احرام

مقدّمات، نیت و تنبیه احرام از دیدگاه امام خمینی (س)

مقدّمات احرام

امام خمینی (س) در تحریرالوسیله و مناسک حج ضمن برشمردن موارد مذکور از مستحبات احرام، در باره غسل احرام|غسل پیش از احرام می نویسند: مستحب است «که پیش از احرام در میقات غسل احرام بنماید، و این غسل از زن حائض و نفساء نیز صحیح است، و تقدیم این غسل به‏خصوص در صورتی که خوف آن باشد که در میقات آب یافت نشود جایز است، و در صورت تقدیم اگر در میقات آب یافت شد مستحب است غسل را اعاده بنماید، و بعد از این غسل اگر مکلف لباسی را پوشید یا چیزی را خورد که بر مُحرم حرام است باز هم اعاده مستحب است، و اگر مکلف در روز غسل نمود از غسل تا آخر شب آینده کفایت می‏کند و همچنین اگر غسل در شب نمود تا آخر روز آینده کافی است ولی اگر بعد از غسل و پیش از احرام به حدث اصغر محدث شد غسل را اعاده نماید.»(۱)

و درباره ترتیب احرام بستن نیز می فرمایند: مستحب است «که احرام را به ترتیب ذیل ببندد: در صورت تمکن بعد از فریضه ظهر، و در صورت عدم تمکن بعد از فریضه دیگر، و در صورت عدم تمکن از آن بعد از شش یا دو رکعت نماز نافله، در رکعت اول پس از «حمد» سوره «توحید» و در رکعت دوم سوره «جحد» را بخواند، و شش رکعت افضل است، و بعد از نماز حمد و ثنای الهی را به‏جا آورد و بر پیغمبر و آل او صلوات بفرستد. آنگاه بگوید: ...»(۲)

نیت

امام خمینی (س) می نویسند: «عمره و حج و اجزای آنها از عبادات است و باید با نیت خالص برای طاعت خداوند تعالی به‏جا آورد.» (۳) و «نیت؛ یعنی انسان در حالی که می‏خواهد محرم (حج)|مُحرم شود به احرام عمره تمتع، نیت کند عمره تمتع را و لازم نیست قصد کند ترک محرّماتی را که بر مُحرم پس از احرام، حرام می‏شود، بلکه کسی که به قصد عمره تمتع یا حج تمتع لبیک‏های واجب را گفت، مُحرم می‏شود چه قصد بکند احرام را یا نکند و چه قصد بکند ترک محرّمات را یا نکند. پس کسی که می‏داند ارتکاب می‏کند بعضی محرّمات را مثل زیر سایه رفتن در حال سفر، احرام او صحیح است، ولی احتیاط آن است که قصد کند ترک محرّمات را.»(۴) و «آنچه ذکر شد که لازم نیست قصد کند ترک محرّمات را، در غیر آن محرّماتی است که عمره یا حج را باطل می‏کند مثل اکثر محرّمات، و اما آنچه عمره یا حج را باطل می‏کند مثل نزدیکی با زن در بعضی از صور که ذکر خواهد شد پس با قصد ارتکاب آن احرام باطل است بلکه غیر ممکن است.»(۵)

تلبیه (گفتن لبّیک های چهارگانه)

و «صورت آن بنابر اصح آن است که بگوید: لَبَّیْکَ أَللَّهُمَّ لَبَّیْکَ لَبَّیْکَ لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ. و به این مقدار اگر اکتفا کند مُحرم شده و احرامش صحیح است، و احتیاط مستحب آن است که پس از آن که چهار «لبیک» را به صورتی که گفته شده گفت، بگوید: إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ، لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ. و اگر بخواهد احتیاط بیشتر کند پس از گفتن آنچه ذکر شد، بگوید: لَبَّیْکَ، أَللَّهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ، لَاشَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ.»(۶)

 

(۱) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۷۵. ۳- پیش از احرام

(۲) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۷۶. ۵- ترتیب

(۳) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۶۶، مسأله ۲.

(۴) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۶۶. اول نیت

(۵) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۶۶، مسأله ۱.

(۶) موسوعة الإمام الخمینی، ج۳۱، مناسک حج، ص۶۷. دوم تلبیه

. انتهای پیام /*