسألة ۲.
(۳) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۵۸، کتاب الطلاق، القول فی اقسام اطلاق، مسألة ۵.
(۴) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۵۶، کتاب الطلاق، القول فی اقسام اطلاق، مسألة ۱.
(۵) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۵۶، کتاب الطلاق، القول فی اقسام اطلاق، مسألة ۱.
(۶) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۵۸، کتاب الطلاق، القول فی اقسام اطلاق، مسألة ۶.
(۷) موسوعة الإمام الخمینی، ج ۲۳، تحریرالوسیلة، ج ۲، ص: ۳۵۶، کتاب الطلاق، القول فی اقسام اطلاق، مسألة ۱.
.
انتهای پیام /*