تحریف در قرآن
دیدگاه امام خمینی (س) در رابطه با تحریف در قرآن
امام خمینی (س) تحریف قرآن را تغییر در الفاظ آن به زیادی یا نقصان می داند.(۱) حضرت امام برای تحریف قرآن اقسام برمی شمارد:
۱- تحریف معنوی: این تحریف غیر از تعریف اصطلاحی می باشد. به اعتقاد امام خمینی تحریف معنوی در قرآن رخ داده است؛ یعنی ارائه و طرح آرای انحرافی و تفسیر های بی ضابطه و بدون معیاری که در تبیین معارف قرآن به دست عده ای مسلمان ناآگاه از مفاد وحی صورت گرفته است.(۲)
۲- تحریف لفظی: این تحریف همان تحریف در قرائت می باشد. امام خمینی تاکید می کند که تواتر قرائات به هیچ وجه معنای صحیحی ندارد و امکان ندارد که همه قرائت ها از پیامبر (ص) صادر شده باشد. این قرائات متعدد و مختلف مستند به استحسان و اجتهادهای لغوی و نحوه قُرّا است و هیچ اعتباری ندارد و حق مطلب این است که تنها قرائتی صحیح است که الان در دست مسلمانان است که آن را از زمان پیامبر (ص) نسل به نسل دیگر منتقل کرده اند تا به دست مسلمانان امروزی رسیده است.(۳) امام برخلاف برخی قرآن پژوهان که تحریف در قرائت و اعراب قرآن را پذیرفته اند، معتقد است قرآن از تحریف در اعراب و قرائات مصون است و قرآنی که اکنون نزد مسلمانان است، با همان اعراب و قرائتی است که بر پیامبر (ص) وارد شده است.(۴)
۳- تحریف در کلمات و جملات: امام خمینی (س) تحریف به کاستی و زیاده را رد می کند و در مواردی بر مصونیت قرآن از تحریف تاکید دارد.(۵)
۴- تحریف تنزلی: بنابر نظر امام خمینی به غیر از انسان کامل، کسی قدرت درک کامل قرآن را ندارد. از این رو برای این که قرآن توسط عامه مردم قابل درک شود، باید از مقام غیب تنزل یابد و در کسوت الفاظ و حروف در آید. این تنزل نوعی تحریف به شمار می رود، امام بر این باور است که تحریف قرآن به این معنا دارای مراتب طولی می باشد. این اعتقاد امام خمینی ناشی از روایاتی است که دلالت بر وجود بطون برای قرآن دارند. ایشان مراتب این نوع تحریف را مطابق با مراتب تنزلی طولی قرآن می داند که به اعتباری هفت مرحله است. امام خمینی معتقد است انسان برای رهایی از تحریف قرآن باید به بطون آن دست یابد و از آنجایی که بطون قرآن متفاوت است، پس انسان هر اندازه سلوک الی الله داشته باشد، به همان اندازه از تحریف مصون می ماند.(۶)
(۱) خمینی، روح الله، تنقیح الاصول، ج۳، ص۱۳۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۸. بدون زیادةٍ
(۲) خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۱۶، ص۲۱۰-۲۰۹ و ج۱۸، ص۴۲۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹. آرای انحرافی، کج معنا می کردند
(۳) خمینی، روح الله، تنقیح الاصول، ج۳، ص۱۳۵-۱۳۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۸. و أمّا قضیة تواتر
(۴) خمینی، روح الله، الطهارة، ج۱، ص۲۵۰-۲۴۹، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۵ الآن بین أیدینا؛ خمینی، روح الله، تنقیح الاصول، ج۳، ص۱۳۴، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۷۸. جمیع الأعصار
(۵) خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۱۸، ص۴۲۳، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۹. تحریف کند
(۶) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۱۸۲-۱۸۱، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۸ تحریف؛ خمینی، روح الله، دانشنامه امام خمینی، ج۳، ص۲۸۶، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۴۰۰.
.
انتهای پیام /*