اجکام ثدی از دیدگاه امام خمینی (س)

ثَدی (بر وزن عقل و شرف) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای پستان، که حضرت علی (علیه السلام) در خصوص علاقه مندی خویش به مرگ، از این واژه استفاده نموده است. پستان، عضو معروف در انسان و حیوان است که از آن در بابهای طهارت، صلات، نکاح، قصاص و دیات سخن رفته است.

ثدی

اجکام ثدی از دیدگاه امام خمینی (س)

۱ - احکام پستان در باب طهارت

در تحریرالوسیله و در خصوص میّت زن آمده است: «و لفّافة یُشدّ بها ثدیاها إلی ظهرها»(۱) و با پارچه ای، پستان هایش به پشتش بسته شود.

۲ - احکام پستان در باب نکاح

امام خمینی (س) در تحریرالوسیله در احکام نظر با بیان جواز نگاه مرد - بدون تلذذ و شهوت - به دختر بچه مادامی که بالغ نشده آورده اند: « احتیاط مستحب|احتیاط (مستحب) و اولی این است که به جاهایی که عادت بر پوشاندن آن ها با لباس های متعارف، جاری نمی باشد اکتفا شود مانند صورت و دست ها تا مچ و موی سر و دو ذراع و دو پا ، نه مثل ران و کپل و کمر و سینه و پستان ، پس ،سزاوار نیست که احتیاط در آن ها ترک شود.»(۲)

و صاحب عروه معتقد است: نگاه کردن مرد به پستان زن به منظور شهادت دادن بر رضاع از مستثنیات حرمت نظر نبوده و جایز نیست.(۳) همچنین بر زنان سالخورده که همانند آنان را امید شوهر کردن نمی رود گرچه کشف قسمتی از مو و ذراع جایز است لیکن جایز نیست که پستان خویش را در مقابل نامحرم آشکار نمایند.(۴)

امام خمینی (س) در خصوص مردی که عادت کرده که گاهی شیر از پستان زوجه خود می خورد می فرمایند: «این عمل را ترک کند.»(۵) و رضاع آن است که کودک از پستان زن زنده شیر بخورد. و این «حکم الهی است»(۶) بنابراین «اگر شیر به حلق او ریخته شود یا شیر دوشیده شده از زن را بیاشامد، حرمت پیدا نمی کند»(۷) همچنین «اگر از پستان زنی که مرده است شیر بخورد فایده ندارد».(۸)

۳ - احکام پستان در باب قصاص و دیات

امام خمینی (س) در خصوص دیه و قصاص جنایت به ثدی در تحریرالوسیله می فرمایند: در پستان زن و حلمه (نوک پستان ) او، قصاص است، پس اگر زنی پستان زن دیگری یا حلمه پستان او را قطع نماید از او قصاص می شود. و همچنین در حلمه مرد قصاص است؛ پس اگر حلمه او را قطع نماید با تساوی محل، از او قصاص می شود. پس راست به راست و چپ به چپ است. و اگر مرد حلمه پستان زن را قطع کند آن زن بدون رد، حق قصاص دارد.(۹)

«در پستان های زن دیه (کامل) او می باشد و در هر یک از آن ها نصف دیه اش می باشد.»(۱۰) و «اگر هر دو یا یکی از آن ها با چیزی از پوست سینه، بریده شود، در پستان - به آنچه که گذشت - دیه اش می باشد و در پوست، حکومت است. و اگر بر سینه جراحتی که به جوف آن برسد وارد کند علاوه بر آن، دیه جائفه (جراحتی که به درون بدن برسد) لازم می باشد.»(۱۱) و «اگر پستان صدمه ببیند و شیرش با بقای پستان قطع شود یا آمدن شیر با بودن آن در پستان، متعذر گردد یا آمدن شیر در وقتش با اینکه فعلاً در آن نیست، متعذر گردد، یا شیرش کم شود، یا عیب پیدا کند مانند اینکه شیر مخلوط به خون یا چرک بیرون بیاید، در آن حکومت است.»(۱۲) و «اگر دو «حلمه» (نوک پستان) را از زن قطع کند بعضی گفته اند: در آن دیه کامل است، ولی در آن اشکال می باشد. و حکومت محتمل است. و احتمال حساب به مساحت نیز می باشد. اما آخری خالی از رجحان نیست.»(۱۳) و «در حلمه پستان مرد یک هشتم دیه - یک صد و بیست و پنج دینار - می باشد. و در هر دو با هم ربع می باشد. و در قولی آمده است که در آن ها، دیه کامل است، ولی اولی اقوی می باشد.»(۱۴)

(۱) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۷۹، کتاب الطهارة، القول فی مستحبات الکفن و آداب التکفین. لفافة

(۲) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۲۶۲، کتاب النکاح، احکام النظر، مسألة ۲۵. و الثدیین.

(۳) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الإمام الخمینی، ج۲، ص۶۱۴، کتاب النکاح، احکام النظر، مسألة ۳۵. الثدی

(۴) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۵، العروة الوثقی مع تعالیق الإمام الخمینی، ج۲، ص۶۱۴، کتاب النکاح، احکام النظر، مسألة ۳۵. مثل الثدی

(۵) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۹، استفتائات امام خمینی (س)، ج۸، ص۶۲، سؤال۹۱۰۵.

(۶) موسوعة الإمام الخمینی، ج۴۰، استفتائات امام خمینی (س)، ج۹، ص۹۹، سؤال۱۰۳۱۵.

(۷) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۲۸۵، کتاب النکاح، القول: فی الرضاع، الثانی. فلو وجر

(۸) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۹، توضیح المسائل امام خمینی (س)، ص۴۴۰، مسأله ۲۴۷۴ مرده

(۹) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۲۶۲، کتاب االقصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۳۲.

(۹) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۵۸۴، کتاب االقصاص، القسم الثانی: فی قصاص ما دون النفس، مسألة ۳۲.

(۱۰) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۶۲۰، کتاب الدیات، المقصد الاول: فی دیات الاعضاء، الرابع العشر: الثدیان، مسألة ۱.

(۱۱) موسوعة الإمام الخمینی، ج۲۳، تحریرالوسیلة، ج۲، ص۶۲۰، کتاب الدیات، المقصد الاول: فی دیات الاعضاء، الرابع العشر: الثدیان، مسألة ۲.